An Analysis and Comparison of Adapting Cognitive Theories to Classroom
Main Article Content
Abstract
The core of Cognitive Learning theory comes from external factor of circumstance. As a result, learners are able to think and analyse with causes and effects. Teachers guide their students to solve the problems with Cognitive theory. The students have got knowledge of their lesson, in the meantime. In addition, learning circumstance has developed from Cognitive theory by the teachers. Cognitive learning theory, in this paper, is divided into 4 groups. They are analysed and synthesised pro and con such as 1) Computer Aid Instruction (CAI) 2) Organisation Learning Pattern 3) Keyword Method and 4) Test Form Development. In conclusion, any groups of Cognitive theory support excellence learning outcomes. The students have got good scores and satisfied with learning methods. Moreover, Cognitive learning circumstance and CAI methods are the most appropriate methods for undergraduate students.
Article Details
Every article published in the Romphruek Journal of the Humanities and Social Sciences is the opinion and point of view of the authors. Thery're not the viewpoint of Krirk University or the editored department. Any part or all of the articles for pablication must be clearly cited.
References
กมลาศ ภูวชนาธิพงศ์. (2558). วิจัยพบพุทธิปัญญาภูมิคุ้มกันวัยรุ่นยุคบริโภคนิยม. (28 ตุลาคม 2560) สืบค้นจาก http://www.komchadluek.net/news/lifestyle/204091.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). พระบรมราชโชวาทด้านการศึกษา. (21 มิถุนายน 2560) สืบค้นจาก http://www.thaismarteducation.com.
ทิพานัน พงษ์สุวรรณ. (2549). ผลของสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้บนเครือข่ายที่พัฒนาตาแนวคอนสตรัคติวิสต์ เรื่อง ทฤษฎีพุทธิปัญญานิยม สำหรับนักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา. (ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ขอนแก่น:มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นุชนาจ พลอยพันธ์. (2549). ผลของมัลติมีเดียที่พัฒนาตามแนวทฤษฎีพุทธิปัญญา ที่ใช้ Keyword Method สาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ เรื่องสัตว์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
ปรัศณียา กองอาษา. (2546). ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนแบบมัลติมีเดียที่พัฒนาตามแนวทางพุทธิปัญญาบนพื้นฐานการขยายความคิด. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
พรทิพย์ โกมลภิส. (2544). ผลการใช้ชุดการสอนวิชาคณิตศาสตร์แบบค้นพบโดยใช้กิจกรรมการเรียนแบบพุทธิปัญญานิยม เรื่อง เศษส่วน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนไทรทองอุปถัมภ์. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
พิศิษฐ ตัณฑวณิช. (2558). การพัฒนาแบบสอบวินิจฉัยโดยแนวคิดด้านพุทธิปัญญา. วารสารบัณฑิตวิจัย, 6(2), 1-13.
ไพศาล หวังพานิช. (2543). การวัดผลทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : ทบวงมหาวิทยาลัย.
วิชลัดดา อุ่นสะอาด, ฉลองชัย ธีวสุทรสกุล. (2552). การพัฒนารูปแบบการสอนฟิสิกส์ตามทฤษฎีการเรียนรู้กลุ่มพุทธินิยมสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. การประชุมทางวิชาการมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 47 วันที่ 14 – 17 มีนาคม 2552 ณ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรุงเทพฯ, 117-124.
วีระพันธ์ โตมีบุญ. (2559). บริโภคด้วยพุทธิปัญญา. (28 ตุลาคม 2560) สืบค้นจาก https://www.dailynews.co.th/article/375374.
สุนทร เทียนงาม, อารีย์ พรหมเล็ก และ อัญชุลี สุวัฆฒน. (2557). การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ด้านการวิจัยและประเมินผลการศึกษาผ่านการใช้สื่อมัลติมีเดีย ตามแนวคิดทฤษฎีพุทธิปัญญาของเมเยอร์ของนักศึกษาโปรแกรมการศึกษาปฐมวัย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 37(2).
สุปราณี บุระ. (2557). การพัฒนาแบบสอบเชิงวินิจฉัยทางพุทธิปัญญาเรื่องการดำเนินการเลขคณิตพื้นฐานโดยใช้คอมพิวเตอร์ : การประยุกต์โมเดลดีไอเอ็นเอ. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ. สุมาลี มีสกุล และ องอาจ นัยพัฒน์. (2558). การประยุกต์ใช้โมเดลการวินิจฉัยเชิงจำแนกในการประเมินเพื่อวินิจฉัยทักษะความสามารถทางพุทธิปัญญาของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในการแก้ปัญหาเรื่องสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว. วารสารศึกษาศาสตร์, 26(2), 114-129.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2541). จิตวิทยาการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อดิศร บาลโสง. (2557). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมเชิงพุทธิปัญญาและแนวคิดการวางแผนยุทธศาสตร์ชีวิต เพื่อเสริมสร้างการกำกับตนเองและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสุขศึกษาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
อภิภา ปรัชญพฤทธิ์. (2555). หลักสูตรและการเรียนการสอนอุดมศึกษ า: พาราไดม์และวิธีปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : อินทภาษ.
อลงกรณ์ พรมที. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน ตามทฤษฎีการเรียนรู้กลุ่มพุทธินิยม เรื่องคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าและการแพร่กระจาย สำหรับการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า. การประชุมวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมระดับชาติ ครั้งที่ 3 วันที่ 25 -26 สิงหาคม 2553 ณ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพฯ,
อัชฌา สุวรรณกาญจน์ และ ศิริพันธุ์ ศิริพันธุ์. (2550). วิจัยและพัฒนาชุดการสอนแบบใช้ชุมชนเป็นฐานเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านพุทธิปัญญาและความสามารถในการพัฒนาอนามัยชุมชนในรายวิชาการพยาบาลครอบครัว และชุมชน 2 คณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, นราธิวาส.