Transitioning an Autonomous University Hospital to a Special System Service Agency through Neoliberalism

Main Article Content

Vathinee Thiensukon

Abstract

The study entitled “Transitioning an Autonomous University Hospital to a Special System Service Agency through Neoliberalism” aims to investigate the operations and effects of transitioning an autonomous of Siriraj Piyamaharajkarun Hospital in two perspectives between social democracy and neoliberalism for finding management equilibrium of public hospitals through neoliberal concept of maintaining social welfare and competition. Qualitative research was done with data collected by in-depth interviews. Samples were provided by administrators and staff from Siriraj Piyamaharajkarun Hospital (SiPH), Bangkok, operated by the Faculty of Medicine Siriraj Hospital of Mahidol University. The results were that transitioning from an autonomous university hospital to a special system service agency under neoliberal was managed by SiPH, a university hospital with a private management model. It is considered that a service as part of falls into a health category  as a product at a certain level with income reintroduced into distribution. The concept of being a recipient and giver resolves the loss problem of public hospitals management on self-sustainment. In this way, public hospitals may treat indigent patients, resolving disparities in access to health service as well as the brain drain of medical personnel from public to private hospitals.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กิติพัฒน์ นนทปัทมะดุลย์. (2550). สวัสดิการสังคมเพื่อคนด้อยโอกาส นโยบายว่าด้วยการกินดี อยู่ดี มีสุข มีสิทธิ. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เชิดชู อริยศรีวัฒนา. (2560). การจัดอัตรากำลังบุคลากรกระทรวงสาธารณสุข. (9 ธันวาคม 2564) สืบค้นจาก https://www.thaipublica.org › churdchoo4Translate this page.

ธัชมน วรรณพิณ. (2553). ความสุขในการทำงานของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มพนักงานมหาวิทยาลัย โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยภายใต้กำกับของรัฐ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัชราภรณ์ บุญมี. (2552). การศึกษาการบริหารองค์การพยาบาล โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. (10 ตุลาคม 2564). สืบค้นจาก https://dric.nrct.go.th › Search › SearchDetail.

อรุณี สัณฐิติวณิชย์. (2559). ฐานปรัชญาของระบบราชการในอุดมคติ. คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.

อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์. (2561). เงินบำรุงติดลบรพ.รัฐกำลังจะเจ๊ง “ก้าวคนก้าวของพี่ตูน” กับ “ก้าวไม่พ้น”. (10 ตุลาคม 2564) สืบค้นจาก http://www...mgronline.com › daily › detail.

อิงครัต แพททริคค์ สีเขียวสุขวงกฎ. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการลาออกของแพทย์ในระบบราชการของโรงพยาบาลในประเทศไทย. (1 ธันวาคม 2564) สืบค้นจาก ThaiJOhttps://so03.tci-thaijo.org › article › download.

อัษฎางค์ ตีรณะชัยดีกุล และ อารีย์วรรณ อ่วมตานี. (2555). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยของพยาบาลวิชาชีพ กลุ่มข้าราชการโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. (9 ตุลาคม 2564) สืบค้นจาก https://he01.tci-thaijo.org › JRTAN › article › view.

Chapman, A. R. Global health. (2016). Human Rights And The Challenge Of Neoliberal Policies. (November 26, 2020). Retrieved from https://www.amazon.com › Global-Health-.

Wendy Brown. ( 2006). American Nightmare : Neoliberalism, Neoconservatism, and Democratization. Political Theory, 34(6), 690-714.

Harland,P. and John Harms. (2007). Politics and Neoliberalism : Theory and Ideology. (December 8, 2021) Retrieved from https://www.researchgate.net ›.