Effects of Physical Education Activities by Using Rhythm Activities on Emotional Intelligence in Primary Student 3
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The study aimed to investigate the effects of physical education activities by using rhythmic activities on the emotional intelligence of Primary student 3 and to compare the emotional intelligence scores before and after the activities. The sample included 45 Grade 3 students who were selected through purposive sampling. The research used a one-group experimental design with eight plans for physical education activities consisting of five steps. Emotional intelligence was assessed using a behavioral observational and the Emotional Intelligence Scale (short version for teachers). The statistical analysis included percentage, mean, standard deviation, and dependent sample t-test.
The results indicated that the emotional intelligence levels of the students in all three aspects (proficiency, goodness, and happiness) before the activity were lower than normal levels. However, the emotional intelligence scores of the students after the activity showed a statistically significant improvement in all three aspects compared to before the activity at the .05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กมลพรรณ ชีวพันธุศรี. (2546). สมองกับการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ส่งเสริมการศึกษาและจริยธรรม.
กรมสุขภาพ. (2560). คู่มือจัดกิจกรรมเสริมสร้างอีคิวนักเรียนสำหรับครูโรงเรียนประถมศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). นนทบุรี: บริษัท แมสซีฟโมชั่น.สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กรมสุขภาพจิต. (2546, 16 พฤษภาคม). คู่มือ EQ ความฉลาดทางอารมณ์ (เล่มเล็ก). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยบูรพา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ชญานนท์ สุวรรณเพชร. (2564). การพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัยโดยใช้กิจกรรมทางกายประสานการชี้แนะ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด, 17(1), 180-192.
ณภคกร เจะเลาะ. (2562). การจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้ชุดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะเพื่อพัฒนาลักษณะความเป็นผู้นำในเด็กปฐมวันชั้นอนุบาลปีที่ 3. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา (คณะศึกษาศาสตร์), 3(8), 55-67.
ทัศนีย์ กรัณฑรัตน์. (2561). การใช้กิจกรรมนาฏศิลป์รูปแบบทางอารมณ์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา).
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปริญญา ปทุมณี. (2563). ผลของการออกกำลังกายด้วยการเล่นพื้นเมืองไทยที่มีต่อความฉลาดทางอารมณ์ในเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครศรีธรรมราช, 3(12), 53-59.
ปัญญา สังขวดี. (2549). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาพัฒนาศิลป์วิชาการ (ศึกษาศาสตร์), 2 (ฉบับพิเศษ), 71-82.
สมคิด ยีละงู. (2562). การจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้ชุดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะประกอบเพลงเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย ชั้นอนุบาลปีที่ 2. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา (คณะศึกษาศาสตร์), 3(7), 112-124.
สุรัตน์ แสงสีเหลือง. (2550). ผลการจัดกิจกรรมการเคลื่อนไหมเบื้องต้นและการเคลื่อนไหวประกอบเพลงเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวลักษณ์ กันภัย. (2565). ผลของการเข้าร่วมกิจกรรมการละเล่นไทยที่มีต่อการควบคุมตนเองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรรีนครินทรวิโรฒ (ศึกษาศาสตร์), 23(1), 190-203.
หัฎฐกรณ์ เถาทอง. (2565). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวโดยใช้ดนตรีคลาสสิกเป็นสื่อเพื่อเสริมสร้างความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนศริเพ็ญ กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 13(1), 26-33.
