A Study of Mathematics Learning Outcomes of Prathomsuksa 4 Students Through KWDL Techniques
Abstract
The purposes of this research were to 1) compare mathematics learning outcomes of Prathomsuksa 4 students two the school the pre and post taught by KWDL technique 2) compare mathematics learning outcomes of Prathomsuksa 4 students two the school by KWDL technique and the criterion percentage 70 and 3) study satisfaction of Prathomsuksa 4 students two the school towards the activies of KWDL technique. The samples were 30 Prathomsuksa 4 students of Bansilarumsammaki School and Bansabplu School of 2014 academic year. The research instruments were learning Mathematics plan by using KWDL technique, the test mathematics learning outcomes and satisfaction questionnaires of students. The methodology was designed by two group pretest-posttest design. The statistics used to analyze the data were mean, percentage, and standard deviation. The hypotheses were tested by dependent t-test and one sample t-test.
References
กรมวิชาการ. (2544). สาระและมาตรฐานการเรียนรู้กลุ่มคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ : กรมวิชาการกระทรวงศึกษาธิการ.
ชัยวัฒน์ สุทิลักษณ์. (2552). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : แดเน็กซ์อินเตอร์คอปเปอร์เรชั่น
นภดล ยิ่งยงสกุล. (2557). การสอบ PISA คือ อะไร. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 25 กรกฎาคม 2557, จาก https://sornordon.wordpress.com
นรมน วงศ์มณี. (2555). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หน่วยการเรียนรู้โจทย์ปัญหา เรื่องการหารและความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้เทคนิค STAD ร่วมกับเทคนิค KWDL. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน นครราชสีมา : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
นิรันดร์ แสงกุหลาบ. (2547). การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้ เรื่อง โจทย์ปัญหาทศนิยมและร้อยละ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่จัดการเรียนรู้ ด้วยเทคนิค K-W-D-L และตามแนว สสวท. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการนิเทศ กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุณฑริกา พงศ์ศิริวรรณ. (2552). การพัฒนาทักษะในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้เทคนิค KWDL. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (ประถมศึกษา) เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2545). เทคนิคและยุทธวิธีพัฒนาทักษะการคิดการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชรี บูรณสิงห์. (2546). การสอนวิชาคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศศิธร แก้วมี. (2555). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้การแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ โดยใช้เทคนิค KWDL สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและประเมิน สงขลา : บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยทักษิณ.
ศิริพัฒน์ คงศักดิ์. (2550). การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่องเวลา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่จัดการเรียนรู้ด้วยเทคนิค เค ดับเบิ้ลยู ดี แอล และการจัดการเรียนรู้ตามแนว สสวท. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการนิเทศ. กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555). ครูคณิตศาสตร์มืออาชีพสู่เส้นทางความสำเร็จ. กรุงเทพฯ : สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
สุจิตรา กาญจนนิวาสน์. (2544). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เรื่องโจทย์ปัญหาร้อยละ ระหว่างการสอนโดยอภิปรายซักถามกับการเขียนแผนภาพ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Shaw and others. (1997, May). Cooperative Problem Solving : Using KWDL as an Organizational Technique. [Online]. Available : http://eric.ed.gov [2006, September 29].
