ตัวแปรที่ส่งผลต่อความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2) ศึกษาระดับตัวแปรที่ส่งผลต่อระดับความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 3) ศึกษาตัวแปรที่ส่งผลต่อระดับความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยศึกษากับกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งผู้วิจัยเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) ได้แก่ โรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กที่มีนักเรียนไม่เกิน 120 คน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในจังหวัดชัยนาท ลพบุรี สิงห์บุรี และอ่างทอง จำนวน 80 โรงเรียน ในปีการศึกษา 2561 เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบสอบถามความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก 2) แบบสอบถามการพัฒนาตนเองของครู 3) แบบสอบถามความรับผิดชอบในหน้าที่ของครู 4) แบบวัดแรงจูงใจใฝ่รู้ของครู 5) แบบทดสอบวัดทักษะการรู้คิดในการแก้ปัญหาอย่างมีระบบของผู้อำนวยการโรงเรียน และ 6) แบบสอบถามความเป็นผู้นำทางวิชาการของผู้อำนวยการโรงเรียน แบบสอบถามมีค่าอำนาจจำแนกรายข้อใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson) มีค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.24-0.94 และค่าความเชื่อมั่นแต่ละฉบับด้วยสัมประสิทธิ์แอลฟาระหว่าง 0.83-0.98 ตามวิธีของครอนบาค (Cronbach) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน การวิเคราะห์อิทธิพลหรือการวิเคราะห์เส้นทาง (Path Analysis : PA)

ผลการวิจัยพบว่า 1) โรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กมีความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพอยู่ในระดับสูง ลักษณะดังกล่าวนี้ของโรงเรียนแต่ละแห่งแตกต่างกันน้อย 2) ตัวแปรที่ส่งผลต่อความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก พบว่า (2.1) ครูมีการพัฒนาตนเองในระดับสูง (2.2) ครูมีความรับผิดชอบในหน้าที่ในระดับสูง (2.3) ครูมีแรงจูงใจใฝ่รู้ในระดับสูง (2.4) ผู้อำนวยการโรงเรียนมีทักษะการรู้คิดในการแก้ปัญหาอย่างมีระบบในระดับปานกลาง (2.5) ผู้อำนวยการโรงเรียนมีความเป็นผู้นำทางวิชาการในระดับสูง 3) ความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก ได้รับอิทธิพลทางตรงจากระดับการพัฒนาตนเองของครูและระดับแรงจูงใจใฝ่รู้ของครู สองตัวแปรนี้อธิบายความแปรปรวนของระดับความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก ได้ร้อยละ 38.00 (R² = 0.38) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และได้รับอิทธิพลทางอ้อมจากระดับแรงจูงใจใฝ่รู้ของครู ระดับทักษะการรู้คิดอย่างเป็นระบบของผู้อำนวยการโรงเรียน ผ่านมาทางระดับการพัฒนาตนเองของผู้อำนวยการโรงเรียน