การฟื้นคืนสภาพ การสลับขั้วของอำนาจในแนวคิดด้านสุขภาพจิต (Recovery: the power shift in mental health concept)

Abstract

          ในอดีต การจัดบริการสุขภาพจิต มุมมองที่สังคมมีต่อผู้ป่วยทางจิตตกอยู่ในชุดคำอธิบายที่เรียกว่าชีวะการแพทย์ ผู้ป่วยถูกมองอย่างเป็นวัตถุวิสัย การที่ผู้ป่วยจะหายจากโรคทางจิตจะต้องผ่านกระบวนการรักษาต่าง ๆ จากผู้เชี่ยวชาญซึ่งก่อให้เกิดผลกระทบทางสังคมอย่างเลี่ยงไม่ได้ จนกระทั่งช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ได้เกิดการปฏิรูปงานสุขภาพจิตครั้งใหญ่ แนวคิดเชิงสังคมได้เอาชนะแนวคิดชีวะการแพทย์ เป็นการมองผู้ป่วยเชิงอัตวิสัย อันนำไปสู่การกำหนดสร้างความหมายของคำว่าฟื้นคืนสภาพเสียใหม่ ที่มุ่งเน้นไปที่การอยู่ร่วมกับ
ความเจ็บป่วยมากกว่าการพยายามรักษาจนกระทั่งผู้ป่วยหายเป็นปกติ

          In the past, the mental health service and social’s perspective toward psychopath was investigated from the approach of Biomedical Science. The patients were judged from an objective perspective. In order to be recovered from mental illness, the patients needed to go through the processes of treatment, which inevitably had social impact. In the late 19th century, there was a mental health reform. The social perspective paradigm defeated Biomedical Science, leading to the judgment of patients as subjects. It resulted in the redefinition of the ‘recovery’, which focused on coexisting with the illness,
instead of treating the patients until they recover to the normal state.