ศิลปะเด็ก: คุณค่าจากความไร้เดียงสา (Child art: the value from innocence)

Abstract

งานศิลปะเด็กที่แสดงออกมาอย่างไร้เดียงสาในช่วงอายุ 4 - 11 ปี โดยการวาดภาพของเด็กเป็นไปเพื่อความปรารถนาที่จะสื่อสารและแสดงออกถึงความรู้สึกภายในที่บริสุทธิ์จริงใจ ทำให้ความเหมือนจริงมิใช่เป้าหมายในการแสดงออกของเด็ก แม้ว่าการวาดภาพของเด็กจะมีข้อจำกัดของประสบการณ์ และพัฒนาการด้านต่าง ๆ แต่เด็กชดเชยข้อจำกัดเหล่านั้นด้วยการใช้จินตนาการ ซึ่งกลายเป็นลักษณะสำคัญ ของธรรมชาติการแสดงออกทางศิลปะเด็ก ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสิ่งบ่งชี้ถึงความสำเร็จของพัฒนาการทุกด้าน อย่างไรก็ตามศิลปะของเด็กมีความแตกต่างจากศิลปินที่อาจเปรียบได้กับโลกมายา จึงไม่อาจใช้การวิจารณ์ศิลปะเพื่อตัดสินคุณค่าความงามของผลงานศิลปะของเด็กได้ ดังนั้นการประเมินพัฒนาการทางศิลปะภาพวาดของเด็กจึงต้องอยู่บนพื้นฐานของความสำเร็จของพัฒนาการในเด็กแต่ละคน ที่แสดงออกมาผ่านการท่องจินตนาการ

Children can create their art based upon their inside innocent thought. In reality; however, it is not a matter for children. Although children have limitations of experiences, such as emotion, experience, and life experience, still they can compensate for their experience with imagination into their drawing. This becomes the nature of child art. Moreover, child art is evidence of the children’s successful development. Therefore, the quality of child art and artist’s work cannot be comparable since they are different. Child art reflects imagination from their inner world, their successful development, whereas Artist’s work reflects the outer surrounding world which influences to him/her. To value child art; hence, it should be aimed at their growing development, creativity, and imagination rather than the quality of the surrounding world imitating with regard to their drawing.