Components and Indicators of Learning Leadership in the 21st Century of Educational Institution Administrators under the Office of Basic Education Commissions in the Lower Northeastern Region 1
Keywords:
Learning Leadership of Educational Institution Administrators, Components and Indicators, Lower Northeastern Region 1Abstract
This study aims to: 1) examine the components and indicators of learning leadership in the 21st century of educational institution administrators; and 2) examine the validity of the components and indicators of learning leadership in the 21st century of educational institution administrators. The sample group used in the study included 650 educational institution administrators under the Office of the Basic Education Commission, Academic Year 2023, which were obtained through exploratory factor analysis using the factor extraction method. Variables were grouped using principal component analysis, and the method of orthogonal rotation was adopted for finding specific components. Then the results of the analysis were used to develop a tool for collecting data with a knowledgeable group of educational institution administrators from educational institutions that have been evaluated by the Office for National Education Standards and Quality Assessment (Public Organization) (ONESQA) in the fourth round, educational institution administrators from world-class standard schools and sub-district quality schools, as well as educational institution administrators from educational institutions that have received various awards in management between 2020 and present, including royal awards and honorary awards from OBEC, totaling 60 people. Hypothesis testing was conducted using a t-test. The results of the study revealed that there were 7 components and 48 indicators of learning leadership in the 21st century among educational institution administrators, as follows: 1) Component 1: Being open to new opinions consisted of 8 indicators, where Indicator 1 had the highest component weight of 0.698; 2) Component 2: Creating an innovation culture consisted of 8 indicators, where Indicator 9 had the highest component weight of 0.654; 3) Component 3: Creating learning and sharing knowledge culture consisted of 7 indicators, where Indicators 17 and 18 had the highest component weight of 0.651; 4) Component 4: Creating a sustainable learning environment consisted of 8 indicators, where Indicator 24 had the highest component weight of 0.646. 5) Component 5: Organisational quality management for success consisted of 7 indicators, where Indicator 32 had the highest component weight of 0.692; 6) Component 6: Communication and technological innovation for organisational success consisted of 6 indicators, where Indicators 39 and 40 had the highest component weight of 0.601; 7) Component 7: Excellence in organisational management towards sustainable success consisted of 4 indicators, where Indicator 45 had the highest component weight of 0.686. In summary, the components and indicators of learning leadership in the 21st century of educational institution administrators obtained from the study can be used as a guideline for self-development, policy setting, as well as planning and carrying out the development of administrators of affiliated educational institutions to promote learning leadership in the 21st century.
References
กนกอร สมปราชญ์. (2559). ภาวะผู้นำและภาวะผู้นำการเรียนรู้สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: คลังนานาวิทยา.
กัลยา วานิชบัญชา. (2551). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ: ซี เค แอนด์ เอสโฟโต สตูดิโอ.
กิตติกาญจน์ ปฏิพันธ์, จักรกฤษณ์ โพดาพล และวิลัยพรณ์ เสรีวัฒน์. (2556). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ สิ่งที่ควรค่าสำหรับทุกคนในอนาคต. กรุงเทพฯ: คลังนานาวิทยา.
ทองใบ สุดชารี. (2551). ภาวะผู้นำ: กลไกขับเคลื่อนองค์การแห่งการเรียนรู้. อุบลราชธานี: คณะวิทยาการจัดการ, มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ธีระ รุญเจริญ. (2556). วิกฤติและทางออกในการบริหารและจัดการการศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 8(1), 163-164.
ธีระ รุญเจริญ. (2557). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษาในยุคปฏิรูปการศึกษา เพื่อปฏิรูปรอบ 2 และประเมินภายนอกรอบ 3 (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
บุญสันต์ ศรีขันธ์. (2556). การพัฒนารูปแบบการสอนบนเว็บโดยใช้หลักการเรียนรู้เป็นทีมของนักเรียนโรงเรียนกีฬา (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
ประสพชัย พสุนนท์. (2558). ความเที่ยงตรงของแบบสอบถามสำหรับงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(1), 375-396.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2563). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัตน์ดา เลิศวิชัย และธีระ รุญเจริญ. (2560). องค์ประกอบภาวะผู้นำการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อสมรรถนะการจัดการเรียนการสอนของครู สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 17(ฉบับพิเศษ), 669-683.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษากรณีทัศนะต่อการศึกษาศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2551). เทคนิคการบริหารสำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชาย เทพแสง. (2559). ภาวะผู้นำแห่งการเรียนรู้ที่ส่งผลต่อการจัดการคุณภาพโดยรวมของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษาเขต 4. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 13(25), 116-125.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). เอกสารประกอบการศึกษาด้วยตนเอง หลักสูตรผู้ช่วยผู้บริหารสถานศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักเกณฑ์และวิธีการพัฒนาข้าราชการครูเพื่อเข้าสู่ตําแหน่งสายงานผู้บริหารในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2555). แนวคิดเชิงนวัตกรรมสำหรับการบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14(2),117-128.
สุรีพันธุ์ เสนานุช. (2553). Visionary Leadership: กรณีศึกษาโรงพยาบาลสงขลานครินทร์. สงขลา: สถาบันรางวัลคุณภาพแห่งชาติ.
สุวิมล ติรกานันท์. (2553). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
CCL, NASSP. (2014). 10 Skills for Successful School Leaders. https://www.nassp.org/Content/44755/TenSkills%202nd_ed_exec_summ.pdf
Christiansen, L. L. & Tronsmo, P. (2013). Approaches to Learning Leadership Development in Different School System in Leadership for 21 Century Learning. New York: OCED Publishing.
Greiter, T. W. (2013). Leadership for 21 Century Learning. New York: OCED Publishing.
Guilford, J. P. (1959). Traits of Creativity. In Anderson, H. H. (Ed.), Creativity and its Cultivation (pp. 142-161). New York: Harper & Row.
Guilford, J. P. (1967). The Nature of Human Intelligence. New York: McGraw-Hill.
Guilford, J. P. & Hoeppfiner, P. (1971). The Analysis of Intelligence. New York: McGraw-Hill.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis (7th ed). New York: Pearson.
Haslam, S. A. (2006). The Glass Cliff-the Dynamics of Gender, Risk and Leadership in the Contemporary Organization. UK: (n.p.).
Jolouch, A., Martinez, M. & Badia, J. (2013). Leadership for 21st Century Learning. New York: OECD Publishing.
Podolny, A.(2015). 21st Century Skills: Success in Life:6C’s Plus Leadership. http://wanetusa.org/achieve-your-dream/21st-century-skills/p
Shalom. (2014). Leadership Skills for the 21st Century. http://cfcoaching.org/?p=537
Sharman, C. & Wright, S. (1995). The Power and Use of Teams in School. In Howard, G.G. (Ed.) Teamwork Models and Experience in Education, (pp. 38-40). Boston: Allyn and Bacon.
Tubin, D. (2013). Approaches to Learning Leadership Development in Different School System in Leadership for 21 Century Learning. New York: OCED Publishing.
Woodcock, M. & Francis, D. (1994). The Eleven Building Blocks of Effective Teamwork. Great Britain: The University Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 SIKKHA Journal of Education
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
