การปล่อยตัวชั่วคราวกับความเป็นธรรมทางสังคมที่เล็งเห็นโดยพนักงานกระบวนการยุติธรรมทางอาญา : ศึกษากรณีจังหวัดนครสวรรค์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับความคิดเห็นของพนักงานในกระบวนการยุติธรรมทางอาญาที่มีต่อการปล่อยตัวชั่วคราว ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน ความพึงพอใจในการปฏิบัติงาน รูปแบบของการปล่อยตัวชั่วคราวและความเป็นธรรมทางสังคม 2) ศึกษาการปล่อยตัวชั่วคราว ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานและรูปแบบของการปล่อยตัวชั่วคราวที่มีผลต่อความเป็นธรรมทางสังคม การศึกษาใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพโดยเก็บข้อมูลจากพนักงานกระบวนการยุติธรรมทางอาญาในจังหวัดนครสวรรค์ ประกอบด้วย ผู้พิพากษา อัยการ ตำรวจ และทนายความ จำนวน 261 คน ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบจำลองสมการโครงสร้าง (structural equation model : SEM) และการสัมภาษณ์เจาะลึก จากตัวแทนพนักงานกระบวนการยุติธรรมทางอาญา จำนวน 12 คน ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับความคิดเห็นของพนักงานในกระบวนการยุติธรรมทางอาญาที่มีต่อการปล่อยตัวชั่วคราวประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานรูปแบบของการปล่อยตัวชั่วคราว และความเป็นธรรมทางสังคม อยู่ในระดับมาก (2) ความเป็นธรรมทางสังคม มีความสัมพันธ์กับการปล่อยตัวชั่วคราว,ความพึงพอใจในการปฏิบัติงาน ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานและรูปแบบการปล่อยตัวชั่วคราว (3) การปล่อยตัวชั่วคราวมีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในการปฏิบัติงาน ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานและรูปแบบการปล่อยตัวชั่วคราว (4) รูปแบบการปล่อยตัวชั่วคราวมีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในการปฏิบัติงานและประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน (5) ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานมีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในการปฏิบัติงาน และ (6) ความเป็นธรรมทางสังคมได้รับอิทธิพลทางตรงจากรูปแบบการปล่อยตัวชั่วคราวและการปล่อยตัวชั่วคราว
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลับราชภัฏกำแพงเพชร
ข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฎในวารสารเป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะ ซึ่งมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรและบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
เอกสารอ้างอิง
กิตติพงษ์ กิตยารักษ์, ชาติ ชัยเดชสุริยะ และณัฐวสา ฉัตรไพฑูรย์. (2547). มาตรฐานองค์การสหประชาชาติว่าด้วยกระบวนการยุติธรรมทางอาญา. กรุงเทพฯ : มูลนิธิพัฒนากระบวนการยุติธรรม.
คณิต ณ นคร. (2539,มิถุนายน).”ปล่อยชั่วคราว.” วารสารอัยการ,19,220.หน้า 49-57.
จรัญ ดิษฐาอภิชัย. (2550). การส่งเสริมสิทธิคนจนในกระบวนการยุติธรรม.สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2550,จาก http://www.geocities.com/rightfreedom/academic/04.html
จักรพงษ์ วิวัฒน์วานิช. (2548). คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญา วิธีพิจารณาความอาญา ว่าด้วยหมายเรียก หมายอาญา กลยุทธ์ศึกษาและคู่มือปฏิบัติงานในการออกหมายเรียก จับ ค้น(ควบคุม)ขัง จำคุก ปล่อย(ปล่อยชั่วคราว). กรุงเทพฯ : พิมพ์อักษร.
จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. (2548). การดำเนินกระบวนการยุติธรรมใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ : ปัญหาและแนวทางแก้ไข.คณะกรรมการอิสระเพื่อความสมานฉันท์แห่งชาติ(กอส.). กรุงเทพฯ : เดือนตุลา.
พรพรรณ อุ่นจันทร์. (2543). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการทำงานของพนักงานในโรงงานอุตสาหกรรม:ศึกษาเฉพาะกรณีโรงงานผลิตน้ำอัดลม.วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ประจักษ์ จงอัศญากุล. (2546). การรับรู้บรรยากาศองค์การและพฤติกรรมการทำงานของพนักงาน:กรณีศึกษาโรงงานอุตสาหกรรมกระดาษลูกฟูกแห่งหนึ่ง.วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปัทมาส มีครองธรรม. (2548). บุพปัจจัยของความผูกพันกับองค์กรและผลที่มีต่อการปฏิบัติงานของข้าราชสำนัก. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.
สมิต สัชฌุกร. (2529). การจัดสวัสดิการสำหรับพนักงาน การบริหารงานบุคคล
สมพงษ์ เกษมสิน. (2532). การบริหารบุคคลแผนใหม่. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
สมยศ นาวีการ. (2546). การบริหารและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ : บรรณกิจ 1991.
สุดาศิริ วศวงศ์. (2538). กฎหมายคุ้มครองแรงงาน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์นิติบรรณการ.
สุภมาส อังศุโชติ, สมถวิล วิจิตรวรรณา และรัชนีกูล ภิญโญภานุวัฒน์ (2554). สถิติวิเคราะห์ สาหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์ : เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
โสภณ โรจน์อนนท์. (2549). การปล่อยจำเลยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา.เอกสารประกอบการอบรมหลักสูตรผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมระดับสูง (บ.ย.ส.)รุ่นที่ 9 วิทยาลัยการยุติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม.
อภิรดี โพธิ์พร้อม และคณะ. (2550). ปัญหาความไม่เสมอภาคในกระบวนการยุติธรรมที่ประชาชนได้รับ.กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
อานันท์ ปันยารชุน. (2542). สิทธิเสรีภาพของประชาชนกับกระบวนการยุติธรรมตามรัฐธรรมนูญ.เอกสารประกอบการสัมมนา เรื่อง บทบาทของตำรวจในการอำนวยความยุติธรรมแก่ประชาชนตามแนวทางรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 11 มีนาคม 2542 ณ โรงแรมสยามซิตี้.
อารี ผุดเพชร. (2537). จิตวิทยาอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2538). การบริหาร : ทักษะและการปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : พิมพ์ ลักษณ์.
Bollen, K.A. (1989). Structural Equations with Latent Variables. NJ : Wliey.
Carrell, M. R., Kuzmits, F. E., & Elbert, N. F. (1992). Personel Human resource management. New York : MacMillan Publishing.
Diamantopoulos, A., & Siguaw, A. D. (2000). Introducing LISREL: A guide for the uninitiated. London: Sage Publications.
Ginson, J.L., et al. (1994). Organization: Structure, Processes, Behavior. (10th ed.). New York : McGraw-Hill.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W.C. (1998). Multivariate Data Analysis. (5th ed). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Joreskog, K., Sorbom, D.(1993). LISREL8: Structural Equation Modeling With the Simplis Command Language. Chicago: Scientific Software International.
Kaplan, D. (2000). Structural Equation model: Foundation and extensions. Sage publications, Thousand Oake.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
Schemerhorn, J. R., Hunt, J. G. & Osborn, R. N. (2000). Organizational Behavior. (7th ed.). New York : john Wiley & Son.
