การพิจารณาวินิจฉัยคดีของศาลรัฐธรรมนูญตามบทบัญญัติมาตรา 144 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560

บทคัดย่อ

มาตรา 144 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 กำหนดห้ามมิให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแปรญัตติเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขเพิ่มเติมรายการหรือจำนวนในรายการในร่างกฎหมายว่าด้วยงบประมาณรายจ่าย และห้ามมิให้มีการเสนอ การแปรญัตติ หรือการกระทำด้วยประการใด ๆ ที่มีผลให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร สมาชิกวุฒิสภา หรือกรรมาธิการวิสามัญที่พิจารณาร่างกฎหมายว่าด้วยงบประมาณรายจ่ายมีส่วนไม่ว่าโดยทางตรงหรือทางอ้อมในการใช้งบประมาณรายจ่าย รวมทั้งได้กำหนดมาตรการในการลงโทษผู้ฝ่าฝืนบทบัญญัติและมาตรการในการเยียวยาความเสียหายแก่รัฐไว้ โดยให้ศาลรัฐธรรมนูญเป็นผู้พิจารณาวินิจฉัยคดี บทบัญญัติดังกล่าวก่อให้เกิดประเด็นปัญหาทางกฎหมายบางประการ ได้แก่ ปัญหาการตีความถ้อยคำตามมาตรา 144 วรรคสอง และปัญหาการปรับใช้บทบัญญัติตามมาตรา 144 วรรคสามถึงวรรคหก บทความนี้จึงได้ศึกษาหลักกฎหมายการคลังและกฎหมายต่างประเทศที่เกี่ยวข้อง และเสนอให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติมาตรา 144 ของรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน โดยกลับไปใช้หลักการตามมาตรา 180 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 และมาตรา 168 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ซึ่งเป็นแนวทางการแก้ไขปัญหาที่เหมาะสมที่สุด