ความตระหนักรู้ถึงแบรนด์ ความน่าเชื่อถือ ความโดดเด่น ที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการซื้อเครื่องประดับแบรนด์หรูของไทยของพฤติกรรมผู้บริโภค Generation MZ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์ทางการตลาดของแบรนด์หรูไทย (โดยเฉพาะเครื่องประดับ) ในการเข้าสู่เวทีสากล ผ่านการวิเคราะห์พฤติกรรมของผู้บริโภคกลุ่ม Generation Millennial และ Generation Z ของไทย โดยมุ่งเน้นศึกษาความตระหนักรู้ถึงแบรนด์ ความน่าเชื่อถือและความโดดเด่นของแบรนด์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการซื้อสินค้าแบรนด์หรูและศักยภาพในการขยายตลาดไปสู่ระดับสากล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือผู้บริโภคชาวไทยกลุ่ม Generation Millennial และ Generation Z ในการซื้อเครื่องประดับแบรนด์หรู โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน โดยใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุเชิงเส้นตรง
ผลการศึกษาพบว่า 1) ความตระหนักรู้ถึงแบรนด์ของเครื่องประดับหรูไทยอยู่ในระดับมาก 2) ความน่าเชื่อถือของแบรนด์อยู่ในระดับมาก 3) ความโดดเด่นของแบรนด์อยู่ในระดับมาก และ 4) ความตระหนักรู้ถึงแบรนด์ ความน่าเชื่อถือ และความโดดเด่นของแบรนด์ส่งผลต่อความตั้งใจในการซื้อสินค้าแบรนด์หรูของกลุ่มผู้บริโภค Generation Millennial และ Generation Z อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษานี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการกำหนดกลยุทธ์การตลาดเพื่อพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพของแบรนด์หรูไทยให้สามารถขยายตัวในตลาดสากลได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2559). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ: คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จารุพร ตั้งพัฒนกิจ. (2567). อิทธิพลของความน่าเชื่อถือและชื่อเสียงของแบรนด์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ที่มีความเกี่ยวพันสูง กรณีศึกษารถยนต์แบรนด์โตโยต้า. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 3(1), 37-56.
ตระหนักจิต ยุตยรรยง. (2561). การสร้างแบรนด์บุคคลในยุคประเทศไทย 4.0. ในการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิชาการระดับชาติ UTCC Academic Day ครั้งที่ 2 (หน้า 1–12).
พิชนิดา บุตรโคตร. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าแบรนด์เนมประเภทไฮเอนด์ผ่านช่องทางพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (E-commerce) ในบริบทของ Facebook. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รชยา ยิ่งวิลาศประเสริฐ. (2565). การศึกษาพฤติกรรมและปัจจัยที่มีผลต่อการซื้อซ้ำในสินค้าแบรนด์หรูของผู้บริโภคคนไทยผ่านทางออนไลน์. สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุดารัตน์ มั่นพิริยะกุล, & อภิชาติ คณารัตนวงศ์. (2560). การตระหนักถึงราคากับความตั้งใจซื้อสินค้าไพรเวทแบรนด์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารธุรกิจอย่างสร้างสรรค์และยั่งยืน, 39(4), 30–61. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/CBSReview/article/view/116583
Aaker, D. A. (1996). Measuring brand equity across products and markets. California Management Review, 38, 102–120.
Chen, H. T., & Kim, Y. (2013). Problematic use of social network sites: The interactive relationship between gratifications sought and privacy concerns. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 16(11), 1–12.
Cochran, W. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). New York: Wiley.
Cronbach, L. J. (1984). Essentials of psychological testing (4th ed.). New York, NY: Harper & Row.
Daneshwary, R., & Schwer, R. K. (2000). The association endorsement and consumers' intention to purchase. Journal of Consumer Marketing, 17(3), 203–213.
Derval, D. (2018). Expanding luxury brands internationally (pp. 105–136). In Luxury Brand Management (pp. 105–136). Cham: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-71557-5_5
Ghosh, A. (1990). Retail management. Chicago: Dryden Press.
Gogoi, B. (2013). Study of antecedents of purchase intention and its effect on brand loyalty of private label brand of apparel. International Journal of Sales & Marketing, 3, 73–86.
Hansanti, P. (2022). Social gratification and second-hand fashion: An exploratory study of luxury brand watches in Thailand. J. Mgt. Mkt. Review, 7(2), 66–78.
He, G., & Wang, S. (2017). Do college graduates serving as village officials help rural China? American Economic Journal: Applied Economics, 9(4), 186–215.
Jeng, S. P. (2016). The influences of airline brand credibility on consumer purchase intentions. Journal of Air Transport Management, 55, 1–8.
Johanson, J., & Vahlne, J. (2009). The Uppsala internationalization process model revisited: From liability of foreignness to liability of outsidership. Journal of International Business Studies, 40(9), 1411–1431. https://doi.org/10.1057/jibs.2009.24
Kawa, L. W., Rahmadiani, S. F., & Kumar, S. (2013). Factors affecting consumer decision-making: A survey of young adults on imported cosmetics in Jabodetabek, Indonesia. The SIJ Transactions on Industrial, Financial & Business Management (IFBM), 1(5), 175–180.
Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, measuring, and managing customer-based brand equity. Journal of Marketing, 57, 1–22.
Kotler, P., Armstrong, G., Wong, V., & Saunders, J. A. (2010). Principles of marketing. London: Pearson Education.
Kumari, M., Patthey, A., & Anute, N. (2022). Search engine optimization (SEO) and social media marketing techniques and its impact as a marketing tool with special reference to luxury brands. International Journal of Research Publication and Reviews, 3(7), 3913–3920. https://doi.org/10.55248/gengpi.2022.3.7.40
Li, G. X., Li, G. F., & Kambele, Z. (2012). Luxury fashion brand consumers in China: Perceived value, fashion lifestyle, and willingness to pay. Journal of Business Research, 65, 1516–1522.
Ma, Y. (2022). The research on the marketing strategies of luxury brands and its extension—Taking Tiffany & Co. as an example. BCP Business & Management, 33, 1–6. https://doi.org/10.54691/bcpbm.v33i.2710
Mo, T. T., & Roux, E. (2009). Who are Chinese luxury-brand consumers? An exploratory study. Actes du 25e Congrès International de l’AFM, 25(1), 14–15.
Mohtar, M., & Taha, A. Z. (2024). Case 12: From scraps to style—The art of Hermès’ upcycling journey with “Petit H.” In Springer Business Cases (SPBC).
Ndineyim, M. R., & Theerakittikul, S. (2022). Drivers of customer brand loyalty to luxury brands: A study of the fashion retail sector of Bangkok. In 7th International Conference on Business and Industrial Research (ICBIR) (pp. 1–12).
Rempel, J. K., Holmes, J. G., & Zanna, M. P. (1985). Trust in close relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 49(1), 95–112.
Triveshika, S., & Sukanya, R. (2024). Globalization and luxury brands. In IGI Global (pp. 38–67). https://doi.org/10.4018/979-8-3693-3811-7.ch002
Wongsunopparat, S. (2022). Factors influencing consumer brand choice service tailoring shop in Thailand, focusing on Ermenegildo Zegna, Brioni, and local brands. Journal of Economics, Finance and Management Studies, 5(1). https://doi.org/10.47191/jefms/v5-i1-04
Wongsunopparat, S., & Tapanya, N. (2022). Factors influencing Consumer’s Driving Behavior of Most Preferred Luxury Car Brand in Bangkok Thailand. Journal of Asian Development, 8(2), 20-39.