The Use of Theme-based Instruction to Reduce Writing Apprehension for Thai Undergraduate Students
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับพัฒนาการทางความสามารถทางการเขียนของผู้เรียนไทยระดับอุดมศึกษาที่เรียน
ภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศเมื่อได้เรียนด้วยการสอนแบบหัวเรื่อง และเปรียบเทียบความวิตกกังวลในการเขียนของผู้เรียน
ไทยก่อนและหลังเรียนด้วยการสอนแบบหัวเรื่อง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาอังกฤษของมหาวิทยาลัย
มหาสารคาม จำนวน 23 คน ที่ลงเรียนรายวิชาการเขียนเรียงความแบบเล่าเรื่องและพรรณนาในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2557 เครื่อง
มือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยแผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 6 แผน, แบบวัดความวิตกกังวลในการเขียนของ Daly
and Miller (1975), การสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง, และแบบบันทึกรายงานของกลุ่มตัวอย่าง. สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วยสถิติ
เชิงบรรยาย อันได้แก่ ค่าเฉลี่ย, ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน, ค่าร้อยละและ t-test ซึ่งถูกคำนวณโดยโปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัยพบว่า
ภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศเมื่อได้เรียนด้วยการสอนแบบหัวเรื่อง และเปรียบเทียบความวิตกกังวลในการเขียนของผู้เรียน
ไทยก่อนและหลังเรียนด้วยการสอนแบบหัวเรื่อง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาอังกฤษของมหาวิทยาลัย
มหาสารคาม จำนวน 23 คน ที่ลงเรียนรายวิชาการเขียนเรียงความแบบเล่าเรื่องและพรรณนาในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2557 เครื่อง
มือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยแผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 6 แผน, แบบวัดความวิตกกังวลในการเขียนของ Daly
and Miller (1975), การสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง, และแบบบันทึกรายงานของกลุ่มตัวอย่าง. สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วยสถิติ
เชิงบรรยาย อันได้แก่ ค่าเฉลี่ย, ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน, ค่าร้อยละและ t-test ซึ่งถูกคำนวณโดยโปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัยพบว่า
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
Phonhan, P., & Phusawisot, P. (2016). The Use of Theme-based Instruction to Reduce Writing Apprehension for Thai Undergraduate Students. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 9(3), 19–32. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmuj/article/view/48217
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
1. บทความที่ลงตีพิมพ์ทุกเรื่องได้รับการตรวจทางวิชาการโดยผู้ประเมินอิสระ ผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) สาขาที่เกี่ยวข้อง อย่างน้อย 3 ท่าน ในรูปแบบ Double blind review
2. ข้อคิดเห็นใด ๆ ของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม นี้เป็นของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
3. กองบรรณาธิการวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอกแต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
