EFFECTS OF CHINESE LANGUAGE LEARNING ACTIVITIES USING TASK-BASED LEARNING SUPPLEMENTED WITH GAMES ON CHINESE VOCABULARY KNOWLEDGE AND RETENTION OF MATHAYOMSUKSA 3 STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to: 1) Compare the Chinese vocabulary knowledge of Grade 9 students between pre-test and post-test in the experimental and control groups. 2) Compare the Chinese vocabulary knowledge of Grade 9 students between the experimental and control groups after learning. and 3) Examine the retention of Chinese vocabulary knowledge in the experimental and control groups two weeks after learning. The sample consisted of Grade 9 students from Udon Wittaya School in the 2024 academic year, divided into two classes. Class 1 was designated as the experimental group, consisting of 45 students, while the other class served as the control group, consisting of 42 students. The research instruments included: 1) A lesson plan for the experimental group, with an average suitability score of 4.91. 2)A lesson plan for the control group, with an average suitability score of 4.94. and 3) A Chinese vocabulary knowledge test, used for the pre-test, post-test, and retention test conducted two weeks after learning. The test comprised three sets, with a difficulty index ranging from 0.31 to 0.80, a discrimination index ranging from 0.24 to 0.82, and a reliability score of 0.90 or higher for all test sets. Data were analyzed using mean, standard deviation, the Dependent Samples t-test, and the Independent Samples t-test. The findings were as follows:
- The Chinese vocabulary knowledge of both the experimental and control groups improved after learning compared to before learning.
- The Chinese vocabulary knowledge of the experimental group after learning was higher than that of the control group.
- Both the experimental and control groups demonstrated retention of knowledge two weeks after learning.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2563). วิธีการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิระชัย แซ่ตั้ง. (2561). สัทอักษรภาษาจีน : พินอิน. ปัตตานี: ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.ชาญชัย มะโนธรรม. (2558). วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 25(1), 133-148.
ณัฐกานต์ อิงชัยภูมิ. (2563). การพัฒนาทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. การค้นคว้าปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ณิรดา เวชญาลักษณ์ (2561). หลักการจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2560). 14 วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีร์วรา ปลาตะเพียนทอง. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านคำศัพท์และความคงทน โดยใช้เทคนิคช่วยจำร่วมกับสมุดภาพ คำศัพท์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอนุบาลนครปฐม. การค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปพิชญา วิชาสิทธิ์. (2564). การพัฒนาเกมออนไลน์เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย เรื่องคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. การค้นคว้าปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินทางการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ปัญจลักษณ์ ถวาย. (2560). เกมในบริบทการเรียนภาษาจีน: การพัฒนาทักษะการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพร วัฒนากมลกุลและมโนรัตน์ สมคะเนย์. (2564). การพัฒนาทักษะการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาจีนโดยการใช้เกมผ่านแอปพลิเคชัน. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 13(1), 98-109.
พิศมัย หาญมงคลพิพัฒน์. (2564). การจัดการเรียนการสอนในรูปแบบเกม. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติ หัวข้อ "การศึกษาในยุคดิจิทัล" ครั้งที่ 9 มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 101-110.
เพ็ญนภา ทัพพันธ์. (2561). การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและวิธีสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภากร นพฤทธิ์. (2562). การเขียนภาษาจีน 2. ยะลา: คณะมนุษยศาสตร์และสังศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
สายสุนีย์ สิงห์เวียง. (2561). การพัฒนากิจกรรมการเรียนภาษาจีน แบบเน้นงานปฏิบัติร่วมกับการใช้เทคนิคการจำอักษรแบบเชื่อมโยง เพื่อส่งเสริมความสามารถในการอ่าน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2560). ครูยุคใหม่กับการจัดการเรียนรู้สู่การศึกษา 4.0. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Best, J. W. (1977). Research in Education (3rd ed.). Prentice-Hall.
Dewey, J. (1938). Experience and Education. Macmillan.
Ermerawati, A.B. (2019). The Application of Let's Read! in Extensive Reading Class:Integrating MALL and Task-based Learning. Mimbar Sekolah Dasar, 6(3), 317-329.
Harden, R.M. (2000). Task-based learning: the answer to integration and problembased learning in the clinical years. MEDICAL EDUCATION, 34(1), 391- 397.
Muluneh, T. (2018). Improving students’ paragraph writing skill through task-based approach: Yezabwork Merga, Bekana Olansa, Duguma. Journal of Educational Methods, 4(1), 88-102.
Sahril, N. (2020). Task-based learning in english as a foreign language (efl) classroom: what, how and why? Journal GEEJ, 8(1), 134-146.
Wannasa Mudmai, Sasithorn Nuritmon, Waraporn Jaipranop, & Wang, Z. (2019). Short-term retention of Chinese vocabulary among primary students from Prathom 4 to 6 using language camp activities based on interactive learning theories. VACANA, School of Liberal Arts, Mae Fah Luang University, 7(1), 21-40.
Willis, J. (1996). A Framework for Task-Based Learning. Longman.
Zhaohong, H. (2018). Task-Based Learning in Task-Based Teaching: Training Teachers of Chinese as a Foreign Language. Annual Review of Applied Linguistics, 38(1), 162-186.
