The Development of Instructional Model SSCS to Improve Problem Solving Skills for Students in Grade 6.
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) Develop of instructional model SSCS toimprovemathematical problem solving skills for student in grade 6 to be effective according to the criteria 75/75 2) To compare skills in solving mathematical problems before and after learning of grade 6 student by instructional model SSCS. The sample group used in the research was grade 6 student in AnubanmuangSelaphum School, Selaphum District, RoiEt Province. Currently studying in academic year 2019, consisting of 30 students were derived from clusterrandom sampling. The research tools were 1) The lesson plan for using the SSCS model on fractions for grade 6 student in 11 plans. 2) The quitz of mathematics problem solving skills on fractions for grade 6 student in choices with 6 items. The statistics used in the research were percentage, mean, standard deviation, and test the hypothesis with t-test dependent The results of the research showed that 1) The development of learning activities using SSCS model to develop mathematical problem solving skills for grade 6 student effective according to the criteria 85.13/85.69 2) The comparison of the problem solving skills before and after learning activities by using SSCS for grade 6 student, it was found that the problem solving skills after studying was higher than before studying significantly at the .05 and the skill level is very good.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์(ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษา ขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กีรติเอ้งฉ้วน. (2559). ผลการการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบ SSCS ที่มีต่อความสามารถในการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง “การประยุกต์ของสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว” ของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนเศรษฐบุตรบำเพ็ญ. วารสารออนไลน์บัณฑิตวิทยาลัยคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.http://www.edu-journal.ru.ac.th/index.php/abstractData/viewIndex/2052.ru.
จีราวะดี เกษี. (2560). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ SSCS เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 15(70),149-158.
เจนจิรา สรสวัสดิ์. (2561). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหา ทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความน่าจะเป็น ของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้รูปแบบ SSCS. วารสารคณิตศาสตร์โดยสมาคมคณิตศาสตร์แห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปภัมภ์,63(3), 35-51.
แทนไทย ชัยคำภา. (2562). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ SSCS ที่มีผลต่อความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัสของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์,6(3), 465-482.
นริศรา สำราญวงษ์. (2560). การจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSCS เพื่อพัฒนาความสามารถในการ แก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่องบทประยุกต์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร,19(1), 254-264.
โรงเรียนอนุบาลเมืองเสลภูมิ. (2561). แบบรายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโรงเรียนอนุบาลเมืองเสลภูมิ.งานวิชาการ โรงเรียนอนุบาลเมืองเสลภูมิ.วรรณวรางค์ น้อยศรี. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบ SSCS เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ภาคตัดกรวย สำหรับนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 6(1), 30-38.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2561). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน(O-NET) ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6.สืบค้นจากhttp://www.newonetresult.niets.or.th/IndividualWeb/Mobile/frmStdGraphScoreMobile.aspx.
อภิณห์พร มานิ่ม. (2557). การใช้รูปแบบเอสเอสซีเอสเพื่อส่งเสริม ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง อสมการ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
อัญชนา แข่งขัน. (2558). ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์และการทำงานกลุ่มโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ร่วมกับเทคนิค STAD. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
อัฟฟัต กาเดร์. (2560). ผลของการจัดการเรียนรู้วิธีการแบบเปิด (Open Approach) ร่วมกับรูปแบบ SSCS ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ ความสามารถในการแก้ปัญหา และความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสาร AL-NUR. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 12(22), 23-36.
Anderson, K. B., &Pingry. (1973). Problem-solving in mathematics: Its theory and practice. Washington, D.C.: The national Council of Teachers of Mathematics.
Chiappetta, E. L., & Russell, J. M. (1982). The Relethionshipamong Logical Thinking, Problem Solving Instruction, and Knowledge and Application on Earth Science Subjuect Matter.Science Education.66(1), 85-93.
Pizzini, E. L., Shepardson, D. LP, and Abell, S.K. (1989). A rationale for and the development of a problem solving model of instruction in science education.Science Education.73(5), 523-534.
