The Effect of Game-based Learning on Basic Skills in Volleyball and Emotional Intelligence of Secondary School Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research investigates the effects of a game-based learning program on basic skills in volleyball and emotional intelligence, aiming to make training sessions more enjoyable for athletes. The study had two primary objectives: (1) to examine the impact of the game-based learning program on basic volleyball skills and emotional intelligence, and (2) to compare these skills and emotional intelligence between groups subjected to the game-based learning program and those undergoing traditional teaching methods. The sample consisted of 30 middle school students from two schools in Nakhon Phanom province, Thailand, divided into experimental and control groups of 15 each, selected through purposive sampling. The tools used included a game-based learning program, tests for basic volleyball skills, and emotional intelligence tailored for teenagers aged 12 to 17. The experimental group participated in the teaching program twice a week, one hour per session, for eight weeks. Data were analyzed using t-tests and one-way MANOVA.
The findings revealed that: 1. The experimental group significantly improved basic volleyball skills and emotional intelligence at a .05 significance level post-experiment. 2. When comparing the experimental and control groups post-experiment, the experimental group showed significantly higher levels of basic volleyball skills and overall emotional intelligence than the control group at the .05 significance level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กรมสุขภาพจิต. (2543). แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ (EQ). สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2565 จาก https://mhc7.dmh.go.th/ 15/12/2017/6156/.
กรมสุขภาพจิต. (2548). คู่มือความฉลาดทางอารมณ์. กรุงเทพฯ: สำนักกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
ชนกนันท์ ช่วยประคอง. (2565). การพัฒนาทักษะในการแก้ปัญหาโดยการใช้เกมเป็นฐาน เรื่องนโยบายการเงินและการคลังของระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนดงตาลวิทยา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ทะนง เหล่าอรรคะ. (2554). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนแบบกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนที่เน้นการฝึกสมาธิแบบอานาปานสติวิชาวอลเลย์บอลของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน)อุดรธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
ทินกร พันเดช. (2561). การพัฒนามโนทัศน์เรื่องโมลและสูตรเคมีของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายด้วยการจัดเรียนรู้ด้วยเกมเป็นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาวิทยาศาสตร์ ภาควิชาหลักสูตรและการสอน). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พงษ์พิณิจ พรหมเนตร. (2563). ผลการจัดโปรแกรมกลุ่มสัมพันธ์กีฬาวอลเลย์บอลที่มีต่อทักษะการทำงานเป็นทีมและทักษะกีฬาวอลเลย์บอลของนักเรียนวิทยาลัยอาชีวศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เมสญา แทนสง่า และวรพงษ์ แย้มงามเหลือ. (2564). การจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาสำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบการสอนด้วยเกมเพื่อความเข้าใจ. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 48(1), 249-259. สืบค้นจาก https://so03.tci- thaijo.org/ index.php/tahper/article/view/205136/170011.
วรัตต์ อินทสระ. (2562). Game Based Learning-The Latest Trend Education 2019-เปลี่ยนห้องเรียนเป็นห้องเล่น. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
สมาคมกีฬาวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทย. (2563). บัญชีรายชื่อและจำนวนสมาชิกสมาคมกีฬาวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทย. สืบค้นจาก http://volleyball.or.th/volley/ ?page_id=1698.
Abood, H. (2023). Enhancing Volleyball Skills through Game-Based Learning for student. Journal of Critical Reviews, 10(2).
Arribas-Galarraga, S., Saies, E., Cecchini, J. A., Arruza, J. A., & Luis-de-Cos, I. (2017). The relationship between emotional intelligence, self-determined motivation and performance in canoeists.
Bar-On, R. (1997). Bar On emotional quotient inventory. Multi-health systems.
Batez, M., Miloševic, Z., Mikuli’c, I., Sporis, G., Macak, D., & Trajkovic, N. (2021). Relationship between motor competence, physical fitness, and academic achievement in young school-aged children. BioMed research international, 2021, 1-7.
Bellanca, J., & Brandt, R. (2011). 21st Century Skills: Rethinking How Students Learn (Wongkitrungruang, W. and Jittarerk, A., Tran.). Bangkok: SE-EDUCATION Public Company Limited.
Bracco, E., Lodewyk, K., & Morrison, H. (2019). A case study of disengaged adolescent girls’ experiences with teaching games for understanding in physical education. Curriculum Studies in Health and Physical Education, 10(3), 207-225.
Campo, M., Laborde, S., & Mosley, E. (2016). Emotional intelligence training in team sports. Journal of Individual Differences, 37(3), 152-158.
Cooper, R. K., & Sawaf, A. C. (1997). Executive EQ: Emotional intelligence in leadership and organization (No. 658.409 C7841c Ej. 1000003). GROSSET,.
Goleman, D. (1998). The emotionally competent leader. In The Healthcare Forum Journal, 41(2), 36-38.
Goleman, D. (2006). The socially intelligent. Educational leadership, 64(1), 76-81.
Harvey, S., Cushion, C. J., & Massa-Gonzalez, A. N. (2010). Learning a new method: Teaching Games for Understanding in the coaches’ eyes. Physical education and sport pedagogy, 15(4), 361-382.
Laborde, S., Dosseville, F., & Allen, M. S. (2016). Emotional intelligence in sport and exercise: A systematic review. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 26(8), 862-874.
Magrum, E. D., Waller, S., Campbell, S., & Schempp,P. G. (2019). Emotional intelligence in sport: a ten-year review (2008-2018). International Journal of Coaching Science, 13(2).
Memmert, D. (2010). Testing of tactical performance in youth elite soccer. Journal of Sports Science & Medicine, 9(2), 199.
Miller, A., Harvey, S., Morley, D., Nemes, R., Janes, M., & Eather, N. (2017). Exposing athletes to playing form activity: Outcomes of a randomised control trial among community netball teams using a game-centred approach. Journal of Sports Sciences, 35(18), 1846-1857.
Plass, J. L., Homer, B. D., & Kinzer, C. K. (2015). Foundations of game-based learning. Educational psychologist, 50(4), 258-283.
Práxedes, A., Moreno, A., Sevil, J., García-González, L., & Del Villar, F. (2016). A preliminary study of the effects of a comprehensive teaching program, based on questioning, to improve tactical actions in young footballers. Perceptual and motor skills, 122(3), 742-756.
Salovey, P., & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, cognition and personality, 9(3), 185-211.
Salman, R. H. S., & Gargeas, S. B. G. (2020). Emotional intelligence and its relationship to the of performance of some basic volleyball skills among Qaraqosh sports club female players. College Of Basic Education Research Journal, 16(3), 738-754.
Ubago-Jiménez, J. L., González-Valero, G., Puertas-Molero, P., & García-Martínez, I. (2019). Development of emotional intelligence through physical activity and sport practice. a systematic review. Behavioral Sciences, 9(4), 44.
Zhang, L., & Cheung, P. (2019). Making a difference in PE lessons: Using a low organized games approach to teach fundamental motor skills in China. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(23),
