การพัฒนารูปแบบการประเมินผลกระทบทางสุขภาพระดับยุทธศาสตร์: กรณีศึกษาการท่องเที่ยวโดยชุมชน ในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวอันดามัน (ภูเก็ต กระบี่ พังงา ตรัง และสตูล) (Model development for health impact assessment of community-based tourism strategies: A case study of the Andaman tourism development area (Phuket, Krabi, Phang Nga, Trang, and Satun Provinces))

Main Article Content

ประวิช ขุนนิคม (Prawit Khunnikom)
อุมาพร มุณีแนม (Umaporn Muneenam)
เพ็ญ สุขมาก (Phen Sukmag)

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการประเมินผลกระทบทางสุขภาพระดับยุทธศาสตร์ กรณีศึกษาการท่องเที่ยวโดยชุมชนในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวอันดามัน เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ประกอบด้วย 2 ขั้นตอนหลัก คือ 1) การพัฒนารูปแบบ โดยการทบทวนเอกสาร และสนทนากลุ่มในผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียหลักกับการดำเนินการท่องเที่ยวโดยชุมชนโดยตรง ได้แก่ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในชุมชน และผู้ประกอบการ ในชุมชนบ้านสามช่องเหนือ บ้านหัวควน บ้านนาตีนบ่อหินฟาร์มสเตย์ และบ้านบ่อเจ็ดลูก จำนวน 10 คน จากนั้นจึงใช้วิธีการสนทนากลุ่มกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ คณะกรรมการพัฒนาการท่องเที่ยวประจำเขตพัฒนาการท่องเที่ยวอันดามัน จำนวน 20 คน และ 2) การตรวจสอบความเที่ยงตรงของรูปแบบ โดยใช้เทคนิคเดลฟายแบบปรับปรุง ทำการรวบรวมความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 17 คน และดำเนินการยืนยันรูปแบบ ด้วยการอภิปรายกลุ่มกับกลุ่มผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียหลัก และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอีกครั้ง ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบการประเมินผลกระทบทางสุขภาพระดับยุทธศาสตร์มี 6 ขั้นตอนหลัก คือ 1) การกลั่นกรอง ประกอบด้วย 6 ขั้นตอนย่อย 2) การกำหนดขอบเขตการศึกษาและแนวทางการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพ ประกอบด้วย 4 ขั้นตอนย่อย 3) การประเมินผลกระทบด้านสุขภาพ ประกอบด้วย 4 ขั้นตอนย่อย 4) การทบทวนร่างรายงานการศึกษาและวิเคราะห์ผลกระทบด้านสุขภาพ ประกอบด้วย 5 ขั้นตอนย่อย 5) การผลักดันเข้าสู่กระบวนการตัดสินใจ ประกอบด้วย 3 ขั้นตอนย่อย และ 6) การติดตามและประเมินผล ซึ่งรูปแบบเชิงปฏิบัติการจากการศึกษาวิจัยครั้งนี้จะเป็นแนวทางสำหรับใช้เป็นเครื่องมือกำหนดทิศทางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาวะที่มุ่งเน้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงนโยบายที่ห่วงใยสุขภาพทั้งต่อนักท่องเที่ยวและชุมชนในพื้นที่เขตอันดามันและเขตการท่องเที่ยวอื่น ๆ ต่อไป


