ความสำคัญของการศึกษากับการพัฒนาคุณภาพชีวิต: ศึกษาจากงานเขียนสารคดีชีวประวัติของนักศึกษา

Main Article Content

มิ่งมนัสชน จังหาร

บทคัดย่อ

     บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสำคัญของการศึกษากับการพัฒนาคุณภาพชีวิตในงานเขียนสารคดีชีวประวัติ และ 2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคในระบบการศึกษาที่ปรากฏในงานเขียนสารคดีชีวประวัติ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) โดยอาศัยกรอบแนวคิดเรื่องความสำคัญของการศึกษา การพัฒนาคุณภาพชีวิต และปัญหาในระบบการศึกษาเป็นหลักในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ผลงานการเขียนสารคดีชีวประวัติของนักศึกษาหลักสูตรสาขาวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ในรายวิชาการเขียนข่าวและสารคดี ภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 90 ผลงาน และภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 65 ผลงาน รวมทั้งสิ้น 155 ผลงาน
     ผลการวิจัยพบว่า 1) การศึกษามีความสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสามมิติ ได้แก่ (1) ความสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านวัตถุ คือ การสร้างโอกาสในการมีอาชีพและรายได้ (2) ความสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านจิตใจ คือ การเสริมสร้างกำลังใจ ความภาคภูมิใจในตนเอง และความเข้มแข็งทางอารมณ์ และ (3) ความสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านความรู้สึกนึกคิด คือ การเปลี่ยนแปลงทัศนคติ การมีเป้าหมายในชีวิต และการพัฒนาความคิดอย่างมีวิจารณญาณ 2) ปัญหาและอุปสรรคในระบบการศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตในสารคดีชีวประวัติ ได้แก่ (1) การขาดแรงจูงใจและทัศนคติในการเรียน (2) ปัญหาทางการเงิน (3) สภาพแวดล้อมในครอบครัว และ (4) ปัญหาด้านสุขภาพจิตและสุขภาพกาย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จังหาร ม. (2025). ความสำคัญของการศึกษากับการพัฒนาคุณภาพชีวิต: ศึกษาจากงานเขียนสารคดีชีวประวัติของนักศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 19(3), 138–148. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmuj/article/view/283990
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ. (2542). กระบวนการเรียนรู้และยุทธศาสตร์การเรียนรู้. กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ปแมนเนจเม้นท์ จํากัด.

กานต์ธีรา ภูริวิกรัย. (2564). การศึกษาโลกในศตวรรษที่ 21 :ระบบยังเหลื่อมล้ำ การเรียนรู้ยังวิกฤต. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 เมษายน 2568, จาก https://www.eef.or.th/global-education

ณัชชา มหปุญญานนท์. (2566). ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายการแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาในประเทศไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 17(1), 18–39.

ธัญญา สังขพันธานนท์. (2548). การเขียนสารคดีภาคปฏิบัติ. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

นพวรรณ งามรุ่งโรจน์. (2563). กลวิธีการเขียนสารคดีชีวประวัติ:กรณีศึกษาจากผลงานของนักศึกษาในวิชาการเขียนสารคดี. วรรณวิทัศน์, 20(2), 202–232.

ปิลันญา วงศ์บุญ. (2550). การศึกษาคุณลักษณะใฝ่รู้ใฝ่เรียนของนักเรียน ช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์[วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ] http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Ed_Mea/Pillanya_W.pdf

พนม พงษ์ไพบูลย์. (2550). การศึกษาคือปัจจัยที่ 5 ของชีวิต. สืบค้นเมื่อวันที่ 27 มกราคม 2567, จาก https://www.gotoknow.org/posts/101128.

รัชวดี แสงมหะหมัด. (2560). ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา: คุณภาพสังคมที่คนไทยมองเห็น. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 8(1), 33–66.

ลักขณา กสิกรรม และพระมหาอุดร อุตฺตโร. (2566). พระราชบัญญัติการศึกษากับการจัดการศึกษาในยุคโลกาภิวัตน์. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 8(3), 47-56.

วิกิพีเดีย. (2568). สารคดี. สืบค้นเมื่อวันที่ 6 เมษายน 2568, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/สารคดี

วิฑูรย์ เดโช. (2541). คุณภาพชีวิตการทำของข้าราชตำรวจ : กรณีศึกษาข้าราชการตำรวจภูธรที่ปฏิบัติราชการในจังหวัดระนอง. [วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต]https://libdoc.dpu.ac.th/mtext/thesis/abst/14212.pdf

ศิริรัตน์ สุ่นสกุล. (2560). งานเขียนประเภทสารคดี : เป็นงานเขียนหรือวรรณกรรมร้อยแก้วในลักษณะตรงข้ามกับกับบันเทิงคดี (Fiction) ที่มุ่งให้สาระความรู้แก่ผู้อ่านเป็นเบื้องต้น. สืบค้นเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2568, จาก https://praphansarn.com/home/content/810

สามารถ จันทร์สูรย์ และคณะ. (2564). กลยุทธ์การจัดการศึกษาเพื่อแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำและความยากจน. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 6(1), 111–126.

อุทัย ภู่เจริญ. (2564). การศึกษาสร้างคน คนสร้างประเทศชาติ. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 12(1), 25-33.