การพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานทุนทางวัฒนธรรม สู่เศรษฐกิจชุมชนของชมรมโฮมสเตย์เพื่อนเกษตร อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง (The development of creative tourism management based on the cultural capital to the community economy of the pheunkaset homestay club, Wisetchaichan district, Angthong province)
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานทุนทางวัฒนธรรมสู่เศรษฐกิจชุมชนของชมรมโฮมสเตย์เพื่อนเกษตร อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง เป็นการวิจัยและพัฒนา ด้วยกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมจากไตรพลังเพื่อการพัฒนา จำนวน 16 คน ได้แก่ 1) พลังความร่วมมือจากภาคบริการ 10 คน 2) พลังการสนับสนุนจากภาครัฐ/เอกชน 3 คน และ 3) พลังวิชาการ 3 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การประชุมกลุ่มเฉพาะเพื่อร่วมกันวิเคราะห์รูปแบบธุรกิจด้วย Business model canvas ปัจจัยภายในและภายนอก ความแข็งแกร่งและโอกาสทางธุรกิจ และการกำหนดกลยุทธ์ วิเคราะห์ข้อมูล โดยการวิเคราะห์เนื้อหาและสถิติบรรยาย ผลการวิจัยพบว่า ชมรมโฮมสเตย์เพื่อนเกษตรมีศักยภาพในการจัดการ การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานทุนทางวัฒนธรรมสู่เศรษฐกิจชุมชนได้ มีโอกาสและความแข็งแกร่งทางธุรกิจ จึงควรขยายกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สู่เศรษฐกิจชุมชนบนฐานทุนทางวัฒนธรรม โดยมีกลยุทธ์ ที่สำคัญคือ 1) กลยุทธ์ SO “การพัฒนาอัตลักษณ์โฮมสเตย์วิเศษชัยชาญ” และ 2) กลยุทธ์ WO “การพัฒนา มาตรฐานและการจัดการโฮมสเตย์วิเศษชัยชาญ” ซึ่งสามารถจัดทำแผนพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยว เชิงสร้างสรรค์ “ไหว้พระทำบุญ ดื่มด่ำกับธรรมชาติ สัมผัสวัฒนธรรม ชื่นชมวิถีชีวิตที่วิเศษชัยชาญ” ได้ 4 เส้นทาง ซึ่งนักท่องเที่ยวมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก
This research aims to develop creative tourism management based on the cultural capital to the community economy of the Pheunkaset Homestay Club, Wisetchaichan district, Angthong province. The research and development (R&D) methodology was applied by focusing on group discussion of 16 key informants and stakeholders including 1) 10 members of the Pheunkaset Homestay Club and stakeholders, 2) 3 academic specialists in tourism, marketing and development, and 3) 3 policy supporters. Business model canvas, SWOT analysis, IFAS/EFAS analysis, and TOWS analysis were used in content analysis and descriptive statistics. The results found that the Pheunkaset Homestay Club has the potential to manage creative tourism based on cultural capital to the community economy. There are opportunities and business strengths. Therefore, creative tourism activities should be expanded to the community economy based on cultural capital. There are two strategies for the development of creative tourism: 1) SO strategy: “Wisetchaichan Homestay’s identity development”, and 2) WO strategy: “the development of standards and management of Wisetchaichan Homestay”. These strategies can be used to create a plan to develop creative tourism activities, “make merit, enjoy nature, experience culture and appreciate the wonderful way of life at Wisetchaichan”, in 4 directions which provide the tourists’ satisfaction at a high level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Buason, Ratana. (2015). Quality Research in Education (การวิจัยคุณภาพทางการศึกษา) (5th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University.
Chantraprayoon, Onjana. Sanchai., & Sasiphalin, Watchareewan. (2012). An appropriate Homestay Management Model for Banmor Community, Papai Sub-district, Sansai District, Chiang Mai Province, Thailand (รูปแบบการจัดการที่พักสัมผัสชีวิตชนบท (Homestay Management) ที่เหมาะสมสำหรับชุมชนบ้านหม้อ ตำบลป่าไผ่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่). Chiang Mai: Maejo University.
Chanwanit, Supang. (2010). Quality Research (การวิจัยเชิงคุณภาพ) (17th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University.
