วิเคราะห์ความสอดคล้องของกฎหมายคุ้มครองผู้ถูกกระทำความรุนแรงในครอบครัวของประเทศไทยกับกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ

Warisa Ongsupankul

Authors

Warisa Ongsupankul คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

Keywords:

domestic violence, human rights, victim/survivor-centered approach, battered woman syndrome

Abstract

The women's rights movement has played a crucial role in fostering awareness that domestic violence is no longer a private matter but a pressing social issue necessitating state intervention through legal and other protective measures to safeguard the rights and well-being of victims. This shift in perspective has led to the adoption of a feminist lens in understanding domestic violence, recognising it as a manifestation of gender inequality perpetuated to uphold patriarchal structures. This framework underscores that domestic violence extends beyond physical abuse to encompass coercive control, psychological manipulation, and economic subjugation, often occurring in a continuous and systematic manner. Theories such as the cycle of violence and the Power and Control Wheel, commonly referred to as The Duluth Model, provide valuable insights into these dynamics. Furthermore, the concept of battered women syndrome has emerged to describe cases in which women, subjected to recurrent abuse by their partners, ultimately resort to violence in self-defence. Legal frameworks should take such circumstances into account to ensure fair and just sentencing.

Given the multifaceted nature of domestic violence, it is essential to examine the legal obligations of the state under international human rights law in addressing this issue. This research seeks to explore the extent to which international human rights law establishes norms and guidelines for the protection of victims of domestic violence and to assess whether Thailand’s legal framework and its enforcement mechanisms align with the country’s international legal commitments. The study reveals that the Domestic Violence Victim Protection Act of 2007 prioritizes the preservation of family relationships (a family-centered approach) over the rights and welfare of victims (a victim/survivor-centered approach). Moreover, several legislative provisions and enforcement practices exhibit shortcomings that necessitate further revision and reform.

References

หนังสือ

จรัญ โฆษณานันท์, นิติปรัชญาแนววิพากษ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2 สำนักพิมพ์นิติธรรม 2555).

ธีรวุฒิ นิลเพ็ชร์, ความรุนแรงในครอบครัว (Domestic Violence) (แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น 2565).

สมชาย ปรีชาศิลปกุล, เพศวิถีในคำพิพากษา (คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 2558).

Evan Stark, Coercive Control: The Entrapment of Women in Personal Life (Oxford University

Press 2007).

Heather Douglas, Women, Intimate Partner Violence, and The Law (Oxford University Press).

Jo Dixon, ‘Feminist Theory and Domestic Violence’ in Gerben Bruinsma and David Weisburd

(eds), Encyclopedia of Criminology and Criminal Justice (Springer Reference 2014).

Jurgita Bukauskaite, Understanding Domestic Violence as a Gender-Based Human Rights

Violation: National and International Contexts (Routledge Studies in Human Rights 2023).

Lenore E. Walker, The Battered Woman (Harper & Row1979).

Lucy Heaven Taylor and Martina Brostrom, Victim/Survivor-Centred Approach to Protection

from Sexual Exploitation, Abuse and Harassment in the Aid Sector: Foundational

Paper (CHS Alliance 2023).

Michelle Madden Dempsey, Prosecuting Domestic Violence a Philosophical Analysis (Oxford:

Oxford University Press 2009).

วิทยานิพนธ์และรายงาน

รายงานข้อมูลสถานการณ์ด้านความรุนแรงในครอบครัว’ (กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ 2567)

ทรงยศ ลังการ์พินธุ์, ‘บันดาลโทสะด้วยเหตุที่สะสมมา’ (วิทยานิพนธ์ นิติศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2549)

นภาพร ฉายตระกูล, กลุ่มอาการของหญิงที่ถูกทำร้ายกับความรับผิดทางอาญา (วิทยานิพนธ์ นิติศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2558)

มาตาลักษณ์ ออรุ่งโรจน์ และคณะ, ‘โครงการศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายต่างประเทศเพื่อปรับปรุงพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. 2550’ (สำนักงานกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว 2556).

ศิรินันท์ สะราคำ, ปัญหาทางกฎหมายในการลงโทษภรรยาที่ใช้ความรุนแรงต่อสามีเนื่องจากตนเองถูกกระทำ

โดยมิชอบซ้ำกันอย่างต่อเนื่อง (วิทยานิพนธ์ นิติศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต 2562).

บทความและบทในหนังสือ

นาฏสุดา เอโกบล, ‘ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทําด้วยความรุนแรง ในครอบครัว พ.ศ. 2550 ของผู้ปฏิบัติงานในกลุ่มพนักงานสอบสวน’ (2558) 1(1) วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข 14.

