แนวทางในการสร้างเสริมสุขภาวะทางจิต สำหรับผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้านในเขตอำเภอเมือง จังหวัดยะลา (Guidelines for promoting psychological well-being for homebound elderly in Mueang District, Yala Province)

Abstract

การวิจัยเชิงคุณภาพเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการสร้างเสริมสุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้านในเขตอำเภอเมืองจังหวัดยะลา ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้านจำนวน 10 คน และตัวแทนบุคลากรที่เกี่ยวข้องกับการดูแลส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ จำนวน 10 คน ใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสนทนากลุ่มและสัมภาษณ์เชิงลึก เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาตามขั้นตอนของการวิจัยเชิงคุณภาพ ตรวจสอบความถูกต้อง วิเคราะห์ตรวจสอบซ้ำ สรุปและรายงานการวิจัย ผลการวิจัย พบว่า แนวทางการสร้างเสริมสุขภาวะทางจิตสำหรับผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้านในเขตอำเภอเมือง จังหวัดยะลา จะต้องสามารถดำเนินการได้ด้วยตัวผู้สูงอายุเองที่บ้าน เป็นกิจกรรมที่ส่งเสริมนันทนาการ และสามารถทำร่วมกับสมาชิกในครอบครัวได้ รวมถึงได้รับการดูแลจากองค์กรที่เกี่ยวข้องในการช่วยเหลือ ประเมิน และติดตามอย่างต่อเนื่องให้เหมาะสมกับลักษณะและบริบทของสังคมวัฒนธรรมในพื้นที่ โดยเฉพาะการสร้างคุณค่าในตนเองและแรงสนับสนุนทางสังคมอย่างต่อเนื่องผ่านรูปแบบการจัดกิจกรรมโดยใช้ความสัมพันธ์อันดีภายในครอบครัว ตามหลักศาสนาที่ตนนับถือ และเครือข่ายทางสังคมเป็นพื้นฐาน ผลการศึกษาจะเป็นข้อมูลพื้นฐานในการสนับสนุนและติดตามกิจกรรมโครงการที่สามารถดำเนินการให้กับผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้าน ผ่านรูปแบบการจัดกิจกรรมโดยใช้ความสัมพันธ์อันดีภายในครอบครัวและเครือข่ายทางสังคมเป็นพื้นฐาน

This qualitative research aimed to study the guidelines for promoting psychological well-being for homebound elderly in Mueang District, Yala Province. The informants were 10 homebound elderly persons and 10 representatives of elderly health promotion personnel selected by a purposive sampling method based on the specified qualifications. Data were collected through focus groups and in-depth interviews using a semi-structured format. The data were then analyzed using qualitative research methods. The accuracy of the data was verified, analyzed, and reviewed multiple times. The findings were summarized and reported. The findings indicate that the guidelines for promoting psychological well-being among homebound elderly in the municipal area of Yala Province should empower them to engage in activities independently at home, promoting recreational pursuits that can be done collaboratively with family members. Additionally, the importance of receiving support from relevant organizations for assessment and monitoring that suit the nature and socio-cultural context of the community is emphasized. This includes fostering self-esteem and continual social support through organized activities that leverage positive family relationships, religious principles, and social networks. The results will serve as fundamental information to support and monitor project activities that can be implemented for the homebound elderly group. This will be achieved through organizing activities based on positive family relationships and social networks.