การเพิ่มผลิตภาพแรงงานที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษาระดับอาชีวศึกษาขององค์กรธุรกิจ ที่ดำเนินงานในรูปแบบองค์กรแห่งความสุข (Increasing labor productivity of non-vocational graduates in happy-workplace organizations)

Abstract

              ทักษะการผลิตและทักษะชีวิตมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อแรงงานไทย โดยเฉพาะการเปิดเสรีทางการค้าการลงทุน ที่เคลื่อนย้ายทรัพยากรมนุษย์ในระดับวิชาชีพได้อย่างเสรี แรงงานที่มีทักษะไม่เพียงพอย่อมเป็นอุปสรรคต่อการดำเนินธุรกิจและการเติบโตทางด้านเศรษฐกิจของประเทศ  บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อเปรียบเทียบดัชนีผลิตภาพแรงงานเฉลี่ยที่อยู่ในกลุ่มอุตสาหกรรมการผลิตระหว่างองค์กรแห่งความสุขกับองค์กรธุรกิจทั่วไป (2) เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะชีวิตกับทักษะการผลิตของแรงงานที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษาระดับอาชีวศึกษาแต่ต้องทำงานในสายงานที่ต้องใช้ทักษะฝีมือในระดับอาชีวศึกษาขององค์กรแห่งความสุข และ (3) เพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจในการพัฒนาทักษะการผลิตและทักษะชีวิตของแรงงานที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษาจากอาชีวศึกษาแต่ต้องทำงานในสายงานที่ต้องใช้ทักษะฝีมือในระดับอาชีวศึกษาที่อยู่ในองค์กรแห่งความสุข ประชากรเป้าหมายคือแรงงาน 226 คน ที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษาระดับอาชีวศึกษา เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ดัชนีผลิตภาพแรงงาน การทดสอบสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน การหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า (1) ค่าเฉลี่ยผลิตภาพแรงงานที่อยู่ในองค์กรแห่งความสุขสูงกว่าแรงงานที่อยู่ในอุตสาหกรรมทั่วไป สะท้อนให้เห็นว่าการพัฒนาทักษะชีวิตของแรงงานอย่างต่อเนื่องขององค์กรแห่งความสุข ส่งผลให้ผลิตภาพของแรงงานที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษาระดับอาชีวศึกษา มีทักษะฝีมือใกล้เคียงกับแรงงานที่สำเร็จการศึกษาระดับอาชีวศึกษาได้ (2) ทักษะชีวิตและทักษะการผลิตมีความสัมพันธ์กันสูงและเป็นไปในทิศทางเดียวกัน เมื่อแรงงานได้รับการพัฒนาทักษะชีวิตเพิ่มขึ้น ทักษะการผลิตก็เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ (3) แรงงานมีความพึงพอใจในการพัฒนาทักษะชีวิตมากที่สุดคือ มีทัศนคติที่ดีในการใช้ชีวิต เรียนรู้เพื่อทำประโยชน์ให้สังคมส่วนรวม ส่วนทักษะการผลิตแรงงานมีความพึงพอใจมากที่สุดคือ ได้รับการฝึกอบรมและการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นการเป็นองค์กรแห่งความสุขจะช่วยให้เกิดการพัฒนาแรงงาน เป็นแนวทางช่วยลดข้อจำกัดการขาดแคลนแรงงานในระดับอาชีวศึกษาลงได้

              Production skills and life skills both play an important roles in the Thai labor market, particularly in the mobilization of professional-skilled labor in a free trade area. Inadequately-skilled labor force is a major obstacle to achieving business and economic growth in the nation. This study aims to: (1) compare the average labor productivity index between the happy workplace industry group and the general industry group, (2) analyze the relationship between life skills and production skills of non-vocational laborers had to work in a position that required vocational skills in a happy workplace industrial group and (3) study the satisfaction with the development of life skills and production skills of non-vocational laborers who had to work in a position that required vocational skills in a happy workplace industry group. The target population was 226 non-vocational laborers. The study instrument was questionnaires and data analysis involved analyzing labor productivity index, the Pearson correlation coefficient, mean, and standard deviation. The findings reveal that (1) the mean score of the labor productivity index of non-vocational labor working in the happy workplace industry group was higher than the ones working in the general industry group. This indicates that continuous development of laborers’ life skills in a happy workplace can enhance the non-vocational laborers’ productivity, making it close to vocational laborers. (2) Life skills are positively correlated with production skills at a significance level of .01; that is, when labor received training in life skills, their production skills increases as well.  (3) The aspects of life skills development that the laborers have the highest level of satisfaction are positive attitude toward living and learning to contribute to the public. The aspects of production skills that the laborers have the highest level of satisfaction are receiving continuous training and development. The happy workplace concepts therefore are significant in developing labor and diminish the problems of vocational labor shortage.