บทเรียนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับแนวคิดป้องกันดินถล่มด้วยหญ้าแฝก (The lessons of local government organization with a landslide prevention concept by using vetiver grass)

Abstract

การศึกษาวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทเรียนการขับเคลื่อนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับแนวคิดการป้องกันดินถล่มด้วยหญ้าแฝก กรณีศึกษาขององค์การบริหารส่วนตำบลดงพญา อำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน โดยใช้เทคนิคการวิจัยเชิงย้อนรอย (ex post facto research) จากการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก (in-depth interview) และการประชุมกลุ่ม (group discussion) ผลการศึกษาพบว่า แนวคิดการใช้หญ้าแฝกเพื่อป้องกันภัยพิบัติดินถล่มขององค์การบริหารส่วนตำบลดงพญา ริเริ่มขึ้นภายใต้ทุนทางสังคมที่มีอยู่ในพื้นที่ โดยถูกพัฒนาขึ้นเพื่อเป็นวิธีการทางเลือกสำหรับการลดทอนความเสี่ยงภัยดินถล่ม ภายใต้งบประมาณที่มีอยู่อย่างจำกัดขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในขณะที่อีกมิติหนึ่ง ผลการขับเคลื่อนที่เกิดขึ้นได้แสดงให้เห็นถึงการเคลื่อนตัวของแนวคิดเชิงนโยบายจากบนลงล่าง (top-down) ผ่านแผนแม่บทการพัฒนาและรณรงค์ การใช้หญ้าแฝกอันเนื่องมาจากพระราชดำริของประเทศ กับกระบวนการเคลื่อนตัวในระดับท้องถิ่น (bottom-up) ผ่านการผลักดันให้แนวปฏิบัติดังกล่าวสู่การเป็นแนวทางการแก้ปัญหาของระดับพื้นที่ โดยมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นกลไกขับเคลื่อนและผสานความร่วมมือกับภาคีเครือข่ายเพื่อลดขีดจำกัดของหน่วยงานต่อการป้องกันและการรับมือภัยพิบัติดินถล่ม ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจึงไม่เพียงแต่ช่วยให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถบรรลุเป้าหมายในการลดทอนความเสียหายจากดินถล่มในพื้นที่เท่านั้น หากแต่ยังสอดรับไปกับบทบาทหน้าที่ที่กำหนดไว้ในนโยบายของการส่งเสริมการใช้หญ้าแฝกของประเทศและพันธกิจในการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติตามกรอบเซนได (Sendai framework) ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอีกด้วย

This research aims to study the lessons learned from local government administration in driving the concept of landslide prevention using vetiver grass. The case study focuses on the administration organization of Dongphaya Sub-district in Bo Kluea District, Nan Province. The research adopts an ex post facto research methodology, utilizing techniques such as in-depth interviews as well as group discussions to gather data. The study found that the concept of using vetiver grass for landslide prevention within the administration organization of Dongphaya Sub-district emerged under the available social resources in the area. It was developed as an alternative method to reduce the risk of landslides within the limited budget of the local government organization. On another dimension, the study revealed the movement of top-down policy, through master plans and advocacy for the use of vetiver grass driven by the Royal Initiative Project, and a bottom-up process characterized by pushing for the adoption of these ideas as a problem-solving approach at the community level. With the local government organization serving as the driving mechanism and facilitating collaboration with community networks, limitations of agencies in landslide prevention and disaster management were reduced. The outcomes not only helped the local government administration achieve its goal of reducing damages from landslides in the area but also aligned with the roles defined in the national policy promoting the use of vetiver grass usage promotion and the mission of reducing hazard risks according to the Sendai Framework for local government organizations.