ศักยภาพทรัพยากรการท่องเที่ยวเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์วัดร้องเม็ง อ.สันทราย จ. เชียงใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพทรัพยากรการท่องเที่ยวที่อยู่บริเวณพิพิธภัณฑ์วัดร้องเม็ง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม จำนวน 25 ราย ใช้วิธีเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Selection) ได้แก่ ผู้นำชุมชน  เจ้าหน้าที่ภาครัฐ นักวิชาการ ประชาชนที่เกี่ยวข้อง  และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการศึกษาศักยภาพทรัพยากรการท่องเที่ยว กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์วัดร้องเม็งประกอบด้วยพิพิธภัณฑ์วัดร้องเม็ง  พระบาทตีนนก และหนองบัวซึ่งพบว่าคุณลักษณะด้านการท่องเที่ยว ได้แก่ด้านความน่าดึงดูดใจ มีแหล่งที่ท่องเที่ยวคือพิพิธภัณฑ์วัดร้องเม็งที่เป็นสถานที่อนุรักษ์โบราณวัตถุและศิลปวัตถุ  เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ได้รับรางวัลอุทยานการศึกษาในวัด มีเอกลักษณ์ชัดเจน เป็นแหล่งเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่หาดูได้ยาก ด้านการเข้าถึงในบริเวณแหล่งท่องเที่ยวมีเส้นทางเดียวจากอำเภอเมือง  ด้านสิ่งอำนวยความสะดวกในแหล่งท่องเที่ยวมีศูนย์บริการข้อมูลของพิพิธภัณฑ์ มีร้านค้าและป้ายบอกเส้นทางชัดเจน  และองค์ประกอบศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวได้แก่ด้านพื้นที่ของบริเวณพิพิธภัณฑ์มีแหล่งท่องเที่ยวคือ พระบาทตีนนก และหนองบัว ด้านการจัดการขาดการบูรณาการการทำงานของทุกภาคส่วน  สมาชิกขาดความรู้ทางด้านการบริหาร  การใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่มีอยู่ ด้านกิจกรรม/กระบวนการ ชุมชนมีการร่วมกันรักษาสภาพแวดล้อมของชุมชน  ได้รับการผลักดันในการสร้างศูนย์กำจัดศัตรูพืช  ด้านการมีส่วนร่วม ชุมชนรณรงค์ให้มีความร่วมมือกับเครือข่ายในการนำเอาผู้ติดยาที่ได้รับการบำบัดมาช่วยผลิตเครื่องเงินร่วมกับคนในชุมชน โดยภาพรวมถึงศักยภาพการท่องเที่ยวยังมีความพร้อมไม่เพียงพอ