บทความวิจัย องค์ประกอบการท่องเที่ยวที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวชาวจีน ตำบลอูเจิ้น มณฑลเจ๊อเจียง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน องค์ประกอบการท่องเที่ยวที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวชาวจีน ตำบลอูเจิ้น มณฑลเจ๊อเจียง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ตำบลอูเจิ้น มณฑลเจ๊อเจียง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การค้นคว้าอิสระมีวัตถุประสงค์ (1) ศึกษาสิ่งแวดล้อมและสิ่งจูงใจในการท่องเที่ยว ระบบขนส่งสาธารณะ คุณภาพของที่พัก การบริหารจัดการกิจกรรมการท่องเที่ยว ความหลากหลายของสิ่งอำนวยความสะดวกและการตัดสินใจท่องเที่ยว และ (2) ศึกษา องค์ประกอบการท่องเที่ยวที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวชาวจีนตำบล อูเจิ้น มณฑลเจ๊อเจียง สาธารณรัฐประชาชนจีนประชากร คือ นักท่องเที่ยวชาวจีน จำนวน 384 คน เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม ใช้สถิติพรรณนา วิเคราะห์ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติอนุมานวิเคราะห์ด้วยการถดถอยพหูคูณ การศึกษาพบว่านักท่องเที่ยวชาวจีนมีความคิดเห็นต่อทุกปัจจัยองค์ประกอบการท่องเที่ยวระดับมาก โดยสิ่งแวดล้อมและสิ่งจูงใจในการท่องเที่ยวและการตัดสินใจมีสัดส่วนเท่ากัน(3.64) รองลงมา คือ การบริหารจัดการกิจกรรมการท่องเที่ยว (3.63) ระบบขนส่งสาธารณะ (3.60) ความหลากหลายของสิ่งอำนวยความสะดวก (3.59) และคุณภาพที่พัก (3.55)
ผลการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณพบว่า การบริหารจัดการกิจกรรมการท่องเที่ยวมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจมากที่สุดมีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย0.305 รองลงมา คือ สิ่งแวดล้อมและสิ่งจูงใจในการท่องเที่ยว มีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย0.220 ระบบขนส่งสาธารณะ มีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย0.152 และความหลากหลายของสิ่งอำนวยความสะดวก มีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย 0.151 โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ0.05 ยกเว้ยคุณภาพของที่พักไม่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวชาวจีน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลับราชภัฏกำแพงเพชร
ข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฎในวารสารเป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะ ซึ่งมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรและบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
เอกสารอ้างอิง
Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination of the future. Tourism Management. 21(1), 97- 116.
China Business Network.(2020). CYTS releases 2019 annual report. [Online] Available :
http://www.nmwhtv.com/xinwen/jiaodian/2020/0428/51243.html. [2020, December, 23].
China State Council Information Office website. (2020). Hubei Province COVID-19 Prevention Work Press Conference 46th. [Online] Available : http://www.scio.gov.cn/xwfbh/gssxwfbh/xwfbh/hubei/Document/1675446/1675446.htm. [2020, December, 23].
China Tourism Academy. (2019). The Basic Situation of the Tourism Marketing. [Online] Available : https://www.mct.gov.cn/whzx/whyw/202003/t20200310_851786.htm [2020, December, 23].
Cooper, C. , & Boniface, B. G. (1998). Geography of Travel and Tourism. UK: Butterworth Heinemann.
Dickman, S. (1996). Tourism: An Introductory Text. Sydney : Hodder Education.
Embassy of the People’s Republic of CHINA the Kingdom of Thailand. (2020). Ministry of Foreign Affairs of The People's Republic of China National Immigration Administration Announcement on Entry by Foreign Nationals Holding Valid Chinese Residence Permits of Three Categories. [Online] Available : http://www.chinaembassy.or.th/eng/ggl/t1818403.htm. [2020, September 25].
Gursoy, D. & McCleary, K. W. (2004). Travelers’ Prior Knowledge and its Impact on their Information Search Behavior. [Online] Available : https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1096348003261218# [2020, February, 24].
Khan, A. , Bibi, S. , Lorenzo, A. Lyu, J. , & Babar, Z. U. (2020). Tourism and Development in Developing Economies: A Policy Implication Perspective. [Online] Available : https://www.mdpi.com/2071-1050/12/4/1618. [2020, October, 2].
Krejcie, R. V. , & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Likert, R. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale”, Theory and Measurement. New York : John Wiley & Son.
Marcouiller, D. (1998). Environmental resources as latent primary factors of production in tourism : The case of forest-based commercial recreation. Tourism Economics, 15 (4), 131-145.
Ministry of Culture and Tourism of The People’s Republic of China. (2020). Stimulate tourists' consumption potential. Online Available : https//www.mct.gov.cn/whzx/qgwhxxlb/hn/202008/t20200826_874358.htm. [2020, December, 23].
Power, T. (1988). The economic pursuit of quality. Armonk: M. E. Sharpe.
Puad Mat Som, A. , & Ader, B. M. (2011). Tourist satisfaction and repeat visitation: Toward a new comprehensive model. International Journal of Human and Social Sciences, 6(1), 38-45.
Sina Finance. (2020). There will be no increase in passenger flow in the scenic area in 2019, and the industry will face a trough in 2020. [Online] Available : https://finance.sina.com.cn/stock/relnews/cn/2020-04-10/doc-iirczymi5476588.shtml. [2020, December, 23].
Swarbrooke, J. , & Horner, S. (2007). Consumer Behaviour in Tourism. (2nd ed.). Butterworth-Heinemann, The Netherlands.
Tourism Western Australia. (2008). 5A’s of Tourism. [Online] Available : http://www.tourism.wa.gov.au/jumpstartguide/totb_5Asoftourism.html. [2020, December, 23].
Wu, Q. G. (2006). Tourism Consumer Behavior. Beijing : Tourism Education Press.
Wuzhen Tourism Website. (2019). Wuzhen background introduction. [Online] Available : http://www.wuzhen.com.cn/web/introduction?id=2. [2020, December, 23]