วิระดา สมสวัสดิ์, ‘สตรีนิยม สตรีศึกษากับกฎหมาย’ ใน จรัญ โฆษณานันท์ (บรรณาธิการ), วิถีสังคมไทย: สรร

นิพนธ์ทางวิชาการเนื่องในวาระหนึ่งศตวรรษ ปรีดี พนมยงค์ (โครงการจัดงานฉลอง 100 ปี รัฐบุรุษอาวุโส นายปรีดี พนมยงค์, 2543).

อเนก อะนันทวรรณ, ‘ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำความรุนแรงใน

ครอบครัว พ.ศ. 2550’ (2562) 11(1) วารสารทางวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี 209.

Carole Wright and Jeff Hearn, ‘Neutralising Gendered Violence: Subsuming Men’s Violence

against Women into Gender Neutral Language’ in Renate Klein (ed), Framing Sexual

and Domestic Violence Through Language (Palgrave Macmillan 2013).

Catherine Moore, ‘Women and Domestic Violence: The Public/Private Dichotomy in International Law’ (2003) 7(4) The International Journal of Human Rights 93

Elizabeth M Schneider, ‘The Violence of Privacy’ (1991) 23 Connecticut Law Review 23.

Lenore E.A. Walker, ‘Battered women Syndrome and Self-Defence’ (2012) 6(2), Notre Dame

Journal of Law, Ethics & Public Policy 321.

Michael P Johnson, ‘Patriarchal Terrorism and Common Couple Violence: Two Forms of Violence against Women’ (1995) 57 Journal of Marriage and Family 28.

Paul Harpur and Heather Douglas, ‘Disability, Domestic Violence, and Human Rights’ in Niamh

Reilly (ed) International Human Rights of Women (Springer 2019).

เอกสารทางองค์การระหว่างประเทศ

องค์การเพื่อส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศและเพิ่มพลังของผู้หญิงแห่งสหประชาชาต, กฎหมายว่าด้วย

ความรุนแรงเกี่ยวกับครอบครัว และการดำเนินงานตามกฎหมาย: บทวิเคราะห์สำหรับประเทศใน

ภูมิภาคอาเซียนตามมาตรฐานสากลและการปฏิบัติที่ดี (คู่มือฉบับแปล พิมพ์ครั้งที่ 2, องค์การเพื่อส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศและเพิ่มพลังของผู้หญิงแห่งสหประชาชาติ 2019) 7.

African Union, Protocol to the African Charter on Human and People's Rights on the Rights of

Women in Africa, -, African Union, 11 July 2003.

UN Committee on Economic, Social and Cultural Rights, Concluding Observations on Third

Periodic Report of Ireland, E/C.12/IRL/CO/3 (8 July 2015).

UN Committee for the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, ‘Communication No.99/2016, S.L. v Bulgaria’ (19 July 2019) CEDAW/C/73/D/99/2016.

UN Committee for the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, ‘Communication No 20/2008 V.K. v Bulgaria’ (15 October 2018) CEDAW/C/49/D/20/2008.

Council of Europe, The Council of Europe Convention on Preventing and Combating Violence

against Women and Domestic Violence (11 May 2011).

Council of Europe, Factsheet on Children’s Rights and the Istanbul Convention

<https://rm.coe.int/CoERMPublicCommonSearchServices/DisplayDCTMContent?docu

mentId=09000016804734f2> accessed 15 August 2024.

Division for the Advancement of Women, Handbook for Legislation on Violence against Women (United Nations 2009).

International Covenant on Civil and Political Rights (adopted 16 December 1966, entered into

force 23 March 1976) 999 UNTS 171 (ICCPR).

International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, G.A. res. 2200A (XXI), 21 U.N.

GAOR Supp. (No. 16) at 49, U.N. Doc. A/6316 (1966), 993 U.N.T.S. 3, entered into force

Jan. 3, 1976.

International Covenant on Civil and Political Rights, General Comment No. 36, Article 6: right

to life, (3 September 2019) U.N. Doc. CCPR/C/GC/36.

International Covenant on Civil and Political Rights, General Comment No. 35 Article 9 (Liberty

and security of person), (16 December 2014), U.N. Doc. CCPR/C/GC/35.

Organization of American States (OAS), Inter-American Convention on the Prevention,

Punishment and Eradication of Violence against Women ("Convention of Belem do

Para"), 9 June 1994.

