แรงจูงใจที่มีผลต่อการทำงานของแรงงานต่างด้าว (สัญชาติกัมพูชา) ในนิคมอุตสาหกรรมลาดกระบัง

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง แรงจูงใจที่มีผลต่อการทำงานของแรงงานต่างด้าว (สัญชาติกัมพูชา) ในนิคมอุตสาหกรรมลาดกระบัง วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับของความผูกพันต่อองค์การ ระดับแรงจูงใจในการทำงาน ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับความผูกพันต่อองค์การ และแรงจูงใจในการทำงานที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การเป็นการศึกษา           เชิงปริมาณ โดยกลุ่มตัวอย่างในการศึกษา คือ แรงงานต่างด้าว (สัญชาติกัมพูชา) ในนิคมอุตสาหกรรมลาดกระบัง จำนวน 200 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการศึกษา และนำข้อมูลที่รวบรวมได้มาประมวลผลโดยใช้ค่าสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test  F-test (One-way ANOVA) Correlation และ Regression Analysis

            ผลการศึกษา พบว่า แรงงานส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุน้อยกว่าหรือเท่ากับ 25 ปี สื่อสารภาษาไทยไม่ได้          มีสถานภาพสมรส รายได้เฉลี่ย 12,001-14,000 บาทต่อเดือน อายุการทำงานในนิคมอุตสาหกรรมลาดกระบัง และอาศัยอยู่ในประเทศไทย 3-4 ปี ปัจจัยจูงใจภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง และปัจจัยค้ำจุนอยู่ในระดับมาก ความผูกพันต่อองค์การอยู่ในระดับมาก ปัจจัยส่วนบุคคล ด้านอายุ ด้านความสามารถในการพูดและสื่อสารภาษาไทย และด้านอายุการทำงานที่แตกต่างกัน ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การแตกต่างกัน ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 และด้านรายได้เฉลี่ยต่อเดือนแตกต่างกัน ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การแตกต่างกัน ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .01 ปัจจัยจูงใจมีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์การ ในระดับปานกลางทิศทางเดียวกัน และปัจจัยค้ำจุนมีระดับสูงในทิศทางเดียวกัน โดยที่ด้านลักษณะของการทำงาน เรื่องความรู้สึกภาคภูมิใจ และด้านการได้รับการยอมรับนับถือ เรื่องเพื่อนร่วมงานให้การยอมรับ ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .05 ด้านความรับผิดชอบที่ได้รับ เรื่องความมุ่งมั่นในการทำงานด้านความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชา เรื่อง หัวหน้างานแสดงความจริงใจส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .01