ปัญหาการประกันภัยความรับผิดทางวิชาชีพ ศึกษากรณีการประกันภัยความรับผิดผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชน

บทคัดย่อ

ในประเทศไทย  การฟ้องร้องสื่อมวลชนสาขาต่างๆ มีอย่างต่อเนื่องและมีแนวโน้มที่จะฟ้องร้องกัน              มากขึ้น ความผิดทางอาญา ได้แก่ ความผิดฐานหมิ่นประมาท และความผิดทางแพ่ง เรียกร้องให้ผู้ที่ไขข่าวที่ทำให้ผู้อื่นเสียหายต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้กับผู้เสียหาย   คู่กรณีส่วนใหญ่เป็นบุคคลสาธารณะที่ได้รับผลกระทบจากการเสนอข้อเท็จจริงดังกล่าว  มูลค่าการเรียกร้องทางแพ่งมีแนวโน้มสูงขึ้น เป็นเหตุให้สื่อมวลชนอาจต้องรับผิดชอบชดใช้ค่าเสียหายให้กับผู้เสียหายจำนวนสูง การรับผิดในกรณีนี้รวมไปถึงความรับผิดของนายจ้างของสื่อมวลชนอาชีพ  ทั้งบุคคลธรรมดาและนิติบุคคล ที่ต้องรับผิดจากการเสนอข้อเท็จจริงของผู้สื่อข่าวที่เป็นลูกจ้างของตนด้วยตามประมวลกฎหมายแพ่งพาณิชย์ ในความผิดฐานละเมิดผู้อื่น และในทางปฏิบัติผู้เสียหายมักฟ้องร้องนายจ้าง หรือผู้พิมพ์ หรือบรรณาธิการด้วย เนื่องจากเห็นว่ามีความรับผิดชอบร่วมกัน

              เมื่อได้มีการวิเคราะห์ถึงปัญหาของการประกันภัยความรับผิดต่อผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชนดังกล่าว จะเห็นได้ว่าการประกันภัยความรับผิดต่อผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชนในประเทศไทยยังไม่มีแบบมาตรฐานที่ชัดเจนและถูกต้องตามสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย อีกทั้งยังไม่มีการกำหนดชัดเจนว่าผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชนถือเป็นวิชาชีพหรือไม่

              ดังนั้น ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะว่าควรที่จะมีบทบัญญัติกฎหมายบัญญัติโดยเฉพาะกับสัญญาดังกล่าวโดยเฉพาะในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และควรมีกฎหมายบังคับให้ผู้ประกอบวิชชาชีพสื่อมวลชนนั้นมีใบประกอบวิชาชีพเพื่อให้มีแบบแผนไปในทิศทางเดียวกัน อีกทั้งในประเทศไทยยังไม่มีสัญญาประกันภัยความรับผิดต่อผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชนโดยเฉพาะเหมือนประเทศสหรัฐอเมริกา ดังนั้นผู้วิจัยมีความเห็นว่าควรที่จะมีสัญญาประกันภัยความรับผิดต่อผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชนโดยให้มีการควบคุมสัญญาประกันภัยความรับผิดต่อวิชาชีพทุกแขนงโดยสามารถใช้รวมกันทุกอาชีพไม่แยกวิชาชีพ โดยให้สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยมีการควบคุมและเผยแพร่การประกันภัยความรับผิดเพื่อให้ประชาชนสนใจในการทำประกันภัยความรับผิดเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจด้วย

คำสำคัญ : ความรับผิด, สื่อมวลชน, ประกันภัย, วิชาชีพ, ค่าเสียหาย