การสร้างเสริมสุขภาพแบบองค์รวมของผู้สูงอายุ ตำบลดวนใหญ่ อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ

Main Article Content

พรปวีณ์ ชื่นใจเรือง
ชัญน์รภัส สุทาวัน

บทคัดย่อ

 การวิจัยเชิงคุณภาพครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายการรับรู้และสร้างเสริมสุขภาพแบบองค์รวมของผู้สูงอายุในชุมชนตำบลดวนใหญ่ อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 15 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสนทนากลุ่ม สัมภาษณ์เชิงลึก และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา


              ผลการวิจัยพบว่า  ผู้สูงอายมีการรับรู้ต่อสุขภาพแบบองค์รวมใน 4 ลักษณะ คือ 1)  การใช้ชีวิตที่อยู่บนความไม่แน่นอนได้อย่างมีความสุข 2)  การมีชีวิตบั้นปลายที่ไม่ต้องพึ่งยา 3)  การดำเนินชีวิตที่ได้ดั่งใจ   4)  การมีชีวิตยืนยาวที่พึ่งตัวเองได้  และจากการรับรู้นี้นำไปสู่การจัดการสร้างสุขภาพแบบองค์รวมของผู้สูงอายุทั้งที่เหมือนกันและแตกต่างกัน 6 รูปแบบด้วยกัน คือ 1) ออกแบบชีวิตในการสร้างเสริมสุขภาพด้วยศักยภาพตนเอง  2) ยอมรับความเสื่อมของร่างกายและดำเนินชีวิตอย่างมีสติรู้เท่าทัน 3) จัดการชีวิตประจำวันให้มีความสุขด้วยธรรมมะควบคู่ไปกับการอยู่ความเจ็บป่วย 4) สร้างเครือข่ายสนับสนุนในการบริหารจัดการชีวิตและความเจ็บป่วย 5) สร้างกำลังใจในการมีชีวิตให้อยู่เหนือกายตามความเชื่อและศรัทธา และ 6) การมีจิตวิญญาณในการใช้ชีวิตอย่างพอพียง มีวินัย สุจริต จิตอาสา จากข้อค้นพบนี้เสนอแนะให้บุคลากรที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุทุกฝ่ายในชุมชนนำไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการออกแบบการพัฒนาระบบการสร้างเสริมสุขภาวะผู้สูงอายุแบบองค์รวมที่สอดคล้องกับปัญหาและความต้องการของผู้สูงอายุภายใต้บริบทบริบทเฉพาะของพื้นที่ต่อไป

Article Details

บท
Research Articles (บทความวิจัย)

References

กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2560). ทิศกรมการแพทย์ 2560 DMS Direction 2017. บริษัทอาร์ตควอลิไฟท์จำกัด.

กิตติพร เนาว์สุวรรณ และมาริสา สุวรรณราช. (2562). สภาพปัญหาและความต้องการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุ ที่อยู่ในเขตความรับผิดชอบขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคใต้ตอนล่าง วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 11(2) : 118-132.

คณัสนันท์ สงภักดิ, นฤมล สินสุพรรณ, และวีณาอิศรางกูร ณ อยุธยา. (2562). การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยชุมชนมีส่วนร่วมบ้านไชยสอ ตําบลไชยสอ อําเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. มนุษยสังคมสาร (มสส.). 17(2): 159-178.

ณัฏฐสิชา ภาภัคธนานันท์, กฤติกา แสนโภชน์, และประจญ กิ่งมิ่งแฮ. (2562). รูปแบบการเสริมสร้างสุขภาวะแบบองค์รวมของผู้สูงอายุในสถานสงเคราะห์คนชราภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6 (10): 6001-6016.

พระครูอรรถจริยานุวัตร(สุเทพ ศรีทอง).(2564).การเตรียมตัวตายตามแนวพระพุทธศาสนา. วารสารวิชา

การโรงเรียนนายเรือด้านสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และศึกษาศาสตร์, 8(1):55-66.

พระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2563). โพชฌงค์: พุทธวิธีเสริมสุขภาพ ฉบับไทย –อังกฤษ.

กรุงเทพมหานคร : ผลิธัมม์.

รณรงค์ จันใด. (2561). แนวทางการพัฒนาระบบการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุแบบองค์รวม ในเขต เทศบาลนครนนทบุรี. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 16(1): 96-110.

กรมกิิจการผู้้สููงอายุุ. (2566). สถานการณ์์ผู้้สููงอายุุไทยุ พ.ศ. 2565. กรุุงเทพฯ : บริิษััท อมรินทร์ คอร์์เปอ

เรชั่นส์่์ จำกัด (มหาชน)

สุภาดา คำสุชาติ. (2560). ปัญหาและความต้องการดูแลทางสุขภาพของผู้สูงอายุในประเทศไทย:

ข้อเสนอแนะทางนโยบาย. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 26(6): 1156-1164.

อุบลรัตน์ วิเชียร, ดำรงค์ศักดิ์ สอนแจ้ง, เจษฎา บุญราศี. (2565). การพัฒนารูปแบบการปรับเปลี่ยนการ

ดูแลสุขภาพวิถีพุทธของผู้สูงอายุ จังหวัดฉะเชิงเทรา.วารสารพยาบาลทหารบก, 23 (3):80-88.

Ester, HK Yung, Conej S.,Edwin HW Chan. (2016) Social needs of the elderly and active

aging in public open space in urban renewal. 52:114-122.

Phadungyam M, Duvall AC.(2018) Rehabilitation Strategies for Resilience Quotient in the

Elderly. Journal of The Royal Thai Army Nurses.; 19(1):63-72.

Hatthakit U.(2014). Holistic nursing care integrating Eastern wisdom. Songkhla: Max Media.

Koc, K.K. & Aslan,G.K. (2023). Older People’s Perception and Experience Regarding.Health Promotion in Turkey: A Qualitative Study, Clinical Nursing Research.32(4) : 691–698.

Speziale, H. S., Streubert, H. J., & Carpenter, D.R. (2011). Qualitative research in nursing: Advancing the humanistic imperative. Lippincott.