This action research aims to develop a Health Impact Assessment (HIA) model at the strategic level for community-based tourism in the Andaman Tourism Development Cluster (Phuket, Krabi, Phang Nga, Trang, and Satun). Two main steps were carried out: 1) HIA model development involved reviewing relevant documents and conducting focus group discussions to understand the local context. Ten stakeholders directly involved in community-based tourism management in Ban Sam Chong Nuea, Ban Hua Khuan, Ban Na Tin, Bo Hin Farm Stay, and Ban Bo Chet Luk participated. Additionally, a focus group discussion was held with twenty officials from the Tourism Development Committee of the Andaman Tourism Cluster. 2) Model validation was carried out using the Modified Delphi Technique with input from 17 experts. The final HIA model was then confirmed through a group discussion with community-based tourism stakeholders and relevant organizations. The research results reveal that the strategic-level HIA model comprises six main steps. The first step, screening, includes six substeps. The second step involves scoping, which defines the study scope and HIA guidelines and contains four substeps. The third step, assessing, consists of four substeps. The fourth step, reviewing, involves examining the study report and analyzing health impacts, with five substeps. The fifth step focuses on decision-making and comprises three substeps aimed at guiding decisions. Finally, the sixth step, monitoring and evaluation, ensures ongoing assessment and feedback. This practical HIA model serves as a tool to support tourism strategies designed to create positive changes for both tourists and communities in tourism destinations.

Article Details

Section
บทความวิจัย (Research Articles)

References

Aboagye, D.-C., Akuffo, K., & Khan, H. T. A. (2019). Community health impact assessment in Ghana: Contemporary concepts and practical methods. INQUIRY: The Journal of Health Care Organization, Provision, and Financing, 56: 1-10.

Alam, M. S., & Paramati, S. R. (2016). The impact of tourism on income inequality in developing economies: Does Kuznets curve hypothesis exist? Annals of Tourism Research, 61: 111-126.

Announcement of the Tourism Development Board of Andaman Tourism Development Zone. Subject: Tourism Development Action Plan within the Andaman Tourism Development Zone 2016-2020 (ประกาศคณะกรรมการพัฒนาการท่องเที่ยวประจำเขต พัฒนาการท่องเที่ยวอันดามัน เรื่อง แผนปฏิบัติการพัฒนาการท่องเที่ยว ภายในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวอันดามัน พ.ศ. 2559-2563). (2015, September 10). Royal Thai Government Gazette (No. 132 Special Chapter 213 d, p. 41).

Bice, S., & Fischer, T. B. (2020). Impact assessment for the 21st century – what future? Impact Assessment and Project Appraisal, 38(2): 89-93.

Bowers, J. (2016). Developing sustainable tourism through ecomuseology: A case study in the Rupununi region of Guyana. Journal of Sustainable Tourism, 24(5): 758-782.

Casajuana Kögel, C., Rodríguez Peña, T., Sánchez, I., Tobella, M., Alonso López, J., Girón Espot, F., Pedrol Claramunt, F., Rabal, G., & González Viana, A. (2020). Health Impact Assessment (HIA) of a fluvial environment recovery project in a medium-sized Spanish town. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(5): 1484.

Charoenput, Worasit, & Chirinang, Pensri. (2015). Future research technique; Delphi technique (การวิจัยเชิงอนาคตด้วยเทคนิคเดลฟาย). Western University Research Journal of Humanities and Social Science, 1(3): 26-40.

Costa, A., Cortes, M., Sena, C., Nunes, E., Nogueira, P., & Shivaji, T. (2018). Equity-focused health impact assessment of Portuguese tobacco control legislation. Health Promotion International, 33(2): 279-287.

Croes, R. (2014). The role of tourism in poverty reduction: An empirical assessment. Tourism Economics, 20(2): 207-226.

Curcija, M., Breakey, N., & Driml, S. (2019). Development of a conflict management model as a tool for improved project outcomes in community-based tourism. Tourism Management, 70: 341-354.

Dahlgren, G., & Whitehead, M. (2007). Policies and Strategies to Promote Social Equity in Health. Holländargatan: Institute for Futures Studies.

Dogru, T., Suess, C., & Sirakaya-Turk, E. (2021). Why do some countries prosper more in tourism than others? Global competitiveness of tourism development. Journal of Hospitality & Tourism Research, 45(1): 215-256.

Eikemo, T. A., Bambra, C., Huijts, T., & Fitzgerald, R. (2017). The first Pan-European sociological health inequalities survey of the general population: The European social survey rotating module on the social determinants of health. European Sociological Review, 33(1): 137-153.

