SUPER LEADERSHIP OF SCHOOL ADMINISTRATORS IN THE EXTENDED EDUCATION OPPORTUNITY SCHOOLS UNDER KHON KAEN PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA 3
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were 1) to examine superleadership of school administrators In the extended education opportunity schools under Khon Kaen primary educational service area 3, 2) to study guidelines for further development of the superleadership. The research was divided into 2 phases. Phase 1 was the study of the operation. The sample group included 240 administrators, teachers and School board of the extended education opportunity schools under Khon Kaen Primary Educational Service Area 3, The instrument constructed to examine the superleadership was a questionnaire. Discrimination value were at 0.30-0.74 in order. Reliability value of questionnaires were at 0.96. The collected data was then analyzed by a computer program, and the statistics used in the data analysis were frequency, percentage, mean and standard deviation. Phase 2 was the study of recommendations and ways of developing the operation. The target group consisted of 10 persons. The instrument was an interview form. The analysis of data employed interpretation of the opinions of the experienced persons.
The research results were found as follows ; 1) The overall superleadership of school administrators In the extended education opportunity schools under Khon Kaen primary educational service area 3 were rated at a high level. Considered by aspects found that encouraging self–set goals had the highest average, next aspects, creating positive thought patterns and modeling self–leadership. 2) In terms of superleadership development of the school administrators under Khon Kaen Primary Educational Service Area 3, the results showed that the school administrators should assess their weakness and develop themselves to be learning personnel. They should be a good role model for their colleagues and provide opportunities for others to achieve career advancement. In addition, the school administrators should build morale in the workplace. They should respect and trust their colleagues. It is important that the school administrators should not show negative behaviors since they are expected to build organizational awareness. At the same time, they should follow the ideology of work and be able to inspire as well as provide regular and sincere guidance to their colleagues.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
กวี วงษ์พุฒ. (2550). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ :บีเคอินเตอร์พริ้น.
กุลชลี จงเจริญ. (2556). ภาวะผู้นำและการบริหารการเปลี่ยนแปลง.ประมวลสาระชุดวิชาการ การพัฒนาทักษะและประสบการณ์ วิชาชีพ สำหรับผู้นำทางการศึกษา. นนทบุรี มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2554). การศึกษาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน : การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : สถาบันเทคโนโลยีสยาม.
จีรานุช มูลประเสริฐ. (2554). ภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดเทศบาลเมือง ศรีราชา. งานนิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2554). ภาวะผู้นำองค์กรยุคใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : บริษัท เอ็กซเปอร์เน็ท จำกัด.
ชาญณรงค์ พงษ์ขยัน. (2556). การศึกษาภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นทีการศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. งานนิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ณัฐยา สินตระการผล. (2555). การพัฒนาภาวะผู้นำยุคการเปลี่ยนแปลง. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ดารุณี พิพัฒนผล. (2551). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี : วารสารบัณฑิตศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
เนติกุลการพิมพ์. เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2552). ภาวะผู้นำและผู้นำเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พยัต วุฒิรงค์. (2555). ภาวะผู้นำจากแนวคิดสู่การปฏิบัติที่เป็นเลิศ. กรุงเทพฯ : บริษัท วี พริ้นท์ จำกัด.
ภูมิพงศ์ จอมหงส์พิพัฒน์. (2556). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเหนือผู้นำสำหรับการปกครองส่วนท้องถิ่น : วารสารบัณฑิตศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกล.
ยงยุทธ เกษสาคร. (2552). ภาวะผู้นำและการทำงานเป็นทีม. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ : วี.เจ.พริ้น ติ้ง.
ลออ วิลัย. (2557). ภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน : วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี. มหาวิทยาลัยปทุมธานี,
วรรณดี ชายสมุทร. (2559). การศึกษาภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารศูนย์พัฒนาเด็กเล็กในเขต จังหวัดระยอง จันทบุรี และตราด. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (การบริหารการศึกษา). จันทบุรี : มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2557). ภาวะผู้นำ ทฤษฎีและนานาทัศนะร่วมสมัยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : ทิพย์วิสุทธิ์
วีรชาติ วิลาศรี. (2550). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา. เลย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
วีระวัฒน์ ปันนิดามัย. (2544 ). ผู้นำการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส แอนด์ กราฟฟิค.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2549). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น. ทริปเปิล เอ ก๊อปปี.
สัมมา รธนิธย์. (2553). ภาวะผู้นำของผู้บริหาร. กรุงเทพฯ : ข้าวฟ่าง.
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง และประยุทธ ชูสอน. (2557). ภาวะผู้นำแบบโลกาภิวัตน์ : แนวคิดและการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์นานาวิทยา.
Achua, C.F. , and Lussier, R.N. (2010). Effective Leadership. Canada: South-Western Cengage Learning.
Blase, J and Blase J. (2001). Empower Teacher: What Successful Principle Do. Thousand Oask : Corwin Press.
Di Benedetto, H. (1998). Modeling: difference between state of knowledge and applications. Day LAVOC: Federal polytechnic school of Lausanne (FPSL).
Du Brin, A.J. (2007). Leadership Research Findings, Practice, and Skills. Fifth Education. Boston: Houghton Mifin
Flavia, L. E. (2004) . Super leadership: The impacts and implications for public education. New York : Harper & Row.
Manz, C. , & Sims, H.P. (2001) .The new super leadership : Leading others to lead themselves. Sanfrancisco: Berrett-Koehler
