มาตรการทางกฎหมายในการป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์: ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายไทยกับกฎหมายสหรัฐอเมริกา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความเหมาะสมและปัญหามาตรการป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ของประเทศไทย (2) เปรียบเทียบพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ตกเป็นเหยื่อจากการค้ามนุษย์ ค.ศ. 2000 ของประเทศสหรัฐอเมริกากับกฎหมายและมาตรการของประเทศไทย และ (3) ศึกษาแนวทางการเลื่อนลำดับไปสู่กลุ่มเทียร์ 1 ของ TIP Report ของประเทศไทย การวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลทุติยภูมิจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือทั้งในและต่างประเทศ และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า TIP Report จัดอันดับให้ประเทศสหรัฐอเมริกาอยู่ในกลุ่มเทียร์ 1 และประเทศไทยอยู่ในกลุ่มเทียร์ 2 โดยกฎหมายการค้ามนุษย์ของทั้ง 2 ประเทศมีความสอดคล้องกันในเรื่องการพยายามพัฒนากฎหมายให้เป็นมาตรฐานสากล นอกจากนี้ยังพบว่า ทั้ง 2 ประเทศ มีความแตกต่างกันของการให้นิยามการค้ามนุษย์ วิธีการคัดแยกเหยื่อ ความคุ้มครองเหยื่อ นโยบายการดำเนินคดี บทลงโทษที่เข้มข้น และมิติระหว่างประเทศ
จากการวิจัยข้างต้น ประเทศไทยควรจัดตั้ง TIP Report ฉบับประเทศไทยเพื่อประเมินสถานการณ์ประเทศต้นทางของเหยื่อ และปรับโครงสร้างกลไกการทำงานของสำนักงานตำรวจแห่งชาติเพื่อยกระดับการขจัดปัญหาการค้ามนุษย์ในประเทศไทย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนกวรรณ อู่ทองทรัพย์ และประเทือง ช่วยเกลี้ยง. (2562). การค้ามนุษย์เด็ก กรณีศึกษาแรงงานเด็กชาวเมียนมา ลาว และกัมพูชา. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 27(1), 46-70. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/198949
กระทรวงการต่างประเทศ. (2567, 10 สิงหาคม). การจัดระดับประเทศไทยในรายงานสถานการณ์การค้ามนุษย์ประจําปี ค.ศ. 2024 (2024 TIP Report) ของกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ.https://www.mfa.go.th/th/content/2024tipreport
กิตติ์ธนทัต เลอวงศ์รัตน์, วรธัช วิชชุวาณิชย์ และสฤษดิ์ สืบพงษ์ศิริ (2560). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ปัญหาอุปสรรคการดำเนินคดีอาญาการค้ามนุษย์. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
เจษฎา มีบุญลือ. (2556). การค้ามนุษย์ในประเทศไทย ปัจจัยที่เป็นสาเหตุ เครื่องมือ และกลไกในการแก้ไข. ศูนย์ศึกษายุทธศาสตร์ สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ.
ชไมพร รุ่งฤกษ์ฤทธิ์, ณัฐกานต์ โนรี, เดือน วงษา, ปรียาภรณ์ ขันกำเนิด และเบญจพล เรียบร้อย (2561). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการ “การพัฒนากลไกการให้ความช่วยเหลือและคุ้มครองผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ในรูปแบบการแสวงประโยชน์ทางเพศ ในพื้นที่ภาคเหนือตอนบนประเทศไทย”. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
ชัยโรจน์ สิงหอัศวรัตน์. (2563). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีค้ามนุษย์.วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(11), 199-216. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/248287
ชุลีรัตน์ ทองทิพย์. (2563). การคุ้มครองแรงงานในงานประมงของไทยในกรอบการเจรจาทวิภาคีไทย-สหภาพยุโรป ช่วงปี พ.ศ. 2558-พฤษภาคม 2563. [รายงานการศึกษาส่วนบุคคล ไม่ได้ตีพิมพ์] สถานบันการต่างประเทศเทวะวงศ์วโรปการ กระทรวงต่างประเทศ.
ณพาวัน วระกมล. (2565). บทบาทของรัฐบาลไทยในการดำเนินการแก้ไขปัญหาค้ามนุษย์ในอุตสาหกรรมภาคประมงปี พ.ศ.2557-2565. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chula Digital Collection. https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/10625
ธนสุนทร สว่างสาลี และสมิหรา จิตตลดาการ. (2561). การนำนโยบายการป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ไปปฏิบัติเชิงบูรณาการในเขตพื้นที่จังหวัดสระแก้ว. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 13(2), 151-169. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/vrurdihsjournal/article/view/143445
พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ (ฉบับที่ 3). (27 มกราคม 2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 12ก หน้า 19-22.
พีระพงศ์ วงษ์สมาน. (2560). แนวทางการแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ในประเทศไทย. วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
มณฑา เสือดี. (2562). ปัญหากฎหมายของพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551 ศึกษากรณีปัญหาการคุ้มครองสิทธิเหยื่อจากการค้ามนุษย์. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ลาวัณย์ ถนันศิลปะกุล, วิมาน กฤตพลวิมาน, จตุรงค์ บุณยรัตนสุนทร, ชูเกียรติ น้อยฉิม, ชนันภรณ์ บุญเกิดทรัพย์ และอริศรา เหล็กคำ. (2561). โครงการศึกษาวิเคราะห์แนวทางในการแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ในมิติกฎหมายของประเทศในพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก, เหนือ-ใต้. วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข, 4(3), 387-401. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/journal_law/article/view/161459/116422
วิสาขา ภู่สำรวจ. (2564). บทบาทของทาสในยุคโรมันกับนวัตกรรมหลักกฎหมายพาณิชย์.วารสารกฎหมายนิติพัฒน์ นิด้า, 10(2), 72-89. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/nitipat/article/view/249604/PDF
สมยศ เชื้อไทย. (2559). นิติปรัชญาเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 19). วิญญูชน.
สิริลักษณ์ วงศ์ประสิทธิ์, ดำรง ทองศรี, สุกัลยา ประจิตร และกัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ์. (2565). นโยบายการป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ของประเทศไทย. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(5), 416-430. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/255827
สำนักงานตำรวจแห่งชาติ. (2566). แผนปฏิบัติราชการสำนักงานตำรจแห่งชาติ ราย 5 ปี พ.ศ. 2566-2570. สำนัก.
อมรรัตน์ สุนทร (2562). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับความผิดฐานค้ามนุษย์การเอาคนลงเป็นทาสและการบังคับใช้แรงงาน. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อภิชัย ทองประสม. (2565). การบังคับใช้กฎหมายป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ของไทย.[นิติศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อารีรัตน์ อดิศัยเดชรินทร์. (2565). การพัฒนาแนวทางการปฏิบัติงานช่วยเหลือคุ้มครองเพื่อนำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพในการแสดงตนของผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ต่อเจ้าหน้าที่ในพื้นที่ จังหวัด สุราษฎร์ธานี. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 7(1), 207-219. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMSD/article/view/254289
Denzin, N., & Lincoln, Y. (2001). The handbook of qualitative research (2nd ed.). Sage.
Department of Justice. (2005, June 23). Garment factory owner sentenced to 40 years for guman trafficking. https://www.justice.gov/archive/opa/pr/2005/June/05_crt_335.htm
Shelley. L. (2010). Human trafficking: A global perspective. Cambridge University Press.
