การพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน จังหวัดกาฬสินธุ์

Main Article Content

เกรียงไกร ภูมิเหล่าแจ้ง
รังสรรค์ สิงหเลิศ
ศศิธร เชาวรัตน์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์  1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในจังหวัดกาฬสินธุ์   2)  เพื่อสร้างรูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน และ3)  เพื่อทดลองและประเมินผลการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน วิธีดำเนินการวิจัยแบ่งเป็น 3 ระยะ คือ  ระยะที่  1  เป็นการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในจังหวัดกาฬสินธุ์  ประชากร  คือ  ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง จังหวัดกาฬสินธุ์  กำหนดกลุ่มตัวอย่าง ของ Taro Yamane จำนวน 400  คน  ใช้วิธีการสุ่มแบบการสุ่มตามระดับชั้น อย่างเป็นสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และใช้รูปแบบการวิเคราะห์สมการเชิงโครงสร้าง โดยใช้โปรแกรมลิสเรล กำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  ตัวแปรสาเหตุ จำนวน  8  ปัจจัยสาเหตุ  ตัวแปรตาม คือ การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในจังหวัดกาฬสินธุ์  ระยะที่  2  เป็นการสร้างรูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนประชากรกลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ  นักวิชาการ  และผู้เกี่ยวข้องในการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน  จำนวน  30  คน  ใช้การเลือกแบบเฉพาะเจาะจง โดยใช้ตัวแปรที่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  .05 จากการวิจัยในระยะที่  1  มาเป็นประเด็นในการพิจารณาสร้างรูปแบบการพัฒนา  เก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการประชุมกลุ่มย่อย และการระดมความคิดเห็นในที่ประชุมใหญ่ นำรูปแบบที่ปรับปรุงแก้ไขแล้ว ให้ผู้เชี่ยวชาญ  จำนวน  3  ท่าน  ประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการพัฒนา   และระยะที่  3  เป็นการทดลองใช้และประเมินผลรูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน  กลุ่มทดลอง  คือ  ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง หมู่บ้านจอมศรี หมู่ที่  14  ตำบลยางตลาด  อำเภอยางตลาด  จังหวัดกาฬสินธุ์  จำนวน  50  คน  ระยะเวลาในการทดลอง  จำนวน  3  เดือน ประเมินผลการทดลอง โดยการเปรียบเทียบผลการทดลองก่อนและหลังการทดลอง ใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนหลายตัวแปรตามแบบวัดซ้ำ กำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่า


  1. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในจังหวัดกาฬสินธุ์ อย่างมีระดับนัยสำคัญที่ระดับ .05  ประกอบด้วย 3  ตัวแปร เรียงตามลำดับอิทธิพลได้ดังนี้  1) ความสนใจทางการเมืองมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลโดยรวม เท่ากับ 0.61   2) ความเชื่อในประสิทธิภาพทางการเมืองมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลโดยรวม เท่ากับ 0.18  และ 3) สภาพแวดล้อมทางการเมือง มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลโดยรวมเท่ากับ 0.10 

  2. รูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน จาก 3 ตัวแปรสาเหตุ จำนวน 9  กิจกรรม  ดังนี้  1)  บทบาทหน้าที่พลเมือง  2)การศึกษาดูงานกับผู้เชี่ยวชาญด้านการเมือง  3) การสร้างทัศนคติต่อประชาธิปไตย  4) แรงจูงใจทางการเมือง  5) พรรคการเมือง  6)สิทธิหน้าที่ของสมาชิกพรรคการเมือง  7) พระราชบัญญัติว่าด้วยเรื่องพรรคการเมือง   8) ข่าวสารทางการเมือง  และ  9) การระดมความคิด หลังการทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ประชาชนในกลุ่มทดลอง  มีการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมือง  มีความสนใจทางการเมือง  มีความเชื่อในประสิทธิภาพทางการเมือง   และมีความเข้าใจสภาพแวดล้อมทางการเมือง เพิ่มขึ้น กว่าก่อนการทดลอง  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

[1] Pornamrin Promgird. (2000). Good Governance and Society and Politics Reform.Bangkok :Parliament.
[2] Election Commission of Kalasin Province.(2014). Election Results. Kalasin :Election Commission of Kalasin Province.
[3] Yamane, Taro.(1973). Statistics : An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.
[4] Rungson Singhalert.(2015). Social Science Research. Mahasarakham: Rajabhat Mahasarakham University.
[5] Cook,T.D. and Campbell, D.T. .(1997). Quasi Experimentation :Design and Analysis for FleldSetting. R and McNally Chicago :Lllinois.
[6] Narong Sinsawad. (1983). Rural Employment Generation Program in 1981and Temporary Migration in the Northeast. Population and Development in Thailand,
[7] Campbell, A., P. E. Converse, W. E. Miller & D.E. Stokes .(1964). The American Voter. New York: John Willey & Sons.
[8] Kamom Somwichien. (1973). Democracy and Thai Society. Bangkok : Thai Wattanapanich Co., Ltd.
[9] Milbrath, Lester W. (1965).Political Participation: How and Why Do People Get Involved in Politics. Chicago: Rand Mc.Nally & Company.
[10] Dahl, Robert A.(1971). Polyarchy: Participation and Opposition. New Haven : Yale University Press.
[11] Sitthiphan Phutthahun. (1998). Political and Ethical Theory. Bangkok : Ramkhamhaeng University Press.