รูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์แบบปรับเหมาะที่ใช้เทคนิคแต้มต่อการเรียนสำหรับนักศึกษาปริญญาตรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์แบบปรับเหมาะที่ใช้เทคนิคแต้มต่อการเรียนสำหรับนักศึกษาปริญญาตรี และ 2) ประเมินรูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์แบบปรับเหมาะที่ใช้เทคนิคแต้มต่อการเรียนสำหรับนักศึกษาปริญญาตรี วิธีการดำเนินการวิจัย เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) โดยใช้การวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Methods Research) มีขั้นตอนคือ 1) สังเคราะห์เอกสาร 2) ร่างรูปแบบการเรียนรู้ 3) เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยเทคนิคการสนทนากลุ่ม 4) สรุปประเด็นข้อเสนอแนะและข้อค้นพบ 5) สร้างรูปแบบการเรียนรู้ 6) ประเมินรูปแบบการเรียนรู้ ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์แบบปรับเหมาะที่ใช้เทคนิคแต้มต่อการเรียนสำหรับนักศึกษาปริญญาตรี จากการสังเคราะห์ร่างรูปแบบการเรียนรู้ บทสรุปความคิดเห็นและข้อเสนอแนะจากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 11 คน โดยใช้เทคนิคการสนทนากลุ่ม (Focus Group) ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) โมดูลผู้เรียน (Learner Module) 2) โมดูลปรับเหมาะ (Adaptive Module) 3) โมดูลการสอน (Tutoring Module) 4) โมดูลความรู้ (Knowledge Module) และขั้นตอนกิจกรรมการเรียนรู้ ได้แก่ 1) ขั้นทำความเข้าใจ 2) ขั้นท้าทายและจูงใจ 3) ขั้นวินิจฉัยและประเมิน และ 4) ขั้นการเรียนการสอน 2) ผลการประเมินรูปแบบการเรียนรู้โดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 คน ใช้วิธีการพิจารณามาตรฐานการประเมินทางการศึกษา 4 ด้าน ได้แก่ ด้านที่ 1 มาตรฐานด้านความเป็นไปได้ ด้านที่ 2 มาตรฐานด้านความถูกต้อง ด้านที่ 3 มาตรฐานด้านความเหมาะสม และด้านที่ 4 มาตรฐานด้านอรรถประโยชน์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความที่ลงตีพิมพ์ทุกเรื่องได้รับการตรวจทางวิชาการโดยผู้ประเมินอิสระ ผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) สาขาที่เกี่ยวข้อง อย่างน้อย 3 ท่าน ในรูปแบบ Double blind review
2. ข้อคิดเห็นใด ๆ ของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม นี้เป็นของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
3. กองบรรณาธิการวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอกแต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พริกหวานกราฟฟิค.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). แผนปฏิบัติการดิจิทัลเพื่อการศึกษากระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ. 2563-2565. ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
เกรียงไกร ธาระพันธ์. (2559). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของข้าราชการครูโรงเรียน สังกัดสานักงานเขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. อุบลราชธานี.
คาลอส บุญสุภา. (2564). การเสริมแรงและการลงโทษ (B.F.Skinner). สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2565, จาก https://sircr.blogspot.com/.../bfskinner.html
เดชธวัช ใจมอย. (2558). คุณลักษณะด้านบุคลิกภาพของหัวหน้างานที่มีผลต่อแรงจูงใจในการทำงานของพนักงาน บริษัท ซีพี-เมจิ จำกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์. ปทุมธานี.
เทพไท เสนพงศ์. (2563). ยก 8 ปัญหาเรียนออนไลน์ แนะศธ. เตรียมพร้อมจัดสอนในห้องเรียน. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2565, จาก https://www.posttoday.com/politics/623839.
ประเสริฐ แซ่เอี๊ยบ. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมกับอีเลิร์นนิ่งแบบปรับเหมาะสำหรับนักศึกษาที่มีความแตกต่างทางพหุปัญญา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. กรุงเทพมหานคร.
พระมหาเมธี จนฺทวํโส, พระครูวิโชติสิกขกิจ และดวงฤทัย เอี่ยมพล. (2565). ปัญหาการเรียนออนไลน์. วารสารวิชาการแสงอีสาน, 19(1), 61-68.
เพ็ญพักตร นภากุล. (2566). พฤติกรรมการเรียนและสภาพปัญหาการเรียนด้วยระบบออนไลน์ของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา. การประชุมวิชาการระดับชาติ มอบ.วิจัย ครั้งที่ 17, 283-293.
แววตา เตชาทวีวรรณ. (2550). รายงานการวิจัยการพัฒนาบทเรียนทางเว็บแบบปรับเหมาะวิชาการจัดหมวดหมู่ระบบทศนิยมดิวอี้ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมชาย สุริยะไกร. (2550). การพัฒนารูปแบบการเรียนบนเว็บแบบปรับเหมาะตามความแตกต่างระหว่างบุคคลด้วยหลักจัดการเรียนแบบรู้แจ้งเพื่อเสริมสร้างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการแก้ปัญหาของนิสิตนักศึกษาเภสัชศาสตร์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีและสึ่อสารการศึกษา). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร.
สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้. (2559). รายงานผลการศึกษาการพัฒนามาตรฐานการศึกษาของต่างประเทศ (พิมพ์ครั้งที่ 1). นนทบุรี: 21 เซ็นจูรี่.
เอนก สุวรรณบัณฑิต. (2017). ทฤษฎีความต้องการลำดับขั้นของมาสโลว์ . สืบค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2565, จาก https://philosophysuansunandha.com/.../maslows-hierarchy-of-need/.
Aboagye, E., Yawson, J. A., & Appiah, K. N. . (2020). COVID-19 and E-Learning: The Challenges of Students in Tertiary Institutions. Social Education Research, 2(1), 1–8.
Adarkwah, M. A. (2021). “I’m not against online teaching, but what about us?”: ICT in Ghana post Covid-19. Education and Information Technologies, 26(2), 1665–1685.
Brown, H. Douglas. (1980). Principles of language Learning and Teaching. New Jersey: Prentice Hall.
Fawaz, M., Al Nakhal, M. & Itani, M. (2022). COVID-19 quarantine stressors and management among Lebanese students: a qualitative study. Curr Psychol, 41, 7628–7635. Retrieved January 25, 2023, from https://doi.org/../s12144-020-01307-w.
Kapasia, N., Paul, P., Roy, A., Saha, J., Zaveri, A., Mallick, R., & Chouhan, P. (2020). Impact of lockdown on learning status of undergraduate and postgraduate students during COVID-19 pandemic in West Bengal. India. Children and Youth Services Review, 116, 105194.
Laiphrakpam, M., Aroonsrimorakot, S., & Paisantanakij, W. (2022). Socio-economic impact of COVID-19 (Novel Coronavirus SARS–CoV-2) in Thailand and India: a brief review. Journal of CommunityDevelopment Research (Humanities and Social Sciences), 15(2), 1–14.
Li, J., & Che, W. (2022). Challenges and coping strategies of online learning for college students in the context of COVID-19: a survey of Chinese universities. Sustainable Cities and Society, 83, 103958. Retrieved January 25, 2023, from https://doi.org/10.1016/j.scs.2022.103958.
Park, O.-c., & Lee, J. (2004). Adaptive instructional systems. In D. H. Jonassen (Ed.), Handbook of research on educational communications and technology (2nd ed., pp. 651–684). Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
The Joint Committee on Standards for Educational Evaluation. (1994). The Program Evaluation Standards: How to Assess Evaluations of Education Programs. 2nd ed. Thousand Oaks: Sage.
