Development Program in Japanese Language Learning Management Competency for Career for Teachers in Secondary Schools Under the Office of the Basic Education Commission
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to synthesis components and indicators of the Japanese language for career competency, 2) to design and evaluate Japanese language learning management competency development programs for careers for teachers in secondary schools under the Basic Education Commission, divided into 2 steps. 1) synthesizes the components and indicators of competency in Japanese language learning management for careers, 2) design a Japanese language learning management competency development programs for careers, and evaluate Japanese language learning management competency development programs for careers, Tools used to collect data it consists of a semi-structured questionnaire and Likert's 5-level rating scale questionnaire. The statistics used to analyze the data were mean, percentage, standard deviation and descriptive analysis.
The results were as follows: 1. Components and indicators of the Japanese language for career competency consists of 4 components and 11 indicators: 1) knowledge 4 indicators 2) skills 3 indicators 3) personal characteristics 2 indicators and 4) teaching and learning integration development guidelines Japanese for careers 2 indicators.All components and all indicators were accepted at the highest level. 2. The results of drafting a program to enhance competency in Japanese language learning management for careers consist 4 modules: Module 1 Japanese Used in communication for careers, Module 2 Using innovative media and technology to manage a variety of learning, Module 3 Building love and faith in the teaching profession, Module 4 Guidelines for the integration development of Japanese language teaching and learning for a career total 250 hours. The results of the assessment of accuracy, appropriate, feasibility and usefulness of the program were found to be correct in all parts. at a high level be appropriate Overall, all parts were at a high level. possible Overall, all parts were at the highest level. and the overall usefulness of all parts is at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
จรัญ รัฐแฉลม. (2563). ความพร้อมด้านภาษาญี่ปุ่นของแรงงานไทยและแนวทางการพัฒนาการสอนภาษาญี่ปุ่นเพื่ออาชีพ. สัมภาษณ์ เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2563.
ชินวัตน์ ทาชพิรมทอง. (2563). ความพร้อมด้านภาษาญี่ปุ่นของแรงงานไทยและแนวทางการพัฒนาการสอนภาษาญี่ปุ่นเพื่ออาชีพ. สัมภาษณ์ เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2563.
นวรัตน์วดี ชินอัครวัฒน์ และสุวัฒน์ จุลสุวรรณ์. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นำในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 26. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 10(พิเศษ), 374-391.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ทิศนา แขมมณี. (2554). รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร. (2563). สมรรถนะและการจัดการเชิงกลยุทธ์. มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
วรรณวิมล รุ่งธีระ. (2556). การวิเคราะห์ผลการสอบประเมินระดับความสามารถทางด้านภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษาสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น. วารสารวิชาการอุตสาหกรรมศึกษา, 7 (1), 71-80.
ศนิ ไทรหอมหวน และพิณนภา หมวกยอด. (2563). การปรับตัวข้ามวัฒนธรรมของชาววัยหลังเกษียณในจังหวัดเชียงใหม่: การศึกษาเชิงคุณภาพของปัจจัยที่มีอิทธิพล. วารสารญี่ปุ่นศึกษา (JSJ), 37(1), 44-57.
สุดปรารถนา ดวงแก้ว. (2558). การย้ายถิ่นเพื่อเปลี่ยนวิถีชีวิตของคนญี่ปุ่น: กรณีศึกษาคนญี่ปุ่นวัยเกษียณในจังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา (jsn journal), 5(1), 35-52.
อาซาโอะ ยามากิ. (2559). สถานการณ์การเลือกเรียนภาษาญี่ปุ่นในสถาบันอุดมศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในภาคเหนือ. วารสารมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 10(2), 52-62.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2559). การพัฒนาขีดความสามารถของบุคลากรบนพื้นฐาน 70 : 20 : 10 Learning Model. กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
Bar, M.J., and Keating, L.A. (1990). Introduction: Elements of program development. In M.J. Barr, L.A. Keating and Associates. Developing effective student services program. San Francisco: Jossey-Bass.
Ikeda T. (2006). การสำรวจความต้องการด้านภาษาญี่ปุ่นในตลาดองค์กรธุรกิจญี่ปุ่น (อุตสาหกรรมการผลิต). สืบค้นเมื่อ 8 เมษายน 2559, จาก http://www.jfbkk.or.th/ pdf/JL/2006/kiyou2006/24IKEDA.pdf.
Jack C. Richards, Theodore S. Rodgers. (2001). Approaches and Methods in Language Teaching. Cambridge University Press.
Sumi, P. and Chansirisira, P. (2021). Developing a Competency-Enhancing Program for Professional Japanese Language Learning for Secondary School Teachers Under the Office of the Basic Education Commission. The Turkish Journal of Physiotherapy and Rehabilitation, 32(3), 1800-1807.