Report of the Special Rapporteur on Violence Against Women, its Causes and Consequences,

Ms. Radhika Coomaraswamy, Submitted in Accordance with Commission on Human

Rights Resolution 1995/85, A Framework for Model Legislation on Domestic Violence.

Declaration on the Elimination of Discrimination against Women (adopted on 7 November

(A/RES/2263(XXII), UN General Assembly.

Universal Declaration of Human Rights (adopted 10 December 1948 UNGA Res 217 A (III) (UDHR).

UN General Assembly, Updated Model Strategies and Practical Measures on the Elimination of

Violence against Women in the Field of Crime Prevention and Criminal Justice (A/RES/65/228, 31 March 2011).

UN General Assembly, ‘United Nations Model Strategies and Practical Measures on the

Elimination of Violence against Children in the Field of Crime Prevention and Criminal

Justice: note / by the Secretariat’ (25 September 2014) A/69/489.

UN Committee for the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, ‘General Recommendation No 12’ in ‘Note by the Secretariat, Compilation of General Comments and General Recommendations Adopted by Human Rights Treaty Bodies’ (1989) UN Doc HRI/GEN/1/Rev.6.

UN Committee for the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, ‘General Recommendation No 19’ in ‘Note by the Secretariat, Compilation of General Comments and General Recommendations Adopted by Human Rights Treaty Bodies’ (29 July 1994) UN Doc HRI/GEN/1/Rev.1.

UN Committee on the Rights of the Child, ‘General Comment No. 13: The Rights of the Child

to be from All Forms of Violence’ (2011) UN Doc CRC/C/G/C13.

UN Women, Handbook for Legislation on Violence against Women (United Nations 2012).

ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์และแหล่งข้อมูลประเภทอื่น

ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับ SDGs’ (SDG Move) <https://www.sdgmove.com/intro-to-sdgs/> เข้าถึงเมื่อ

สิงหาคม 2567.

บุษยาภา ศรีสมพงษ์, ‘มุมมองนักกฎหมายและนักขับเคลื่อนประเด็น gender-based violence ต่อความ

รุนแรงระหว่างคู่รักในสังคมไทย’ (งานเสวนาออนไลน์, วันที่ 26 พฤษภาคม 2564).

สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา ‘สรุปผลการรับฟังความคิดเห็น ร่างพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วย

ความรุนแรงในครอบครัว (ฉบับที่ ..) พ.ศ. .... ครั้งที่ 3’ <https://law.go.th/Summary?survey_id=MzgzMERHQV9MQVdfRlJPTlRFTkQ=> เข้าถึงเมื่อ 3 กันยายน 2567.

California Senate Bill 273, 2019-2020, Regular Session, Chaptered, An act to amend Section

of, and to add Section 803.7 to, the Penal Code, relating to domestic violence.

‘Coercive Control’ National Domestic and Family Violence Bench Book

<https://dfvbenchbook.aija.org.au/terminology/coercive-control/> เข้าถึงเมื่อ 29 กรกฎาคม 2567.

Family Relationships Online, ‘Family Mediation and Dispute Resolution’

accessed 4 September 2024.

Heather Douglas, Kate Chapple and Hannah Ehler, ‘Coercive Control’ (National Domestic and Family Violence Bench Book) <https://dfvbenchbook.aija.org.au/terminology/coercive-control/> เข้าถึงเมื่อ 29 กรกฎาคม 2567.

Janet K. Wilson, ‘Cycle of Violence’ (The Encyclopedia of Women and Crime, 23 August 2019)

<https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/9781118929803.ewac0083>

Accessed 29 July 2024.

Josephine Serrata, ‘Cycle of Abuse’, The Sage Encyclopedia of Psychology and Gender (Vol.4,

Sage Publication 2017) 419-422.

Laura A Voith et al, ‘A Paradigm Shift in Batterer Intervention Programming: A Need to Address

Unresolved Trauma’ 21(4) (2018) Trauma, Violence & Abuse 1.

Mary Ann Dutton, Sue Osthoff and Melissa Dichter, ‘Update of the “Battered Woman Syndrome” Critique’ (National Online Resource Center on Violence Against Women, August 2009) <https://vawnet.org/sites/default/files/materials/files/2016-09/AR_BWSCritique.pdf> Accessed 29 July 2024.

‘What is the Duluth Model’ (Duluth Family Parenting Time Center 2024)

<https://www.theduluthmodel.org> Accessed 29 July 2024.

‘What is the Statute of Limitations for Domestic Violence?’ Legal Reach (Blog Post, 24 January

violence> accessed 22 August 2024.