การพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อทุนทางปัญญาของธุรกิจผู้ผลิตสินค้าขนาดกลางและขนาดย่อมที่ได้รับรองมาตรฐาน ผลิตภัณฑ์ชุมชนจังหวัดลำปาง

Main Article Content

จตุรภัทร วงศ์สิริสถาพร

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อทุนทางปัญญาของธุรกิจผู้ผลิตสินค้าขนาดกลางและขนาดย่อมที่ได้รับรองมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนจังหวัดลำปาง ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพและวิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารของธุรกิจผู้ผลิตสินค้าขนาดกลางและขนาดย่อมที่ได้รับรองมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนจังหวัดลำปาง จำนวน 215 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม การพิจารณาความตรงเชิงเนื้อหาให้ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 ท่าน ตรวจสอบความสอดคล้องกันระหว่างเนื้อหากับวัตถุประสงค์การวิจัย นำแบบสอบถามไปทดลองกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 30 ชุด หาค่าความเที่ยง โดยคำนวณค่าสัมประสิทธิ์อัลฟ่าของครอนบัค เท่ากับ 0.983  วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนาในการวิเคราะห์ ความถี่   ร้อยละ มัชฌิมเลขคณิตและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับสถิติอนุมานใช้วิเคราะห์สหสัมพันธ์และการวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพล ผลการศึกษาพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการจัดการความรู้ที่ส่งผลทุนทางปัญญาของธุรกิจผู้ผลิตสินค้าขนาดกลางและขนาดย่อมที่ได้รับรองมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนจังหวัดลำปาง มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าสถิติ Chi-square goodness of fit = 69.78 , df = 55 , p-value = 0.08654 , RMSEA = 0.035 , GFI = 0.95 และ AGFI = 0.92 โดยที่โครงสร้างพื้นฐานการจัดการความรู้กับกระบวนการจัดการความรู้ มีค่าสัมประสิทธิเส้นทางเท่ากับ 0.95 โครงสร้างพื้นฐานการจัดการความรู้กับทุนมนุษย์ มีค่าสัมประสิทธิเส้นทางเท่ากับ 0.43  โครงสร้างพื้นฐานการจัดการความรู้กับทุนโครงสร้าง มีค่าสัมประสิทธิเส้นทางเท่ากับ 0.55 กระบวนการจัดการความรู้กับทุนมนุษย์ มีค่าสัมประสิทธิเส้นทางเท่ากับ 0.46 ส่วนกระบวนการจัดการความรู้กับทุนโครงสร้างมีค่าสัมประสิทธิเส้นทางเท่ากับ 0.35 ซึ่งเป็นค่าที่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ  โครงสร้างพื้นฐานการจัดการความรู้มีความสัมพันธ์ทางตรงเชิงบวกกับกระบวนการจัดการความรู้ โครงสร้างพื้นฐานการจัดการความรู้มีความสัมพันธ์ทางตรงเชิงบวกกับทุนมนุษย์และทุนโครงสร้าง และกระบวนการจัดการความรู้มีความสัมพันธ์ทางตรงเชิงบวกกับทุนมนุษย์ แต่กระบวนการจัดการความรู้ไม่มีอิทธิพลกับทุนโครงสร้างอย่างมีนัยสำคัญ

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Articles)

เอกสารอ้างอิง

ณพศิษฐ์ จักรพิทักษ์. (2552). ทฤษฎีการจัดการความรู้. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ยุทธนา แซ่เตียว .(2547). การวัดการวิเคราะห์และการจัดการความรู้: สร้างองค์กรอัจฉริยะ.
กรุงเทพฯ: อินโนกราฟฟิกส์.
โยนก, มหาวิทยาลัย. (2551). รายงานการจัดทำยุทธศาสตร์การค้าจังหวัดลำปาง. ลำปาง:
เอกสารเผยแพร่.
สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรรม. (2555). [online]. Available: http:/tisi.go.th.
[2555, มกราคม 5].
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2552). การกำหนดเกณฑ์วิสาหกิจขนาดกลางและ
ขนาดย่อม. กรุงเทพฯ: กระทรวงอุตสาหกรรม.
สุภมาส อังศุโชติ, สมถวิล วิจิตรวรรณา และรัชนีกูล ภิญโญภานุวัฒน์. (2551). สถิติวิเคราะห์
สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์ : เทคนิคการใช้โปรแกรม
Lisrel. กรุงเทพฯ: มิสชั่น มีเดีย.
Afiouni, F. (2007). Human resource management and knowledge management:
road map toward improving organizational performance, Journal of
American Academy of Business Cambridge, 11(2), 124- 130.
Bontis, N. (1999). Managing organizational knowledge by diagnosing intellectual
capital: framing and advancing the state of the field. International Journal
of Technology Management, 18(5), 433-462.
Edvinsson, L. & Malone, M.S. (1997). Intellectual capital: Realizing your company’s
truevalue by finding its hidden roots. New York: Harper Business.
Hamlin, B. (2011). What is HRD? A definitional review and synthesis of the HRD
domain. Journal of European Industrial Training, 35(3), 199 -220.
Kaytz, K., & Thaysen, K. (2001). Knowledge, learning and IT support in a small
software company. Journal of Knowledge Management, 5, 349-357.
Kim, S. & Lee, H. (2010). Factors affecting employee knowledge acquisition and
application capabilities. Asia-Pacific Journal of Business Administration,
2(2), 133-152.
Lai, M. F., & Lee, G. G. (2007). Relationships of organization culture toward knowledge
activities. Business Process Management Journal, 13(2), 43.
Lawson, S. (2003). Examining the relationship between organization culture and
management. Unpublished doctoral dissertation, Nova Southeastern
University, Florida.
Lindsey, K. (2002). Measuring knowledge management effectiveness: A task-
contingent organizational capability perspective. Proceeding of the 8th
Americas Conference on Information System, pp. 2085-2090.

Longo, M. & Mura, M. (2007). A multidimensional measure of employees’
intangibles a managerial implementation of the tool. Management
Research News, 30(8), 548-569.
Mahesh, K., & Suresh, J. K. (2009). Knowledge criteria for organization design.
Journal of Knowledge Management, 13(4), 41-51.
Munro, B. H. (2005). Statistical method for healthcare research (5 thed.). R.R.
Donnelley-Crawfordsvill : United State of America.
Smith, T.A. (2006).Knowledge management and its capabilities linked to the
Business strategy for organizational effectiveness. Unpublished
doctoral dissertation, Nova Southeastern University, Florida
Tovstiga, G. & Tulugurova, E. (2007). Intellectual capital practices and performance
in Russian enterprises. Journal of Intellectual Capital, 8(4), 695- 707.
Waltz, E. (2003). Knowledge management in the intelligence enterprise. Norwood, Artech House.
Wan, H.L. (2007). Human capital development policies: enhancing employees’
satisfaction. Journal of European Industrial Training, 31, (4), 297-322.
Zikmund, W. G. (2003). Business Research Methods. Ohio : United States of America.