European Centre for Health Policy (ECHP). (1999). Health Impact Assessment: Main Concepts and Suggested Approach. Brussels: European Centre for Health Policy.

Giampiccoli, A. (2020). A conceptual justification and a strategy to advance community-based tourism development. European Journal of Tourism Research, 25: 2503.

Goodwin, H., & Santilli, R. (2009). Community-Based Tourism: A success? [ICRT Occasional Paper 11]. Bonn: German Development Agency (GTZ).

Hambira, W. L., Stone, L. S., & Pagiwa, V. (2022). Botswana nature-based tourism and COVID-19: trans-formational implications for the future. Development Southern Africa, 39(1): 51-67.

Harris-Roxas, B., Viliani, F., Bond, A., Cave, B., Divall, M., Furu, P., Harris, P., Soeberg, M., Wernham, A., & Winkler, M. (2012). Health impact assessment: The state of the art. Impact Assessment and Project Appraisal, 30(1): 43-52.

Hatthakam, Rungrat, Promchart, Ramate, Jeatamrong, Narin, Rattakul, Weerakorn, & Keawkla, Kanokkaow. (2017). Gross happiness components and indicators development of community based tourism management (การพัฒนาองค์ประกอบและตัวชี้วัดความสุขมวลรวมของการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน). Interdisciplinary Management Journal, 1(1): 99-108.

Higgins-Desbiolles, F. (2020). Socialising tourism for social and ecological justice after COVID-19. Tourism Geographies, 22(3): 610-623.

Hirono, K., Haigh, F., Gleeson, D., Harris, P., Thow, A. M., & Friel, S. (2016). Is health impact assessment useful in the context of trade negotiations? A case study of the Trans Pacific Partnership Agreement. BMJ Open, 6(4): e010339.

Khunnikom, P., Muneenam, U., & Sukmag, P. (2022a). Community based-tourism (CBT) management during the Coronavirus pandemic along the Andaman coast of Thailand. GeoJournal of Tourism and Geosites, 44(4): 1435-1441.

Khunnikom, P., Muneenam, U., & Sukmag, P. (2022b). Community-based tourism and COVID-19: Toward transformative tourism wellbeing strategies. In Proceedings of the 17th National and the 7th International Sripatum University Conference (SPUCON2022), (pp. 447-456). Bangkok: Sripatum University Printing Center.

Koehler, K., Latshaw, M., Matte, T., Kass, D., Frumkin, H., Fox, M., Hobbs, B. F., Wills-Karp, M., & Burke, T. A. (2018). Building healthy community environments: A public health approach. Public Health Reports, 133(Suppl. 1): 35S-43S.

Lee, T. H. (2013). Influence analysis of community resident support for sustainable tourism development. Tourism Management, 34: 37-46.

Lee, T. H., & Jan, F.-H. (2019). Can community-based tourism contribute to sustainable development? Evidence from residents’ perceptions of the sustainability. Tourism Management, 70: 368-380.

Lozzi, G., & Monachino, M. S. (2021). Health considerations in active travel policies: A policy analysis at the EU level and of four member countries. Research in Transportation Economics, 86: 101006.

Mayaka, M., Croy, W. G., & Wolfram Cox, J. (2019). A dimensional approach to community-based tourism: Recognising and differentiating form and context. Annals of Tourism Research, 74: 177-190.

Mayers, J. (2005). Power Tools: Getting Started. London: International Institute for Environment and Development.

Nadrian, H., Babazadeh, T., Nadrian, N., Mahmoodi, H., & Khosravi, A. (2018). Primary development and validation of a quantitative health policy impact assessment tool (HEPIAT): The case of Iranian targeted subsidy plan. Medical Journal of the Islamic Republic of Iran, 32(1): 124-131.

National Research Council of Thailand. (2016). National Tourism Research Strategy (2012-2016) (ยุทธศาสตร์การวิจัยการท่องเที่ยวแห่งชาติ (พ.ศ. 2555-2559)). Bangkok: National Research Council of Thailand.

