การพัฒนารูปแบบการประเมินตามสภาพจริง กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี สาระที่ 1 การดำรงชีวิตและครอบครัว (งานประดิษฐ์) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 1

Main Article Content

พนิดา ยิ่งกล้า
ทองสุข วันแสน
เกื้อ กระแสโสม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการประเมินตามสภาพจริงกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี  สาระที่ 1 การดำรงชีวิตและครอบครัว (งานประดิษฐ์) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 1 ให้เป็นรูปแบบที่มีคุณภาพโดยใช้กระบวนการวิจัยและพัฒนาใน 4  ขั้นตอนคือขั้นตอนที่ 1 การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน ขั้นตอนที่ 2 การสร้างและพัฒนารูปแบบ ขั้นตอนที่ 3 การทดลองใช้รูปแบบ ขั้นตอนที่ 4 การปรับปรุงรูปแบบให้เป็นรูปแบบที่สมบูรณ์ ผลการวิจัยพบว่ารูปแบบการประเมินตามสภาพจริงที่สร้างและพัฒนาขึ้นมีองค์ประกอบครบถ้วน 4 องค์ประกอบคือเหตุผลและความเป็นมา วัตถุประสงค์วิธีการประเมินและแนวทางการประยุกต์ใช้โดยรูปแบบดังกล่าวมีคุณภาพใน 2 ด้าน คือด้านคุณลักษณะและด้านการนำไปใช้ดังนี้ 1) คุณภาพด้านคุณลักษณะรูปแบบการประเมินมีคุณภาพใน  2  ด้าน คือ  ด้านองค์ประกอบพบว่ามีความสมบูรณ์ในองค์ประกอบ 4 องค์ประกอบ  คือ  หลักการและเหตุผล  วัตถุประสงค์   วิธีการประเมิน และแนวทางการประยุกต์ใช้โดยรวมอยู่ในระดับมาก และด้านคุณลักษณะที่ดีในด้านความถูกต้อง  ความเหมาะสมความสอดคล้อง  และความเป็นไปได้  โดยรวมและรายด้านทุกด้านอยู่ในระดับมาก  2) คุณภาพด้านการนำไปใช้ รูปแบบการประเมินมีคุณภาพดังนี้คือ ด้านความเที่ยงตรงและความเชื่อมั่นของผลการประเมินผู้เรียนตามรูปแบบการประเมินพบว่ามีความเที่ยงตรงและความเชื่อมั่นอยู่ในระดับสูงด้านกระบวนการนำไปใช้พบว่า  มีความสะดวก  คล่องตัวในทุกขั้นตอนและด้านความพึงพอใจของผู้เกี่ยวข้องที่มีต่อรูปแบบพบว่าผู้เกี่ยวข้องคือ ครูผู้ใช้รูปแบบ นักเรียนและผู้ปกครองมีความพึงพอใจต่อรูปแบบทั้งในด้านองค์ประกอบและผลการนำไปใช้ของรูปแบบ อยู่ในระดับมากถึงมากที่สุดทุกกลุ่ม

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Articles)

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 1. (2555). ผลการประเมินคุณภาพการศึกษาระดับชาติ ปีการศึกษา 2554. สุรินทร์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 1.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2554). การจัดการเรียนรู้ตามสภาพจริง. กรุงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิชซิ่ง.
ทรงศรี ตุ่นทอง. (2545). การพัฒนารูปแบบการประเมินผลการเรียนรู้ตามสภาพจริงของนักเรียน. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
นิภา แสนสุข. (2552). รายงานการวิจัยการพัฒนาครูโรงเรียนต้นแบบและโรงเรียนเครือข่ายการวัดและประเมินผล โดยใช้คู่มือการประเมินผลตามสภาพจริง. สุรินทร์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 1.
พวงเพชร ขาวปลอด. (2546). การศึกษาผลการวัดและประเมินตามสภาพจริงวิชาคณิตศาสตร์ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครรินทรวิโรฒ.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2551). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: เฮาส์ออฟเคอร์มีสท์.
เพียงพิมพ์ สาขนิล. (2555). การพัฒนารูปแบบการประเมินตามสภาพจริง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและประเมินผลทางการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
เพ็ญศรี วรศิริ. (2550). การพัฒนารูปแบบการประเมินตามสภาพจริงกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ช่วงชั้นที่ 4 ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2544 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษายโสธร เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ไพศาล หวังพานิช. (2546). การวัดและประเมินผลการเรียน เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการ เรื่อง หลักการและวิธีการประเมินตามสภาพจริงรุ่นที่ 2. (13 มกราคม 2546): 17-26.
สุปราณี เพชรา. (2553). การพัฒนารูปแบบการประเมินผลการเรียนรู้ตามสภาพจริง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6.กรุงเทพ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม.
(การวัดผลการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : พริกหวาน กราฟฟิค จำกัด. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เอกรินทร์ สี่มหาศาล และสุปรารถนา ยุกตะนันท์. (2546). การออกแบบเครื่องมือวัดและประเมินตามสภาพจริง. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัทบุ๊คพอยท์.
อัจฉราวดี สวัสดิ์สุข. (2549). การพัฒนารูปแบบการประเมินผลการเรียนรู้ตามสภาพจริงวิชาภาษาไทยของนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่1. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม.
(การวัดผลการศึกษา).กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Meisenheimer, B. K. (1996, June). Critical Attributes of Teachers Who have Become Practitioners of Authentic Assessment. Dissertation Abstract International, 56(12), 4652A.
Thomas, S. (1994). “Knowing Learner-Knowing Ourselves : Teacher Perception of Change in Theory and Practice Resulting from Inquiry into Authentic Assessment”, Dissertation Abstracts International, 55(05), 301.