ศักยภาพและการออกแบบเส้นทางการท่องเที่ยวชุมชนตำบลบางสวรรค์ อำเภอพระแสง จังหวัดสุราษฎร์ธานี

Main Article Content

วรรณวิชณีย์ ทองอินทราช
นินธนา เอี่ยมสะอาด
ปลื้มใจ ไพจิตร
จุฑารัตน์ ธาราทิศ
หรรษา เฉลิมพิพัฒน์

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องศักยภาพและการออกแบบเส้นทางการท่องเที่ยวชุมชนตำบลบางสวรรค์ อำเภอพระแสง จังหวัดสุราษฏร์ธานี ผลการศึกษาตามวัตถุประสงค์การวิจัยเป็นดังนี้ ผลสำรวจความต้องการของนักท่องเที่ยว จำนวน 420 คน พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีความต้องการมาเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวแบบไม่พักค้างคืนที่คลองน้ำใส คิดเป็นร้อยละ 60.48 และหากต้องพักค้างคืนแหล่งท่องเที่ยวที่จะไปแหล่งท่องเที่ยวคลองน้ำใส คิดเป็นร้อยละ 55.71 โดยพักในรูปแบบรีสอร์ท คิดเป็นร้อยละ 56.67 สำหรับกิจกรรมที่จะทำในแหล่งท่องเที่ยว เป็นการเยี่ยมชมแหล่งท่องเที่ยว คิดเป็นร้อยละ 60.95 พร้อมกันนี้ยังต้องการให้มีการจำหน่ายอาหารและเครื่องดื่มในแหล่งท่องเที่ยวชุมชน คิดเป็นร้อยละ 74.76 และยังต้องการนักสื่อความหมายเพื่อเล่าเรื่องราวในแหล่งท่องเที่ยว คิดเป็นร้อยละ  66.67 ในขณะที่นักท่องเที่ยวยินดีจะจ่ายค่าใช้จ่ายในการมาเที่ยวต่อครั้งต่ำกว่า  1,000 บาท ผลการประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนจากผู้ให้ข้อมูลจำนวน 12 คน พบว่า ส่วนใหญ่มีศักยภาพโดย ภาพรวมอยู่ในระดับสูง เป็นศักยภาพด้านสิ่งดึงดูดใจและด้านทัศนคติเจ้าบ้านสำหรับผลการออกแบบเส้นทางการท่องเที่ยวด้วย การทดสอบเส้นทางและการสนทนากลุ่ม จากผู้ให้ข้อมูล จำนวน 17 คน สรุปได้เป็น 3 เส้นทางหลัก ได้แก่ การท่องเที่ยวที่ใช้ระยะเวลาครึ่งวันเช้า การท่องเที่ยวที่ใช้ระยะเวลาครึ่งวันบ่าย และการท่องเที่ยวที่ใช้ระยะเวลาไปเช้า-เย็นกลับภายใน 1 วัน

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Articles)

เอกสารอ้างอิง

Bangsawan Subdistrict Administrative Organization. (2017). The Local Development Plan Between 2018-2021 (The Second Revised Plan). Suratthani : Bangsawan Subdistrict Administrative Organization. [In Thai]

Blackstock, K. (2005). A Critical Look at The Community-Based Tourism. Community Development Journal, 40(1), 39-49.

Cerdan, C.M. & Binkhorst, E. (2019). "Heritage Sites Experience Design With Special Needs Customers. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 31(11), 4211-4226.

Cochran, W.G. (1953). Sampling Techniques. New York : John Wiley & Sons.

Creswell, J.W. (2012). Qualitative Inquiry and Research Design : Choosing Among Five Approaches. The United States of America : Sage Publications, Inc.

Havadi, Nagy, K.X. & Espinosa S.A. (2020). Experiences of Community-Based Tourism in Romania: Chances and Challenges. Journal of Tourism Analysis : Revista De Análisis Turístico, 27(2), 143-163.

Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale, Reading in Attitude Theory and Measurement. New York : John Wiley & Sons.

Manirochana, N. (2017). Community Based Tourism Management. Journal of International and Thai Tourism, 13(2), 25-46. [In Thai]

Narkgrai, P. (2021). Study of The Economic Conditions, Community-Based Tourism Sites Bang Sawan Subdistrict Phra Saeng District, Surat Thani Province. Surat Thani : Surat Thani Rajabhat University. [In Thai]

Nguyen, Viet, B., Dang, H.P., Nguyen, H.H. & Foroudi, P. (2020). Revisit Intention and Satisfaction: The Role of Destination Image, Perceived Risk, and Cultural Contact. Cogent Business & Management, 7(1), 1-20.

Jittangwattana, B. (2005). Tourism Industry. Bangkok : Thammasat University Press. [In Thai]

Phaokrueng, A., Untong, A. & Poonoi, P. (2020). Economic Benefits of Community-Based Tourism’s Management: A Case Study of Ban Bua, Muang District Phayao. Journal of Management Science, Suratthani Rajabhat University, 7(1), 153-174. [In Thai]

Prabrat, S., Chusri, W., Suksanchananun, W., Yomad, S. & Wangsirikul, W. (2020). Development Approach of Tourism Resources in The Lower Area of Sonkhla Lake for Thai Muslim Tourists. The Golden Teak : Humanity and Social Science Journal (GTHJ.), 26(4), 29-42. [In Thai]

Phothisita, C. (2019). The Art and Science of Qualitative Research. Bangkok : Amarin Printing & Publishing. [In Thai]

Raksapol, A., Na Thongkaew, B., Phengkana, J., Thongsong, C. & Jittapraphan, B. (2017). Marketing Strategy Development of Commmunity-Based Tourism Looping System in Chumpon Province. Area Based Development Research Journal, 9(1), 23-37. [In Thai]

Rocharungsat, P. (2013). Community Tourism. Bangkok : Odeonstore. [In Thai]

Srirak, C. & Sukjai, P. (2020). Community Learning Process for Driving Community Tourism Development, Case Study of Tha Khoi Community, Bang Ngam Sub-District, Si Prachan District, Suphan Buri Province. The Golden Teak : Humanity and Social Science Journal (GTHJ.), 26(1), 11-22. [In Thai]

Sutheewasinnon, P. & Pasunon, P. (2016). Sampling Strategies for Qualitative Research. Parichart Journal, 29(2), 31-48. [In Thai]

Theerathitayakul, K., Suansri, P., Thitijomreonpron, T. & Yeejoho, S. (2016). To Study the Good Pratices in Community Based Tourism Marketing Linkages in Thailand and ASEAN. Bangkok : National Research Council of Thailand and The Thailand Research Fund. [In Thai]

Tourism Council of Thailand. (2019). The Community Based Tourism Developing Criteria of Thailand. Nonthaburi : Sukhothai Thammathirat Open University. [In Thai]

Tourism Site Development Division. (2018). The Human Resources Development Guidelines for Community Based Tourism. Bangkok : Department of Tourism. [In Thai]

UNWTO. (2017). UNWTO Annual Report 2017. Spain : UNWTO.

Vanichabuncha, K. (2008). Statistics Analysis : Statistics for Administration and Research. Bangkok : Chulalongkorn University Press. [In Thai]

Wichasawat, W. (2019). Guidelines for Potential Development of Administration and Management of The Ancient Community at Ban Chainghain Maha Sarakham Province. Journal of International and Thai Tourism, 15(2), 21-34. [In Thai]

Zhang, X., Song, H. & Huang, G. Q. (2009). Tourism Supply Chain Management: A New Research Agenda. Tourism Management, 30(1), 345-358.