LEGAL MEASURES ON GRATITUDE IN THAILAND
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article that focuses on presenting important contents about the role of law in creating gratitude in Thai society. The objectives of this study were 1) to study the legal measures on gratitude in Thailand and 2) to study the future use of legal measures on gratitude in Thailand. This research was a qualitative research. 101 research samples consisted of Court judges, lawyers, officers and academics who were related to children and the elderly, children and general persons. The researcher conducted data by analyzing documents, in-depth interviews, participatory observation, and non-participatory observation. It was found that the legal measures concerning Thai gratitude are not clearly prescribed. But the principles are stipulated in the civil, criminal and related laws. The principles are related to the promotion of a person's behavior as a way of life in the form of a guideline. It is not a rule, order or regulation created by the highest authority. not legal advice used as a tool for achieving one of the goals of society. Nor is it bound to interpret. There is no coercion and punishment as a tool to make people in society comply with those rules. However, the promotion and control of the behavior of individuals as a way of life of people in the society cannot occur and continue to drive without a connection with the law and there should be legislative measures requiring government agencies to increase measures to protect and take care of the elderly for a better quality of life.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2564). ปัญหาของผู้สูงอายุมีอะไรบ้าง. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2564. จาก http://www.dop.go.th/th/know/15/461.
กวิสรา ตันซู้. (2563). การคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคที่เป็นผู้สูงอายุ. วารสารบัณฑิตศึกษานิติศาสตร์, 13(1), 15-27.
กิจบดี ก้องเบญจภุช. (2554). หลักกฎหมายมหาชน. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. (2546). คำอธิบายกฎหมายอาญาภาค 1. กรุงเทพฯ: จิรรัชการพิมพ์.
ไกรฤกษ์ เกษมสันต์. (2561). รวมคำบรรยายภาคหนึ่ง สมัยที่ 71 ปีการศึกษา 2561 กฎหมายอาญา. กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
ทวีเกียตริ มีนะกนิษฐ. (2560). กฎหมายอาญา ภาคความผิด. (พิมพ์ครั้งที่ 12 แก้ไขเพิ่มเติม). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
ธัญวรรณ ศรีพุ่ม. (2558). ขอบเขตบุพการีในประมวลกฎหมายอาญา ศึกษากรณีการตั้งครรภ์แทน. ในวิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
บุษกร วัฒนบุตร และคณะ. (2560). คนดีที่มีความกตัญญูบนพื้นฐานพระพุทธศาสนา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(พิเศษ), 77-86.
ประภัสสร เสวิกุล. (2556). กฎหมายกตัญญู. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. จาก https://www.komchadluek.net/news.
พระเทพรัตนสุธี. (2557). การดูแลบิดามารดาตามแนวทางพระพุทธศาสนา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษย์และสังคมศาสตร์, 1(2), 65-74.
พระมหาศุภชัย สุโภภาโส. (2560). การศึกษาเชิงวิเคราะห์วิธีการปฏิบัติตนตามหลักกตัญญูกตเวทีในพุทธปรัชญาเถรวาทของคนไทย. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 8(1), 50-61.
พระมหาสากล สุภรเมธี (เดินชาบัน). (2560). ความกตัญญูกตเวทิตาธรรมเป็นเครื่องส่งเสริมให้เกิดสันติภาพในสังคม. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์, 1(2), 27-35.
เพ็ญจันทร์ ประดับมุข – เชอร์เรอร์และคณะ. (2557). การสร้างภูมิคุ้มกันภัยทางสังคมให้แก่ผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: บริษัท Golden time Printing จำกัด.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
รัชนี แตงอ่อน. (2562). มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการกระทำความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ กรณีฉ้อโกงผู้สูงอายุ ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายไทยและสหรัฐอเมริกา. วารสารการเมือง การบริหารและกฎหมาย, 11(2), 59-89.
ลม เปลี่ยนทิศ. (2557). กฎหมายลูกกตัญญู. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. จากhttps://www.thairath.co.th/content/403578.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2557). ประชากรสูงอายุไทย:ปัจจุบันและอนาคต. กรุงเทพฯ: มปท.
สมบูรณ์ วัฒนะ. (2560). การดูแลบิดามารดาสูงอายุตามหลักคำสอนในพระพุทธศาสนาของครอบครัวไทยพุทธ, วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร, 10(2), 67-80.
สมยศ เชื้อไทย. (2556). ความรู้กฎหมายทั่วไป คำอธิบาย วิชากฎหมายแพ่ง : หลักทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
สรวง สิทธิสมาน. (2563). ความกตัญญูจากวัฒนธรรมสู่กฎหมายเพื่อสร้างแรงขับเคลื่อนให้ประเทศจีน. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. จาก https://adaybulletin.com/know-mahamangkorn-gratitude-law/53904.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2548). สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. จาก www.lawreform.
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2555). พลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ : สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สำราญ สามเพชรเจริญ และคณะ. (2560). รูปแบบการปลูกฝังความกตัญญูกตเวทีสำหรับนักเรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา จังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 13(พิเศษ), 270-278.
สุขสมัย สุทธิบดี. (2555). กฎหมายอาญา ภาค 1. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุวรรณฐา ลึมและคณะ. (2562). แนวทางส่งเสริมกตัญญูกตเวทีในสังคมไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 7(2), 424-434.
หยุด แสงอุทัย. (2556). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อนุสรณ์ ปรกกโม และคณะ. (2563). แนวทางการปลูกฝังคุณธรรมแก่เยาวชนของศูนย์อบรมคุณธรรมค่ายพุทธบุตร วัดหนองเลิง อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร, วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 8(4), 1404-1417.
อภิชาติ คำพวง. (2563). คติด้านความกตัญญูในวัฒนธรรมจีน : ภาพสะท้อนจริยธรรมจีนผ่านสำนวน. วารสารมนุษย์ศาสตร์สาร, 21(1), 137-157.
อรรถชัย วงศ์อุดมมงคล. (2549). การใช้มาตรการอื่นแทนโทษทางอาญา:ศึกษาเฉพาะกรณีความผิดบางประการ. ในวิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อัจฉรียา ชูตินันทน์. (2562). นิติวิธีในการตีความกฎหมายอาญาของประเทศไทย. วารสารสุทธิปริทรรศน์, 33(107), 247-261.
อุกฤษ มงคลนาวิน. (2541). กฎหมายเบื้องต้นสำหรับประชาชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
