การศึกษาผลการเรียนรู้หน่วยการเรียนรู้เรื่องรู้คิดประดิษฐ์ได้ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่2 สังกัดเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมาเขต 7 ที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้ เรื่องรู้คิดประดิษฐ์ได้ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐานระหว่างก่อนและหลังเรียน 2) เพื่อศึกษาความสามารถในการประดิษฐ์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน

3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้คือ

นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนในรายวิชาการงานอาชีพ ปีการศึกษา 2561 โรงเรียนนิคมสร้างตนเองพิมาย 2 อำเภอ

พิมายสังกัดเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมาเขต 7 จำนวน 28 คน เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย

1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหา 2) แบบทดสอบวัดผลการเรียน 3) แบบวัดความสามารถในการประดิษฐ์ของนักเรียน

4) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน วิเคราะห์ข้อมูลและสถิติพื้นฐานและ t-test แบบ dependent 

ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

1.ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้เรื่องรู้คิดประดิษฐ์ได้ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่รับการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

1. ความสามารถในการประดิษฐ์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน อยู่ในระดับสูง
2. ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 อยู่ในระดับมากที่สุด