การพัฒนาทักษะกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาทางเคมี เรื่องสารละลาย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ (5E) ร่วมกับเทคนิค KWDL

Main Article Content

พรวิภา ไค่นุ่นจันทร์
ธัญญลักษณ์ เขจรภักดิ์
สมาน เอกพิมพ์

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาทางเคมี เรื่อง สารละลาย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ (5E) ร่วมกับเทคนิค KWDL มีนักเรียนร้อยละ 75 ของนักเรียนทั้งหมด มีคะแนนเฉลี่ยผ่านเกณฑ์ร้อยละ 75 ขึ้นไปของคะแนนเต็ม กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 25 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนเทศบาลบูรพาพิทยาคาร สังกัดเทศบาลเมืองมหาสารคาม รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) จำนวน 2 วงจรปฏิบัติการ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ (5E) ร่วมกับเทคนิค KWDL 2) แบบสังเกตพฤติกรรมการเรียนของนักเรียน 3) แบบสัมภาษณ์นักเรียน และ 4) แบบวัดทักษะกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาทางเคมี สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ( equation) ค่าร้อยละ (P) และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.)
     ผลการวิจัย พบว่า ในวงจรปฏิบัติการที่ 1 นักเรียนที่มีคะแนนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 75 ของคะแนนเต็ม จำนวน 4 คน คิดเป็นร้อยละ 16 ของนักเรียนทั้งหมด วงจรปฏิบัติการที่ 2 นักเรียนที่มีคะแนนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 75 ของคะแนนเต็ม จำนวน 25 คน คิดเป็นร้อยละ 100 ของนักเรียนทั้งหมด และนักเรียนมีคะแนนแบบวัดทักษะกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาเคมี ทั้ง 4 ขั้นตอน มีค่าเฉลี่ยร้อยละ 98.11 โดยมีนักเรียน จำนวน 25 คน คิดเป็นร้อยละ 100 ของนักเรียนทั้งหมดมีคะแนนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 75 ขึ้นไปของคะแนนเต็มซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่ผู้วิจัยตั้งไว้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ไค่นุ่นจันทร์ พ., เขจรภักดิ์ ธ., & เอกพิมพ์ ส. (2025). การพัฒนาทักษะกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาทางเคมี เรื่องสารละลาย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ (5E) ร่วมกับเทคนิค KWDL. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 19(3), 278–292. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmuj/article/view/284053
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. ๒๕๖๐) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

จันทร์เพ็ญ ภูโสภา. (2563). จิตวิทยาสำหรับครู. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2553). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ:บริษัท แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปปอเรชั่น.

ปราณี แสนสามารถ. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โดยวิธีการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้เรื่องกำหนดการเชิงเส้น ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2554). วิธีการวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ : มีนเซอร์วิสซัพพลาย.

พัทธมน วิริยะธรรม. (2559).การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหา เรื่อง ปริมาณสารสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบการสอนแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7E ร่วมกับเทคนิค KWDL. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.

ไพศาล วรคำ (2552). วิจัยทางการศึกษา. มหาสารคาม : ตักสิลาการพิมพ์.

ยาใจ พงษ์บริบูรณ์. (2537). การวิจัยเชิงปฏิบัติการ. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 17 (2), 11 - 15.

วัชรา เล่าเรียนดี. (2554). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. นครปฐม : คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.

วีณา ประชากูล และประสาท เนื่องเฉลิม. (2553). รูปแบบการเรียนการสอน. มหาสารคาม:มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

Bunsu, S. (2003). Effect of Problem Solving’s Training Package Emphasize Mind Mapping Technique on the Chemistry Achievement of Mattayomsuksa Four Students. Unpublished Master’s Thesis. Bangkok: King Mongkutt’s Institute of Technology Ladkrabang. (In Thai).