ประสบการณ์นาฏกรรมในประเทศอังกฤษของรัชกาลที่ 6 (King Rama VI’s experience of performing arts in England)

Abstract

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จขึ้นครองราชย์ในช่วงปี พ.ศ. 2453-2468 พระองค์มีผลงานทางนาฏกรรมหลายรูปแบบกว่า 187 เรื่อง โดยผลงานด้านนาฏกรรมของพระองค์สามารถแบ่งได้เป็น 4 ช่วง ได้แก่ ขณะทรงพระเยาว์ ขณะประทับในต่างประเทศ หลังเสด็จกลับจากต่างประเทศ  และขณะครองราชย์ ซึ่งมีผู้วิจัยผลงานของพระองค์ในด้านต่าง ๆ แต่ยังขาดการศึกษาภูมิหลัง แนวพระราชดำริ และวิธีการสร้างงานนาฏกรรม บทความนี้จึงเป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์เรื่อง พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวกับการสร้างนาฏกรรม โดยเน้นศึกษาประสบการณ์ด้านนาฏกรรมของพระองค์เฉพาะช่วงเวลาที่พระองค์ประทับในประเทศอังกฤษระหว่างปี พ.ศ. 2436-2445 ซึ่งเป็นช่วงวัยที่ทรงศึกษา วิเคราะห์ ทดลอง สร้างสรรค์ผลงานนาฏกรรมแนวต่าง ๆ โดยผู้เขียนรวบรวมข้อมูลจากพระราชบันทึกรายวัน สำเนาบทพระราชนิพนธ์ งานวิจัย และเอกสารอื่น ๆ ซึ่งพบว่าในช่วงที่พระองค์เสด็จประทับในประเทศอังกฤษนี้ มีความสำคัญและมีอิทธิพลต่องานนาฏกรรมของพระองค์อย่างยิ่ง พระราชกรณียกิจด้านนาฏกรรมในช่วงเวลานี้มี 5 ประเภท ได้แก่ ผู้ชมละคร ผู้ประพันธ์ ผู้จัด ผู้กำกับ และผู้แสดง โดยภูมิหลังและประสบการณ์นาฏกรรมในอังกฤษที่พระองค์ได้รับนี้ เป็นการศึกษาเรียนรู้ด้วยพระองค์เอง และเป็นพื้นฐานสำคัญที่ส่งผลต่อพระอัจฉริยภาพทางด้านนาฏกรรมของพระองค์ในเวลาต่อมา

His Majesty King Vajiravudh (King Rama VI) was notably keen on drama, as witnessed in 187 of his famous works. His dramatic works can be divided into 4 periods: the early period (in his childhood), the second period (when he studied in England), the third period (after he returned from England), and the fourth period (after he was crowned to be the king). Previous studies mainly explored his works, ideas, and writing techniques, yet background to those works and his influential experiences on those works were not investigated. This article is part of the doctoral dissertation focusing on H.M. King Rama VI’s biography in relation to the creation of his dramas. The objective of this paper is to study how King Rama VI's experience in the field of performing arts while living in England from 1893 to 1902 influenced his works. This historical research drew upon his personal diaries, his works, and research documents. The study revealed that not only did he frequently attend a number of drama performances, but he also self-studied the works. His interest, observation, comparison, re-examination, and creation can be classified into 5 perspectives as follows—audience, playwright, organizer, director, and performer. As a result, the study suggested that his wealth of experience during that time became a source of information for him to create his dramas.