Chaoprayoon, Panprae., Saksirisopon, Pornchai., Trakarnsiriwanit, Keerati., & Intarajak, Monsicha. (2013). Assessment of tourism activities in the accommodation of home stay, Ban Phai Subdistrict, San Sai District, Chiang Mai Province (การประเมินกิจกรรมการท่องเที่ยวในบ้านพักโฮมสเตย์ ตำบลบ้านไผ่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่). Chiang Mai: Maejo University.
Chum-Un, Manop. (2019). Development of Marketing and Tourism for Community Enterprise A Case Study: Community of Muangkaen Municipality, MaeTaeng District, Chiang Mai Province (การพัฒนาการตลาดและการท่องเที่ยวของธุรกิจชุมชน: กรณีศึกษา ชุมชนเทศบาลเมืองแกนพัฒนา อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่). Rajabhat Journal of Science, Humanities & Social Science, 20(1): 145-155.
Dinkhoksung, Sairung. (2017). Guidelines for development of service market strategies and tourismpotential of homestay of Ban Nong Lom, Pho Sai Subdistrict, Don Tan District, Mukdahan Province (แนวทางการพัฒนากลยุทธ์ตลาดบริการและศักยภาพการท่องเที่ยวโฮมสเตย์ของบ้านหนองหล่ม ตำบลโพธิ์ไทร อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร). Ubonrajathanee: Ubonrajathanee University.
Khuiapup, Krissada. (2009). Cultural tourism Case study of Ban Luang Nuea Subdistrict, Luang Nuea District, Doi Saket, Chiang Mai Province (การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม : กรณีศึกษาบ้านลวงเหนือ ตำบลลวงเหนือ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่). Master’s dissertation, Chiang Mai University, Chiang Mai, Thailand.
Kotler, P. (2016). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control (15th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Leelaphattana, Winittra., et al. (2011). The development of Ban Mae Sa Mai community to meetthe homestay standards for sustainable tourism services (การพัฒนาชุมชนบ้านแม่สาใหม่ให้เป็นไปตามมาตรฐานโฮมสเตย์ไทยเพื่อการให้บริการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน). Chiang Mai: Maejo University.
Osterwalder, A., & Pigneur, Y. (2010). Business Model Generation A Handbook for Visionaries, Game Changers and Challengers. Hoboken, New Jersey: John Wiley and Sons.
Pipatyotapong, Pachara. (2004). Homestay accommodation management for ecotourism: a case study of Thai culture village, Ban Khok Kong Kuchinarai District, Karasin Province (การจัดการแหล่งพักอาศัยแบบโฮมสเตย์ เพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ : กรณีศึกษา หมู่บ้านวัฒนธรรม ผู้ไทยบ้านโคกโก่ง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์). Master’s dissertation, Chulalongkorn University, Bangkok, Thailand.
Sangpiroon, Thiraporn., & Nimnatipun, Sumonratee. (2015). The satisfaction level of Thai tourists concerning the offering of homestay accommodations in Sena District, Phranakhon Si Ayutthaya Province (ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยต่อการจัดบริการบ้านพักแบบโฮมสเตย์ในอำเภอ เสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา). Social Sciences Research and Academic Journal, 10(special issue): 37-80.
Srisuk, Kaitsuda. (2013). Research Methodology (ระเบียบวิธีวิจัย Research Methodology) (3rd ed.). Chiang Mai: Chiang Mai University.
Suansee, Pojana. (2003). Guide to managing tourism by community (คู่มือการจัดการท่องเที่ยว). Bangkok: Pimlak.
Teipo, Krittaya., & Potibat, Panus. (2018). Homestay culture: development of tourism management model by the community Wang Nam Khiao District, Nakhon Ratchasima (วัฒนธรรมโฮมสเตย์: การพัฒนารูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา). Prae-wa Kalasin Journal of Kalasin University, 5(1): 20-40.
Tekhanmag, Kasak., Thampramuan, Panitsupa., & Tekhanmag, Kanda. (2015). The development of strategy to develop cultural capital potential in promoting tourism for creative economy in AngThong Province (การพัฒนากลยุทธ์เพื่อพัฒนาศักยภาพทุนทางวัฒนธรรมในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในจังหวัดอ่างทอง). Lopburi: Thepsatri Rajabhat University.
Wisutthiluk, Suddan., et al. (2012). Prototype Research Report for Creative Tourism Model (รายงาน การวิจัยต้นแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์). Bangkok: Thammasat University.
Wongthongdee, Thanakrit. (2017). Chairman of Pheunkaset Homestay Club. Interview. 20 April 2017.