A STUDY OF REDUCE TIME ON MUD-MEE SILK’S PRODUCTION PROCESSES: A STUDY OF UDON THANI WEAVING GROUP
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study was to the reduction time of the Mud-Mee fabric production process to include the Mud-Mee production increase. The sample group consisted of four weaving groups in Udon Thani Province:
1) PhuThai Nong Ya Chai Mud-Mee Weaving Group, Nong Ya Chai Sub-District, Wang Sam Mo District, with 3 people. 2) Non Sawan Weaving Group, Tha Lee Subdistrict, Kumphawapi District, with 4 people 3)TO Monto Weaving Group, MooMon Subdistrict, Mueang Udonthani District with 2 people. 4) Ban Thai Phuan Weaving Group, Ban Phue Subdistrict, Ban Phue District, with 6 people. The tool was the interview form on the problems in the Mud-Mee process. Steps to work by observation and record data frequency value to be found 7 losses. And recording the time and Step of motion on the process of Mud-Mee production by video recording.
As a result of this study, Interview about the problems in the Mud-Mee process. The main problems was delayed. The researcher collects data on the frequency of 7 losses, and found have 2 main reasons improper motion and over processing was as high as 84.38%, with an average tie time of 43 minutes per 150 step of straw rope to make patterns. This study, researcher has tried using Cable Tie devices. The wide 4.8 millimetre to bundle make patterns instead of straw ropes. It was found that the time to Mud-Mee was reduced by an average of 26 minutes from 43 minutes to 17 minutes.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
คลอเคลีย วจนะวิชากร. (2559). การปรับปรุงประสิทธิภาพกระบวนการผลิตเพื่อลดความสูญเปล่าและเพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผา กรณีศึกษา ชุมชนเครื่องปั้นดินเผาปากห้วยวังนอง จังหวัดอุบลราชธานี. บทความวิจัย วารสารวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 9(2), 39-46.
จุฑารัตน์ ศรีโยวงศ์. (2546). แนวทางการพัฒนาตลาดของธุรกิจผ้าไหมในเขตอำเภอชนบทจังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เปรมหทัย อมรเพชรสถาพรและสรวดี ศรีษะโคตร.(2547). อุปกรณ์มัดหมี่ผ้าไหมมัดหมี่. รายงานโครงการ IE2004_29 หลักสูตรวิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปัญญา วิจินธนสาร และคณะ. (2544). ผ้าทอพื้นเมือง-การสำรวจผู้ผลิตทั่วประเทศ โครงการพัฒนาผ้าพื้นเมืองในทุกจังหวัด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิภาวี สีลากุล.(2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานของกลุ่มผู้ทอผ้าไหมมัดหมี่ในจังหวัดขอนแก่น. วารสารธรรมทรรศน์, 16(2), 13-22.
วีระศักดิ์ อุดมกิจเดชา. (2546). ความรู้พื้นฐานเคมีเส้นใยสิ่งทอ. Colourway, 8(45), 15-17.
