สมการโครงสร้างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดเพชรบูรณ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบสมการโครงสร้างปัจจัยเชิสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ พนักงานธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์ จำนวน 550 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามในรูปแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ร้อยละและการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบอิทธิพลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ที่ได้รับการพัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ เนื่องจากมีความกลมกลืนของโมเดลกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และมีประสิทธิภาพ ความสามารถในการพยากรณ์อยู่ในระดับดีและเป็นที่ยอมรับ โดยมีค่าสหสัมพันธ์พหุคูณกำลังสอง (R²) คิดเป็นร้อยละ 61.7 ซึ่งผ่านเกณฑ์พิจารณาที่มีค่าร้อยละ 40 ขึ้นไป และมีอิทธิพลเส้นทางของโมเดลคือ ความสัมพันธ์กับผู้อื่น ซึ่งได้แก่ ความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงานและกลุ่มทีมงาน มีอิทธิพลทางตรงไปยังความพึงพอใจในการทำงานเป็นอันดับที่ 1 (DE=0.978) สภาพการทำงาน ซึ่งได้แก่ สถานที่ทำงาน ห้องทำงาน เครื่องมือ อุปกรณ์ มีความปลอดภัย เหมาะสมกันงานที่ปฏิบัติ และมีกฎระเบียบการบริหารจัดการที่ชัดเจน มีอิทธิพลทางตรงไปยังความพึงพอใจในการทำงานเป็นอันดับที่ 2 (DE=0.548) ผลประโยชน์ตอบแทน ได้แก่ ค่าตอบแทน สวัสดิการ และความก้าวหน้า มีอิทธิพลทางตรงไปยังความพึงพอใจในการทำงานเป็นอันดับ ที่ 3 (DE=0.521) และปัจจัยด้านความพึงพอใจในการทำงาน มีอิทธิพลทางตรงไปยังความผูกพันต่อองค์กร (DE=0.785)