A Study of Mathematical Creativity about the Integer System of Mathayomsuksa 1 Students According to the Concept of Torrance
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the mathematical creativity of the integer system of Mathayomsuksa 1 students
following the creative idea of Torrance and to study the relationship between mathematical creativity and academic
achievement. The target groups used in the research were Mathayomsuksa 1 students at Nong Ruea Wittaya School.
In the first semester of academic 2019 year, 2 classrooms were 30 students in Mathayomsuksa 1/1, Mathayomsuksa
1/10 students. Is a test of creativity in mathematics the subject system of the integer of Mathayomsuksa 1 students
was subjective in 12 items. The statistics used in the study were percentage, mean, standard deviation, task analysis
and analytic description.
The research results were found that: Creativity score in each area of Mathayomsuksa 1 students sorted the
mean descending as follows: in thinking fluency the average score was 9.97 (S.D. = 3.16), followed by the flexible
thinking score of 9.49 (S.D. = 2.88) and the initiative score was 7.99 (S.D. = 3.75) respectively. Has a relationship with
the achievement of the correlation coefficient of 0.745 was statistically significant at the .05 level
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). คู่มือหลักสูตรมัธยมศึกษาตอนต้นพุทธศักราช 2521. กรุงเทพฯ:กรมวิชาการกระทรวงศึกษาธิการ.
ทิศนา แขมมณีและ คณะ. (2554). วิทยาการด้านการคิด.กรุงเทพฯ : สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ.
ทิศนา แขมมณี. (2555). วิทยาการด้านการคิด. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555). คู่มือการจัดการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ คณิตศาสตร์.กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
เวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2554). การประเมินหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนคณิตศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา. ภาควิชาการจัดการเรียนรู้ คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขึ้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธน์. (2554). การยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง และการประเมินตามสภาพจริง. พิมพ์ครั้งที่ 4. เชียงใหม่: ห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่โรงพิมพ์แสงศิลป์.
มะลิวรรณ วีระจิตต์. (2553). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความคิดสร้างสรรค์ทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้โดยใช้สถานการณ์ประกอบการอภิปรายระหว่างนักเรียนกับนักเรียนละการสอนตามคู่มือครู สสวท. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การมัธยมศึกษา). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
มิ่งขวัญ ภาคสัญไชย. (2551). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุ และผลของความคิดสร้างสรรค์ ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนของอัครสังฆมณฑล กรุงเทพมหานคร.
กุลภัสสร ศิริพรรณ. (2555). การศึกษาตัวแปรที่ส่งผลต่อความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ของโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่นด้วยการวิเคราะห์พหุ ระดับ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์ วิโรฒ ประสานมิตร.
วิลเลียม. (1970). องค์ประกอบรูปแบบการสอน. พัฒนาความคิดสร้างสรรค์3 มิติ. คือ มิติด้านเนื้อหา มิติด้านการสอน. ของครูและมิติด้านพฤติกรรม. ผู้เรียน.
สุดาภรณ์ กางปา. (2559). การจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์แบบร่วมมือสร้างสรรค์ เรื่อง ระบบสมการ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
ภาวินี บุญธิมา. (2553). การจัดกิจกรรมแนะแนวด้วยเทคนิคการคิดแก้ปัญหาอนาคตตามแนวคิดของทอร์แรนซ์ เพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.