The Influence of Workaholism and Burnout on Employees’ Performance at Mass Rapid Transit Authority of Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study demographic factors including genders, age, educational degrees, job titles and positions, job characteristics and working experience that affect workaholism and burnout; 2) study the impact of workaholism on employees’ work performances; 3) study the impact of burnout on employees’ work performances. This is quantitative research with a population of 310 employees of the Mass Rapid Transit Authority of Thailand. A questionnaire was used to collect data and the data was analyzed by using frequency distribution, percentage, mean, standard deviation, t-Test, One-way ANOVA, Multiple Linear Regression and Pearson’s Product Moment Correlation.
According to the demographic factors affecting the workaholism on employees’ performance at Mass Rapid Transit Authority of Thailand show that age, educational level, income, work position, job characteristics and work experience were different influenced other than genders which was indifferent influenced. Whereas the demographic factors affecting the burnout on employees’ performance at Mass Rapid Transit Authority of Thailand shows that age, educational level, income, work position and work experience were different influenced other than genders and job characteristics which were indifferent influenced.
According to the analysis of Multiple Linear Regression of the influence of workaholism and burnout on employees’ performance shows that the performance demands (β = .55, P < .01) and co-worker approval (β = .21, P < .01) had a positive impact at statistical significant of .01. failure (β = -.10, P < .05) and control (β = -.10, P < .05) had a negative impact on work performance at statistical significant of .05. emotional exhaustion (β = .22, P < .05) had a positive impact at statistical significant of .05. lack of personal accomplishment (β = -.37, P < .01) had a negative impact on employees’ work performance at statistical significant of .01 other than depersonalization (β = -.11, P > .05) which had no statistical significant.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
ธันยวงศ์ เศรษฐ์พิทักษ์. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลให้พนักงานออฟฟิศทำงานติดต่อกันเป็นระยะยาวนานและเป็นโรคคอมพิวเตอร์ซินโดรม. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สืบค้นจาก https:// digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:4320
ณัฐสิณีนันท์ เมธากาญจนา. (2562). ความเครียดและความเบื่อหน่าย ที่ส่งผลต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน: กรณีศึกษา บริษัทเอ็นเอ แคลเทคโนโลยี จำกัด (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี,). สืบค้นจาก http://www. repository.rmutt.ac.th/xmlui/handle/123456789/3843
นวลพรรณ ชื่นประโยชน์. (2554). ความเหนื่อยหน่ายในการทํางาน ความผูกพันในงานและความสามารถในการฟันฝ่าอุปสรรค ต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงานสินค้าเกษตรส่งออก (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต) กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สืบค้นจาก https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:120133#
นัยนา แสงทอง. (2555). ความเครียดและความเหนื่อยหน่ายในงานของพยาบาลวิชาชีพ (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร. สืบค้นจาก http://www.thapra.lib.su.ac.th/thesis/showthesis_th.asp?id=0000008798
ติรยา เลิศหัตถศิลป์. (2011). ภาวะเหนื่อยล้าในการทำงานและปัจจัยที่เกี่ยวข้องของจิตแพทย์ในประเทศไทย. J Psychiatr Assoc Thailand, 56(4), 437-448.
ภานุวัฒน์ กลับศรีอ่อน. (2557). สภาวะบ้างาน: สาเหตุ ผลกระทบ และแนวทางการแก้ไข. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 5(2),300-311.
วัฒนา ศรีวิลัย และกล้าหาญ ณ น่าน. (2564). ความเครียดและความเหนื่อยหน่ายในการทำงานที่มีอิทธิพลต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน กรณีศึกษา: บริษัท ไฟน์ เม็ททัล เทคโนโลยีส์ จำกัด (มหาชน). วารสารวิชาการวิทยาลัย สันตพล, 7(2), 34-42.
วิศิษฎ์ เนติโรจนกุล และพรชัย สิทธิศรัณย์กุล. (2561). ภาวะติดงาน: แนวคิด ความหมายและผลกระทบต่อการทำงานและองค์กร. ธรรมศาสตร์เวชสาร. 18(2), 249-257.
ศิวา หลาบคํา และกล้าหาญ ณ น่าน. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจในการทํางานและผลการปฏิบัติงานของพนักงาน กรณีศึกษา:บริษัท โฮม โปรดักส์ เซ็นเตอร์ จํากัด (มหาชน). วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 7(2), 26-433.
เฉวียง วงค์จินดา และ วรพรรณ รัตนทรงธรรม. (2563). ความฉลาดทางอารมณ์ความพึงพอใจในงานและ ความสําเร็จในงานของนักบัญชีบริหารบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์เอ็มเอไอของประเทศไทย. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 7(1), 15-24.
Cecilie Schou Andreassen. (2014). Workaholism: An overview and current status of the research. Journal of Behavioral Addictions, 3(1), 1-11.
Cecilie S. Andreassen, Arnold B. Bakker, Bjørn Bjorvatn, Bente E. Moen, Nils Magerøy, Akihito Shimazu, Jørn Hetland and Ståle Pallesen. (2017). Working Conditions and Individual Differences Are Weakly Associated with Workaholism: A 2-3-Year Prospective Study of Shift-Working Nurses. Journal of PubMed Central (PMC), 8, 2045.
Grant, A. M., Christianson, M. K., & Price, R. H. (2007). Happiness, health, or relationships? Managerial practices and employee well-being tradeoffs. The Academy of Management Perspectives, 21(3), 51-63.
Kate Sparks, Brian Faragher and Cary Cooper. (2001). Well-Being and Occupational Health in the 21st Century Workplace. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 74(4), 489-509.
Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. 2nd ed. New York: Guilford.
Korunka, C., Kubicek, B., Paškvan, M., & Ulferts, H. (2015). Changes in work intensification and intensified learning: Challenge or hindrance demands? Journal of Managerial Psychology, 30(7), 786-800.
Maslach, C., & Jackson, S. E. (1986). Maslach burnout inventory manual. 2nd ed. Palo Alto, California: Consulting Psychologists Press.
Peterson, E & Plowman, E. (1953). Business Organization and Management. Homewood, Ill. : R.D. Irwin.
Rezvani A, Bouju G, Keriven-Dessomme B, Moret L and Grall-Bronnec M. (2014). Workaholism: are physicians at risk? Occup Med (Lond) , 64, 410-6.
Santrock J. W. (2003). Psychology 7. No. 7. New York. Mc Craw Hill.
Schwab, R. L., & Iwanicki, E. F. (1982). Who are our burned out teachers? Educational Research Quarterly, 7(2), 5-16.
Taris TW, Van Beek I and Schaufeli WB. (2012). Demographic and occupational correlates of workaholism. Psychol Rep, 110, 547-54.
Van Wijhe, Peeters, and Schaufeli. (2013). Irrational beliefs at work and their implications for workaholism. Journal of occupational rehabilitation, 23(3), 336-346.
Yamane, Taro. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. 2nd Edition. New York: Harper and Row.