THE MOTIVATION ON GOING TO BUDDHIST TEMPLES OF SENIOR COLLEGE STUDENTS IN THE FACULTY OF EDUCATION, PHUKET RAJABHAT UNIVERSITY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research aimed to study the motivation and logic on exposure to Buddhist temples of the senior students in the Faculty of Education 524 students, Phuket Rajabhat University, 2016. The research methodology was Survey Research. 207 students were selected from the Faculty of Education, Phuket Rajabhat University. The data were collected through questionnaires and statistically check analyzed using percent, mean, and standard deviation.
The research findings were as follows;
1) The findings revealed that most of students were motivated to go to temples for the purpose to make merits and express gratitude to their ancestors ( = 4.15, S.D. = .854). Some students were motivated to go to temples for seeking peace and calmness. ( =4.12, S.D.=.798).
2) The logic on going to Buddhist temples of college students in the Faculty of Education, Phuket Rajabhat University, stated that they went to temples for comforts (68.10 %). Secondly, they went to temples for the spiritual refuges (61.40%). Thirdly, they went to temples for attending the Buddhist rituals; praying and listening to the Dharma teaching (44.90%).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
กีรติ กมลประเทืองกร. (2551). คุณค่าของการสวดมนต์ที่มีต่อพุทธศาสนิกชนในสังคมไทย กรณีศึกษา: พุทธศาสนิกชนวัดมหาธาตุยุวราชวี สฤษฏี .(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย).
ขนิษฐา วิเศษสาธร. (2537). แรงจูงใจทางสังคม. พิมพ์ครั้งที่ 3 กรุงเทพ: บุ๊คพ้อย.
จันทรานี สงวนนาม. (2551). ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2: กรุงเทพ.บุ๊คพ้อย.
ไจรัส เจียมบรรจง.(2523).จิตวิทยาสังคม.กรุงเทพฯ.มหาวิทยาลัยพระนคร.
ดำรงศักดิ์ จงวิบูลย์. (2543). แรงจูงใจที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของข้าราชการตำรวจ. (วิทยานิพนธ์ปริญญา:มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).
ดุษฏี คนแรงดี. (2549). บทบาทขอวัดในการจัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมการทำบุญ กรณีศึกษา : วัดสังฆทานและวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ.(รายงานการวิจัย.มหาวิทยาลัยมหิดล).
ถวิล เกื้อกูลวงศ์. (2528) .การจูงใจเพื่อผลงาน. นครปฐม:มหาวิทยาลัยศิลปกรวิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
นาม สงวนทรัพย์. (2535). สารัตถจิตวิทยาสังคม.กรุงเทพฯ:โอเดียนสไตร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพมหานคร:สุวิริยาสาส์น.
บุญทนา จิมานัง. 2549). พฤติกรรมการทำบุญของชาวพุทธในเขตอำเภอเมืองจังหวัดขอนแก่น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
ปรเมศวร์ โพธิ์คล้าย. (2541). แรงจูงใจการเลือกเข้าศึกษาต่อวิทยาลัยนาฏศิลปะในภาคะวันออกเฉียงเหนือ.(ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหาสารคราม).
พนิส หันดาคินทร์. (2542). ประสบการณ์ในการบริหารบุคลากร. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มวิทยาลัย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณทิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย).
พระครูสิริรัตนานุวัตรและคณะ. (2555). อิทธิพลการบนบาน บวงสรวงในสังคมไทย. วิทยาลัยสงฆ์พุทธชินราช.
พระอภัย อภิชาโต (ชูชุนทก). (2554). การศึกษาหลักธรรมสำหรับพัฒนาพฤติกรรมของมนุษย์ในสังคมปัจจุบัน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต.จุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย).
พระอธิการช่วง ฐิตโสภโน. (2554). ศึกษาคติทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฎในประเพณีสารทเดือนสิบ(แซนโฎนตา). กรุงเทพมหานคร:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (หลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย).
วิเชียร เผือกสม. (2553). คติธรรมความเชื่อกับพฤติกรรมการเข้าวัดของพุทธศาสนิกชนกรณีศึกษาวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎี. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
อาทิตยา จารุจินดา. (2546). พฤติกรรมทางศาสนาของคนในสังคมเมือง : กรณีศึกษาวัดสนามนอกและวัดสนามในตำบลวัดชะลอ อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยศิลปากร).
อรวัฒนา ชินพันธ์. (2553). รูปแบบการแสดงละครรำแก้บนประกอบพิธีความเชื่อ : กรณีแสดงที่วัดบ้านแหลม จังหวัดสมุทรสงคราม. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
