มาตรการควบคุมเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ช่วยการเจริญพันธุ์

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาวิวัฒนาการ แนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวกับการใช้เทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์โดยวิธีการตั้งครรภ์แทน 2) ศึกษากฎหมายของประเทศไทย ประเทศแคนาดาและเครือรัฐออสเตรเลีย (รัฐควีนส์แลนด์) 3) วิเคราะห์ปัญหามาตรการทางกฎหมาย และ 4) เสนอแนะแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายให้มีประสิทธิภาพการวิจัยนี้ป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิจัยเอกสาร โดยการค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลจาก ตัวบทกฎหมาย หนังสือ บทความ เอกสารทางวิชาการ งานวิจัย วิทยานิพนธ์และข้อมูลจากเครือข่ายอินเตอร์เน็ตทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศเพื่อดำเนินการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายให้มีประสิทธิภาพต่อไป

ผลการวิจัยพบว่า

1. การใช้เทคโนโลยีช่วยการเจริญพันทางการแพทย์โดยวิธีการตั้งครรภ์แทนมีวิวัฒนาการจากการบำบัดรักษาการมีบุตรยาก ในอดีตใช้วิธีการผสมเทียมต่อมาพัฒนามาเป็นวิธีการตั้งครรภ์แทน ปรากฏแนวคิดจากความต้องการสืบทอดดำรงเผ่าพันธุ์ชีวิตมนุษย์ แก้ไขปัญหาการไม่สามารถมีบุตรได้หรือมีบุตรยาก โดยรัฐบัญญัติกฎหมายเพื่อควบคุมการตั้งครรภ์แทนมิให้ถูกนำไปใช้ในทาง
มิชอบโดยนำทฤษฎีความรับผิดทางอาญาและทฤษฎีการลงโทษทางอาญามาใช้บัญญัติกฎหมายที่มีโทษทางอาญา

2. ประเทศไทยกำหนดมาตรการทางกฎหมายควบคุมมิให้ดำเนินการตั้งครรภ์แทนเพื่อประโยชน์ทางการค้าและมิให้
นำเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์ไปใช้ในทางมิชอบ ปรากฏในพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็กที่เกิดโดยอาศัยเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์ พ.ศ.2558 ส่วนประเทศแคนาดากำหนดมาตรการทางกฎหมายควบคุมมิให้ดำเนินตั้งครรภ์แทนซึ่งมีผลประโยชน์ตอบแทนและมิให้นำเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ของมนุษย์ไปใช้ในทางมิชอบ ปรากฏในพระราชบัญญัติช่วยการเจริญพันธุ์ของมนุษย์ ค.ศ.2004 ส่วนในเครือรัฐออสเตรเลีย (รัฐควีนส์แลนด์) กำหนดมาตรการทางกฎหมายควบคุมมิให้ดำเนินการดำเนินการตั้งครรภ์แทนเชิงพาณิชย์ กำหนดให้การคุ้มครองเด็กและผู้เกี่ยวข้องกับการดำเนินการตั้งครรภ์แทนอย่างครอบคลุม ปรากฏในพระราชบัญญัติการตั้งครรภ์แทน ค.ศ.2010

3. กฎหมายของประเทศแคนาดากำหนดบทลงโทษสูงกว่ากฎหมายไทยหลายมาตรการโดยกำหนดให้เป็นโทษทางอาญา
ทั้งโทษจำคุกและปรับแตกต่างจากกฎหมายไทยซึ่งเป็นเพียงโทษทางจริยธรรมอันส่งผลต่อประสิทธิภาพในการข่มขู่ยับยั้งการกระทำความผิด ในกฎหมายของเครือรัฐออสเตรเลีย (รัฐควีนส์แลนด์) กำหนดคำนิยาม การตั้งครรภ์แทนเชิงพาณิชย์อย่างชัดเจน กำหนดขอบเขตความรับผิดของแพทย์ กำหนดการคุ้มครองวัตถุหรือข้อมูลของผู้เกี่ยวข้องโดยเฉพาะเจาะจงและการคุ้มครองเด็กครอบคลุมหลังจากเด็กเกิด แตกต่างจากกฎหมายไทยที่ไม่มีกำหนดคำนิยามขอบเขตความรับผิดที่ชัดเจนและการคุ้มครองที่ครอบคลุมเพียงพอ

4. จึงควรแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็กที่เกิดโดยอาศัยเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์ พ.ศ.2558 โดยแก้ไขเพิ่มเติมคำนิยามและขอบเขตความรับผิดให้ชัดเจน กำหนดบทลงโทษที่มีประสิทธิภาพ และกำหนดมาตรการในการคุ้มครองผู้เกี่ยวข้องอย่างครอบคลุม เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวให้มีประสิทธิภาพต่อไป