รูปแบบการขยายผลการจัดการเรียนรู้ด้านการแพทย์ฉุกเฉินของสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดเชียงใหม่ (A follow-up model for learning management in emergency medical operations for basic education schools in Chiang Mai)

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ขยายผลการใช้แพลตฟอร์มหลักสูตรด้านการแพทย์ฉุกเฉินสำหรับผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดเชียงใหม่ และ 2) ถอดรูปแบบการขยายผลการจัดการเรียนรู้ด้านการแพทย์ฉุกเฉินฯ กลุ่มเป้าหมายในการศึกษา คือ 1) ผู้บริหาร 26 คน 2) ครูแกนนำ 137 คน 3) ครูผู้สอน 515 คน และ 4) นักเรียน 9,295 คน ของสถานศึกษาที่ได้รับคัดเลือกจากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 26 แห่ง เครื่องมือในการวิจัย ประกอบด้วย 1) นวัตกรรมแพลตฟอร์มหลักสูตรและกระบวนการขยายผลฯ 2) แบบวัดความรู้และประเมินทักษะเบื้องต้น ผู้บริหาร ครูแกนนำ ครูผู้สอน และนักเรียน 3) แบบสำรวจทัศนคติและความคิดเห็นของผู้ได้รับการขยายผล 4) แบบสำรวจความคิดเห็นผู้บริหารและครูแกนนำ 5) แบบสำรวจและติดตามการดำเนินงาน และ 6) แบบประเมินคุณภาพรูปแบบการขยายผล ที่มีคุณภาพระดับมากถึงมากที่สุด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) นวัตกรรมแพลตฟอร์มหลักสูตรฯ ได้นำไปขยายผลกับสถานศึกษา จำนวน 26 แห่ง แนวทางที่ใช้ขยายผลสูงสุด 3 อันดับ คือ กิจกรรมทักษะชีวิต การสอนในวิชาสุขศึกษา และขยายผลผ่านครูแกนนำ ผู้ได้รับการขยายผลมีความรู้ระดับมากถึงมากที่สุด ด้านทักษะ สามารถปฏิบัติได้ครบทุกรายการ และด้านทัศนคติ มีทัศนคติเชิงบวกระดับมากที่สุด 2) ผลการสังเคราะห์และการประเมินคุณภาพรูปแบบทั้ง 6 องค์ประกอบ ได้แก่ หลักการ วัตถุประสงค์ กระบวนการดำเนินงาน ผู้เกี่ยวข้อง แหล่งเรียนรู้ และการประเมินผลความสำเร็จ พบว่า รูปแบบมีความถูกต้อง มีประโยชน์และเป็นไปได้ในการนำไปใช้ระดับมากที่สุด การศึกษาวิจัยในครั้งนี้ นอกจากจะได้รูปแบบการขยายผลการจัดการเรียนรู้การแพทย์ฉุกเฉินฯ แล้ว ยังทำให้ผู้ได้รับการขยายผลมีความรู้ทักษะการแพทย์ฉุกเฉินและการช่วยฟื้นคืนชีพพื้นฐาน ตลอดจนเกิดเครือข่ายความร่วมมือของผู้เกี่ยวข้องในสถานศึกษาอื่น ๆ ต่อไป

The research objectives were to 1) expand the use of an emergency medical curriculum platform for basic education students in Chiang Mai and 2) extract the model for scaling up learning management in emergency medical education. The target participants included 1) 26 administrators, 2) 137 leading teachers, 3) 515 teachers, and 4) 9,295 students from 26 schools selected by the Educational Service Area Office in Chiang Mai. Research instruments consisted of 1) the innovative curriculum platform and expansion process, 2) knowledge tests and basic skill assessments for administrators, leading teachers, teachers and students, 3) surveys on the attitudes and opinions of expanded participants, 4) surveys on the opinions of administrators and leading teachers, 5) surveys and follow-ups on the implementation process, and 6) a quality assessment of the expansion model, which was found to be of high-to-highest quality. Data were analyzed using descriptive statistics and content analysis. The research findings were as follows: 1) the innovative curriculum platform was implemented in 26 schools. The top three approaches used for expansion were life skills activities, teaching within health education subjects, and expanding knowledge through leading teachers. Participants demonstrated a high to highest level of knowledge. In terms of practical skills, they successfully completed all required tasks, and regarding attitudes, they exhibited the highest level of positive perception. 2) The synthesis and quality assessment of the model focused on six components: principles, objectives, implementation process, stakeholders, learning resources, and evaluation of success. The results indicated that the model was highly accurate, beneficial, and feasible for practical implementation at the highest level. This research not only established an effective model for scaling up emergency medical education but also enhanced participants’ knowledge and skills in emergency medical response and basic resuscitation. Additionally, it contributed to the development of a collaborative network among educational stakeholders for further expansion.