The Development of the Preservation and Promotion of Tipitaka Palm-Leaf Manuscripts in Thai Society
Main Article Content
Abstract
Abstract
This study aims to demonstrate the development of the preservation and promotion of Tipitaka palm-leaf manuscripts in Thai society. The results revealed that the preservation and promotion of Tipitaka palm-leaf manuscripts could be divided into 3 eras: 1) the conservation era is the period that many projects conducted the preservation by microfilming or digitizing manuscripts and created transcription of canonical texts to produce printed editions of Tipitaka in various scripts, 2) the database era is the period that digital images were used to create database, and the canonical texts were converted into a machine readable e-text format distributed in the forms of CD-ROMs, websites or applications, and 3) the statistical era is the period that state of the art of computing technology was employed to manage manuscript image archives or to create the more innovative versions of Tipitaka, such as audio version or critical Tipitaka edition.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เรื่องลิขสิทธิ์/เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน
References
เอกสารอ้างอิง
หนังสือ
แม่ชีวิมุตติยา (สุภาพรรณ ณ บางช้าง), (2557). พระไตรปิฎกฉบับพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพมหานคร: คราฟแมนเพรส.
Clark, C., (2015). A study of the Apadāna, Including an Edition and Annotated Translation of the Second, Third and Fourth Chapters. (Dissertation Doctor of Philosophy. Faculty of Arts and Social Sciences) Sydney: University of Sydney.
Budapesti, I. (2019). Past, Present, and Future of Digital Buddhology. In Daniel Veidlinger (Ed.), Digital Humanities and Buddhism. Berlin/Boston: Walter de Gruyter GmbH.
สื่ออิเลกทรอนิก
คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, (2552) Research VDO Series 55 ปี คณะวิทยาศาสตร์ มช.: คัมภีร์ล้านนาทรงคุณค่าสู่โลกดิจิตอล.จาก https://www.cmu.ac.th/th/article (สืบค้น 30 เมษายน 2564 )
บทความ
ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์, (2554). เอกสารใบลาน: การอนุรักษ์เพื่อใช้ประโยชน์และเอกสารสำคัญ เอกลักษณ์ทางภาษาและการฟื้นฟูภูมิปัญญาท้องถิ่น. ในโครงการอนุรักษ์ใบลานภาคตะวันออกเฉียงเหนือมหาวิทยาลัยมหาสารคาม, บทความวิชาการ อนุรักษ์ ฟื้นฟู บูรณาการ (น. 59-75).
วารสาร
บรรเจิด ชวลิตเรืองฤทธิ์, (2562). การศึกษาเปรียบเทียบพระไตรปิฎกบาลีฉบับใบลานเพื่อวินิจฉัยคำต่างในพระไตรปิฎก: กรณีศึกษาจากสุภสูตรแห่งคัมภีร์ ทีฆนิกาย. ธรรมธารา; 5(1):118-158.
สุชาดา ศรีเศรษฐวรกุล, (2560). การสร้างฐานข้อมูลพระไตรปิฎกบาลีจากคัมภีร์ใบลาน: แนวทางการอ่านและปริวรรตคัมภีร์พระไตรปิฎกใบลาน ในกรณีที่พบปัญหาตัวอักษรคลุมเครือ. ธรรมธารา; 3 (1): 168-191
วิทยานิพนธ์
กนก วงษ์ตระหง่าน, (2552). การพัฒนาเค้าร่างเมทาดาทาสำหรับการจัดการเอกสารใบลานที่อยู่ในรูปดิจิทัล. (ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ชัปนะ ปิ่นเงิน. (2551) การปริวรรตและวิเคราะห์เนื้อหากฎหมายมังรายศาสตร์ฉบับวัดแม่คือ. เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ดิเรก อินจันทร์. (2560). แนวคิดและกระบวนการจัดสร้างคัมภีร์พระไตรปิฎกในล้านนาและรัฐฉาน. (ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.