พัฒนาการความคิดและปรัชญาทางการเมืองของอินเดีย

บทคัดย่อ

บทความนี้ได้ทดลองสำรวจพัฒนาการของความคิดและปรัชญาทางการเมืองและการปกครองของอินเดียที่สำคัญ โดยแบ่งออกเป็น 3 ยุคที่สำคัญคือยุคโบราณ ยุคกลาง และยุคใหม่ ผ่านการศึกษาจากเอกสารที่เกี่ยวข้องเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงความคิดและปรัชญาทางการเมืองและการปกครองของสังคมอื่น ๆ เพื่อก้าวข้ามการครอบงำทางองค์ความรู้ของตะวันตก จากการศึกษาพบว่าความคิดและปรัชญาทางการเมืองที่เกิดขึ้นในแต่ละยุคของอินเดียล้วนมีพลวัตที่แตกต่างกัน กล่าวคือ ความคิดทางการเมืองของอินเดียสมัยโบราณ เป็นความพยายามในการสร้างกรอบสำคัญในการกำหนดรูปแบบที่ควรเป็นของการใช้ชีวิตมนุษย์และโครง สร้างของสังคมเพื่อให้สอดคล้องสัมพันธ์กับเงื่อนไขของวัฏจักรเวลา ด้านความคิดและปรัชญาทางการเมืองของอินเดียยุคกลาง สะท้อนถึงความยิ่งใหญ่ของ 3 นักคิดชาวอินเดียประกอบไปด้วยพระพุทธเจ้า พระมนู และโกติญญะที่สามารถสร้างสรรค์แนวคิดจากการรวบรวมข้อคิดเห็นและการถกเถียง ในขณะที่ความคิดและปรัชญาทางการเมืองของอินเดียสมัยใหม่ ช่วยสะท้อนประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้นจากความคิดทางการเมืองที่มีอยู่แต่เดิม รวมถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการเข้ามาของแนวคิดตะวันตกผ่านระบบอาณานิคมและความเป็นสมัยใหม่ ผ่าน 4 นักคิดที่สำคัญคือ รามโมฮัน รอย มหาตมะคานธี ยาวหะราล เนห์รู และ ดร.บีอาร์ อัมเบดการ์ ทั้งนี้ความต่างในฐานคิดทางการเมืองและการปกครองของตะวันตกอาจไม่ใช่คำตอบที่สมบูรณ์เสมอไป การหันมาศึกษาความคิดและปรัชญาทางการเมืองของอินเดีย ย่อมจะช่วยให้เข้าใจและรู้จักสังคมดังกล่าวเพิ่มมากขึ้น อีกทั้งยังช่วยสะท้อนภาพของความพยายามแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นตามบริบทของแต่ละสังคม