ผลการใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี และเปรียบเทียบผลการใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณีระหว่างระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือนักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี จำนวน 2 หมู่เรียน เป็นกลุ่มทดลอง 1 หมู่เรียน จำนวน 27 คน และกลุ่มควบคุม 1 หมู่เรียน จำนวน 27 คน ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบวัดมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู และโปรแกรมกิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ Independent-Sample t-test และ Paired-Sample t-test
ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครูสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01และมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ผลการทดสอบสมติฐานพบว่า นักศึกษาที่ได้รับโปรแกรมกิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี มีมนุษยสัมพันธ์เพิ่มขึ้น และนักศึกษาที่ได้รับโปรแกรมกิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี มีมนุษยสัมพันธ์สูงกว่ากลุ่มที่ไม่ได้รับโปรแกรมกิจกรรมกลุ่ม
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมสุขภาพจิต. (2557). คู่มือการจัดกิจกรรมโฮมรูม เพื่อส่งเสริมสุขภาพจิตนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา
สำหรับครูที่ปรึกษา ชุด “ปรับตัว ปรับใจ ตามวัยสดใส”. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย จำกัด.
ครุศาสตร์ รำไพพรรณี. (ม.ป.ป.). พันธกิจคณะครุศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 2 มิถุนายน 2564. เข้าถึงได้จาก
http://www.edu.rbru.ac.th/edu_from6.php
คุรุสภา. (2556) มาตรฐานการปฏิบัติตน. สืบค้นเมื่อ 2 มิถุนายน 2564 เข้าถึงได้จาก :
http://www.ksp.or.th/ksp2013/content/view.php?mid=136&did=254&tid=3&pid=6
จุรีรัตน์ พันสอน. (2560). คุณลักษณะครูที่ปรึกษาตามความต้องการของนักเรียนโรงเรียนหันห้วยทรายพิทยาคม สังกัดสำ นักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์และคณะ. (2551). ประมวลสาระชุดวิชาการพัฒนาหลักสูตรและสื่อการเรียนการสอน.
(พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บุษบง ธัยมาตร. (2560) การสร้างมนุษยสัมพันธ์ในหน่วยงาน Human Relationships. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 6 (ฉบับพิเศษ เมษายน-มิถุนายน): 353 -368
ประภักดิ์ กันหาชิน. (2544). ผลของกิจกรรมกลุ่มที่มีต่อการปฎิบัติตนกับเพื่อนต่างเพศของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสุวิทย์เสรีอนุสรณ์ กรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิตจิตวิทยาการแนะแนว มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พนม ลิ้มอารีย์. (2542). การให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม. มหาสารคาม ภาควิชาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2553). มนุษยสัมพันธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชกิจจานุเบกษา. (2562). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๖๒ . สืบค้นเมื่อ 2 มิถุนายน 2564 เข้าถึงได้จาก http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/068/T_0018.PDF
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2556. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คพับลิเคชั่นส์.
ลักขณา สริวัฒน์. (2556). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
วิภาพร มาพบสุข. (2543). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
โศภิตา เถนว้องและจินตนา สรายุทธพิทักษ์. การจัดโปรแกรมกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์เพื่อสร้างเสริมมนุษยสัมพันธ์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา Management of a Group Dynamic Activities Program to Enhance Human Relations for Elementary School Students. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 47 (ฉบับที่ 2 เมษายน - มิถุนายน): 369-388.
สมุทร ชํานาญ. (2556). ภาวะผู้นําทางการศึกษา ทฤษฎีและปฏิบัติ. ระยอง: พี. เอส. การพิมพ์.
สุภาวดี กิจประเสริฐ. (2550). รายงานผลการใช้โปรแกรมการพัฒนานักเรียนที่มีพฤติกรรมเสี่ยงในการคบเพื่อน ต่างเพศไม่เหมาะสมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดไร่ขิงวิทยา. ส่านักงานเขตพื้นที่
การศึกษานครปฐม เขต 2.
อัญชิสา สุรีย์แสง.(2553). การใช้กิจกรรมพัฒนาความมีวินัยในตนเองของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนอรุณประดิษฐจังหวัดเพชรบุรี. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Good, Carter V. (1973). Dictionary of Education. New York : McGraw – Hill Book Company