O’Mullane, M. (Ed.). (2013). Integrating Health Impact Assessment with the Policy Process: Lessons and Experiences from Around the World. Oxford: Oxford University Press.

O’Riordan, T. (2007). Environmental policy: Australian practice in the context of theory - by Ian Thomas. Geographical Research, 45(3): 316-317.

Office of the Permanent Secretary, Ministry of Tourism and Sports. (2020). Tourism Economic Review: Mega Change, Mega Event (รายงานภาวะเศรษฐกิจการท่องเที่ยว: พลังแห่งเมกะอีเวนต์+สถานการณ์การท่องเที่ยวของประเทศไทย ไตรมาส 3/2562). Bangkok: Office of the Permanent Secretary, Ministry of Tourism and Sports.

Pennington, A., Dreaves, H., Scott-Samuel, A., Haigh, F., Harrison, A., Verma, A., & Pope, D. (2017). Development of an Urban Health Impact Assessment methodology: Indicating the health equity impacts of urban policies. European Journal of Public Health, 27(Suppl. 2): 56-61.

Public Health Advisory Committee. (2004). A Guide to Health Impact Assessment: A Policy Tool for New Zealand. [Online]. Retrieved January 15, 2023 from https://publichealth.massey.ac.nz/assets/Uploads/Guide-to-HIA.pdf

Pung, J. M., Gnoth, J., & Del Chiappa, G. (2020). Tourist transformation: Towards a conceptual model. Annals of Tourism Research, 81: 102885.

Pyke, S., Hartwell, H., Blake, A., & Hemingway, A. (2016). Exploring well-being as a tourism product resource. Tourism Management, 55: 94-105.

Qian, J., Shen, H., & Law, R. (2018). Research in sustainable tourism: A longitudinal study of articles between 2008 and 2017. Sustainability, 10(3): 590.

Scott-Samuel, A., Birley, M., & Ardern, K. (2001). The Merseyside Guidelines for Health Impact Assessment (2nd ed.). Liverpool: International Health Impact Assessment Consortium.

Sohn, E. K., Stein, L. J., Wolpoff, A., Lindberg, R., Baum, A., McInnis-Simoncelli, A., & Pollack, K. M. (2018). Avenues of influence: The relationship between health impact assessment and determinants of health and health equity. Journal of Urban Health, 95(5): 754-764.

Suansri, P. (2003). Community Based Tourism Handbook. Bangkok: Responsible Ecological Social Tour-REST.

The Office of Strategy Management, Southwest Andaman. (2016). OSM Andaman Development Plan (Ranong, Phang Nga, Phuket, Krabi, Trang) 2018-2021 (แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน (ระนอง พังงา ภูเก็ต กระบี่ ตรัง) พ.ศ. 2561-2564). [Online]. Retrieved May 19, 2020 from http://www.osmsouth-w.moi.go.th/file-data/499733.pdf

Urwongse, Ketkanok. (2019). Focus group discussion: Effective qualitative data collection technique (การสนทนากลุ่ม: เทคนิคการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพที่มีประสิทธิภาพ). STOU Education Journal, 12(1): 17-30.

Uysal, M., Sirgy, M. J., & Kruger, S. (Eds.). (2018). Managing Quality of Life in Tourism and Hospitality. [Online]. Retrieved January 15, 2023 from https://doi.org/10.1079/9781786390455.0000

Voigt, C., Brown, G., & Howat, G. (2011). Wellness tourists: In search of transformation. Tourism Review, 66(1/2): 16-30.

Wamanond, Wannapa. (2018). Public policy process in Thailand: Problems and solutions (กระบวนการนโยบายสาธารณะในประเทศไทย). Kasem Bundit Journal, 19(March 2018, Special): 197-207.

Ward, M., Schulz, A. J., Israel, B. A., Rice, K., Martenies, S. E., & Markarian, E. (2018). A conceptual framework for evaluating health equity promotion with in community-based participatory research partnerships. Evaluation and Program Planning, 70: 25-34.