ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 19 : การวิเคราะห์พหุระดับ

Main Article Content

ธัญญาพัฒน์ คำสีหา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยระดับนักเรียนที่ส่งผลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน 2) เพื่อศึกษาปัจจัยระดับโรงเรียนที่ส่งผลต่อค่าเฉลี่ยและสัมประสิทธิ์การถดถอย ของพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน และ 3) เพื่อสร้างสมการพยากรณ์พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย                      กลุ่มตัวอย่าง คือ จำนวน 64 คนและนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 800 คน การวิเคราะห์ข้อมูลการหา ความถี่   ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์การกระจาย ความเบ้ ความโด่ง สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และวิเคราะห์พหุระดับ


            ผลการวิจัย พบว่า


  1. ปัจจัยระดับนักเรียนส่งผลทางบวก ทางสถิติที่ระดับ .01 ได้แก่ ค่านิยมทางเพศ อิทธิพลจากสื่อและเทคโนโลยี และอิทธิพลจากกลุ่มเพื่อน และปัจจัยระดับนักเรียนส่งผลทางลบ ทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ลักษณะมุ่งอนาคต

  2. ปัจจัยระดับโรงเรียนส่งผลทางลบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และแผนการจัดการเรียนรู้เรื่องเพศศึกษา และตัวแปรระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนส่งผลทางลบ ต่อสัมประสิทธิ์การถดถอยของตัวแปรอิทธิพลจากกลุ่มเพื่อน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

  3. สมการพยากรณ์พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศในรูปคะแนนมาตรฐาน

            สมการพยากรณ์ระดับนักเรียน


              Z¢SEXij   =  -0.395(ZFUT) + 0.172(ZVAL) + 0.362(ZTECH) + 0.157(ZFRIE)


            สมการพยากรณ์ระดับโรงเรียน


              Z¢b01   =   -0.072(ZHELP) - 0.124(ZPLAN)


              Z¢bFRIE =   -0.110(ZHELP)

Article Details

บท
Research Articles (บทความวิจัย)

References

กฤษณา ราชู. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับค่านิยมทางเพศ ของนักศึกษา วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดชลบุรี. คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2556). การพัฒนาหลักสูตร ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: วีพรินท์.
ณฐาภพ ระวะใจ. (2554). ปัจจัยทีส่งผลต่อพฤติกรรมป้องกันการเสี่ยงทางเพศของนักศึกษา
ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร .
ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณิชาภัทร ปุ่นมีกิจ. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นเมืองพัทยา. สาขาวิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
นิรันดร์ จุนทรัพย์. (2558). การแนะแนวเพื่อพัฒนาผู้เรียน. สงขลา : คณะศึกษาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ประพิมพร อันพาพรหม. (2543). การศึกษาค่านิยมทางเพศและพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน มัธยมศึกษาปีที่ 6 ในโรงเรียนสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาพลศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
แพรวนภา ธรรมเนียมต้น. (2553). การปฏิบัติตามกระบวนการกำหนดนโยบายการศึกษาของ
องค์การบริหารส่วนตำบล อำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ภัทราพร เกษสังข์. (2556). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของการเตรียมความพร้อมด้านทักษะหลักที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. เลย: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
_______. (2558). รูปแบบเส้นทางอิทธิพลเชิงสาเหตุของความับผิดชอบต่อสังคมของนักศึกษา
ระดับปริญญาตรีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. วาสารวิธีวิทยาการวิจัย, 28(3):
341-363.
ยอดแก้ว แก้วมหิงสา. (2557). การจัดการเรียนรู้เพศศึกษาตามแนวคิดของแครทวอลเพื่อสร้างเสริมความตระหนักรู้ในตนเองของนักเรียนประถมศึกษา. สุขศึกษาและพลศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุพิน รุ่งแจ้ง. (2533). การวิเคราะห์สภาพการจัดหลักสูตรเพศศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสายสามัญศึกษา. ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
วรา เหลืองชัยกุล. (2555). กระบวนการเรียนรู้ทางสังคมที่นำไปสู่การมีเพศสัมพันธ์ก่อนสมรส :
กรณีศึกษานักศึกษาระดับปริญญาตรี. สารนิพนธ์ กศ.ม. (จิตวิทยาพัฒนาการ).
กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วัชราภรณ์ บัตรเจริญ และคณะ. (2555). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน ไทย ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารสาธารณสุขศาสตร์ ปีที่ 42 ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน)
สุนันทา ประทุมรัตน์. (2553). การพัฒนาครูด้านระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านม่วง จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพันธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุมาลี สวยสอาด. (2555). เพศศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สุวรรณา เรืองกาญจนเศรษฐ์ (2552). สุขภาวะของเด็กวัยรุ่นไทยอายุ 13-18 ปี.ใน วันดี นิงสานนท์ และคณะ (บรรณาธิการ), สุขภาวะของเด็กและวัยรุ่นไทย พ.ศ. 2552 (หน้า 161-188). กรุงเทพฯ: บิยอนด์เอ็นเตอร์ไพรซ์.
อรวรรณ เกษสังข์. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมความพอเพียงของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.